ام ۲ (M II)

بتاکم

اين فرمت نخستين نوار کاست يک دوم اينچى بود که اغلب در توليد خبر به‌کار مى‌رفت، چون دوربين‌هاى آن به اندازه کافى کوچک بودند تا در موقعيت جمع‌آورى خبر قابل حمل و نقل باشند. اين فرمت براساس فرمت ويديو کاست بتامکس (Betamax) خانگى در اوايل دهه ۱۹۸۰ توسعه يافت و به‌دليل قيمت نسبتاً پائين هنوز در بعضى از دفاتر پخش برنامه براى کار خبرى مورد استفاده قرار مى‌گيرد، عيب عمده اين فرمت آن است که حداکثر مدت نوار ۳۰ دقيقه مى‌باشد.

بتاکم اس.پى (Betacam SP)

شرکت سونى در سال ۱۹۸۶ بتاکم اس.پى را که نوع پيشرفته بتاکم است توليد کرد. از آنجا که اين محصول از نوارى فلزى با ويژگى بالاتر استفاده مى‌کند، در پخش برنامه به تصاوير و صدا کيفيت مى‌بخشد. اين نوار در دو نوع ۶۰ و ۹۰ دقيقه‌اى در دسترس است و به‌دليل اندازه فشرده و استحکام آن در شرکت پخش برنامه بريتانيا (بى بى سي) براى ضبط خبر و تدوين اوليه به‌کار مى‌رود و در آرشيوهاى تسهيلات پس از توليد (Post-Production Facility Houses) استفاده وسيع دارد. اغلب دستگاه‌هاى بتاکم اس.پى سازگار با دستگاه‌هاى ماقبل خود (Backwards Compatible) هستند، يعنى نوارهاى بتاکم اوليه را نيز ضبط و پخش مى‌کنند.

ام ۲ (M II)

شرکت پاناسونيک اين محصول را که مشابه بتاکم اس‌پى است و همان نوار يک دوم اينچى را به‌کار مى‌برد، توليد کرد. ام ۲ به وسيلهٔ طيف وسيعى از شرکت‌ها، مؤسسات آموزشى و بعضى از دفاتر پخش برنامه‌ از جمله ان.بي.سي. (NBC) در ايالات‌متحده، استفاده شده است.