یوماتیک (Umatic)

در حالى‌که فرمت‌هاى فيلم سالها است که ثابت مانده است، فرمت‌هاى جديد نوارهاى ويديوئى دائماً معرفى مى‌شوند، و اين به معناى آن است که کتابخانه‌ها و آرشيوهاى نوارهاى ويديوئى بايد مرتباً درگير فرآيندهاى جديد نگهدارى و کار با مواد و همين‌طور تهيه راهنما براى استفاده‌کنندگان باشند.

چهار باندى دو اينچى (2Quadruplex)

اين فرمت نخستين نوار ويديوئى بود که در اغلب دفاتر پخش برنامه مورد استفاده قرار مى‌گرفت. نوار دو اينچى فرمت عمده‌اى بود که از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ تا اوايل دههٔ ۱۹۸۰ به‌کار مى‌رفت. به‌دليل قدمت و ساخت فنى اين نوار، بسيارى از نسخه‌هاى اصلى ضبط به سرعت کيفيت خود را از دست مى‌دهند و لازم است به فرمت‌هاى جديدتر تبديل شوند.

فرمت بى يک اينچى (1B Format)

با پيشرفت فن‌‌آوري، فرمت يک اينچي، که شرکت بوش/بى‌تى‌اس (Bosch/BTS) آلمان آن را عرضه کرد و به وسيلهٔ بسيارى از دفاتر پخش برنامه شمال اروپا مورد استفاده قرار گرفت، جايگزين فرمت دو اينچى شد. يکى از معايب اين فرمت، مانند فرمت چهار باندى دو اينچى آن است که تنها مى‌توان تصاوير را با سرعت عادي، و نه در وضعيت تند پيش‌بر (Fast Forward Mode) مشاهده کرد. مانند نوار دو اينچي، اکنون لازم است بسيارى از نوارهاى قديمى به فرمت‌هاى رايج تبديل شوند.

فرمت سى يک اينچى (1C Format)

در اواخر دهه ۱۹۷۰ فرمت سى معرفى شد. اين فرمت روى اولين دستگاه‌هائى که امکان نشان دادن قاب ايستا (Still Frame)، حرکت آهسته (Slow Motion) و نمايش تصاوير در وضعيت تند پيش‌بر را داشتند، کار مى‌کرد. اين فرمت همچنين داراى سه لبه صوتى و يک لبه خاص کد زمانى است. از فرمت سى بسيارى از دفاتر پخش برنامه در دههٔ ۱۹۸۰ تا اوايل دههٔ ۱۹۹۰ استفاده کردند و هنوز هم در بعضى از زمينه‌ها به‌کار مى‌رود.

يوماتيک (Umatic)

اين فرمت در دههٔ ۱۹۷۰ توليد شد تا به‌عنوان يک نوع نوار ويديوئى براى جمع‌آورى خبر جايگزين دوربين‌هاى فيلم‌بردارى شود. با استفاده از نوارهاى کاست سه چهارم اينچي، پهناى باند محدود شد ولى کيفيت آن براى توليد خبر يا کاربرد نيمه‌حرفه‌اى در آن زمان مطلوب بود . از ديگر معايب اين فرمت آن بود که بيش از دو يا سه بار قابل تکثير نبود، چون با هر بار توليد افت کيفيت قابل ملاحظه‌اى پيدا مى‌کرد. اگرچه يوماتيک هنوز در قسمت‌هائى از جهان و بعضى مؤسسات آموزشى کاربرد دارد، ولى عموماً در ساير حوزه‌ها منسوخ تلقى مى‌شود.

يوماتيک قطع (U (Lo Band Umatic

از اين نوار ويديوئى معمولاً در زمينه‌هاى حرفه‌اى يا نيمه‌حرفه‌اى و همچنين توسط دفاتر پخش برنامه براى مقاصدى غير پخش، قبل از اينکه فرمت‌ وى‌.اچ.اس. از نظر ساخت قابل اعتماد گردد، استفاده مى‌شد.

يوماتيک سه چهارم اينچى (Hi Band Umatic)

بسيارى از دفاتر پخش برنامه و توليدکنندگان ويديوهاى حرفه‌اى از يوماتيک سه چهارم اينچى به‌عنوان جايگزين فيلم استفاده کردند. اين فرمت همچنين در اوايل دههٔ ۱۹۹۰ براى تدوين اوليه (Off-Line Editing) با کامپيوترهاى کيوداس (Cuedos Computers) پيش از اينکه سيستم تدوين غيرخطى (Non-Linear Editing System) به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گيرد، به‌کار مى‌رفت.

يوماتيک سه چهارم اينچى اس.پى (Hi Band Sp)

اگرچه اين فرمت کمتر رايج است ولى به‌عنوان جايگزين ارزان‌تر بتاکم (Betacam) معرفى شد. در اين نوع يوماتيک از نوار فلزى براى افزايش پهناى باند استفاده مى‌شود. اين نوار عمدتاً در بخش حرفه‌‌اي، جايى که بتاکم خيلى گران به حساب مى‌آمد، به‌کار رفته است.