|
|
| دريانوردى يا اقيانوس‌نوردى از ديرباز به‌عنوان يک محصول جهانگردى پذيرفته شده است. بنگاه‌هاى کشتيرانى از دل کمپانى‌هاى مسافرت دريائى پديدار شده‌اند. مفهوم اين محصول به‌تدريج از حمل و نقل به تفريحگاه شناورى متحول شده که داراى اقامتگاه، امکانات پذيرائى و جاذبه‌هاى مختلف است. در اينجا، برخلاف حمل و نقل هوائى مقياس استانداردى براى سنجش ميزان توليد وجود ندارد و محصولات از نظر مکان، مدت و سبک عرضه متفاوت از يکديگر هستند. در کوتاه‌مدت، عرضه بسيار بى‌کشش است زيرا تنها راه افزايش آن اين است که از يک شرکت ديگر به‌طور دربست کشتى قرض گرفته شود که اين ممکن است به چند ماه مذاکره نياز داشته باشد. صاحبان کشتى‌ها نيز مايل نيستند در شرايط نامساعد بازار، کشتى‌هاى آنها بيکار بماند زيرا بسيارى از هزينه‌هاى ثابت برجا مى‌ماند. در نتيجه، شرکت‌هاى کشتيرانى مسافرى همچون شرکت‌هاى هوائى مى‌کوشند تا حدّ ممکن کشتى خود را فعال نگاه دارند.
|
|
| عمليات دريانوردى مدرن با عمليات پيش از دههٔ ۱۹۶۰ بسيار تفاوت دارد. براى مثال، محصولات 'کشتيرانى مسافري' اين دو دوره را مى‌توان به‌صورت زير مقايسه کرد:
|
|
| کشتى‌هاى قديمى (پيش از دههٔ ۱۹۶۰)
|
کشتى‌هاى مدرن |
| اقامت طولانى
|
اقامت به مدت يک تا دو هفته |
| طولانى بودن مسافت
|
کوتاه بودن مسافت |
| عزيمت از بنادر منطقهٔ جهاگردفرست
|
عزيمت از آب‌هاى گرم بنادر |
| بيشتر اوقات در دريا
|
بيشتر اوقات در بندر |
| کشتى‌هاى خارج از رده
|
کشتى‌هاى مخصوص |
|
|
| هرچند تحولات دريانوردى تا اندازه‌اى بازتاب تغيير تقاضا است اما بسيارى از آنها در واکنش به ملاحظات مربوط به هزينهٔ توليد رخ داده است.
|
|
| سرمايهٔ لازم براى خريد کشتي، هزينهٔ سوخت و نيروى کار سه جزء اصلى هزينهٔ کشتى‌هاى مسافرى را تشکيل مى‌دهد. جزء اول ثابت است و دو جزء ديگر، پس از تصميم‌گيرى به مسافرت، به چند شرط ثابت خواهند بود. از طريق سرعت کمتر، فعاليت در مسيرهاى کوتاه و گذراندن وقت بيشتر در بندر مى‌توان در هزينهٔ سوخت صرفه‌جوئى کرد. در دراز مدت، استفاده از کشتى‌هاى جديدتر و کاراتر در مصرف سوخت يا طراحى مجدد کشتى‌هاى قديمي، بازدهى سوخت را بالا مى‌برد. صاحبان کشتى‌ها با اقدامات زير در دراز مدت هزينهٔ نيروى کار را کاهش مى‌دهند:
|
|
| - استخدام خدمه از کشورهائى مانند يونان يا فليپين که دستمزد کمتر مى‌گيرند.
|
|
| - استفاده از سرمايه به جاى کار از طريق کاربرد تجهيزات سرمايه‌بر در کشتى‌هاى مدرن و خوراکى‌ها و نوشيدنى‌هاى آماده.
|
|
| - کاهش خدماتى که از نظر مصرف‌کننده، ديگر مشخصهٔ ضرورى محصول نيست.
|
|
| برنامهٔ زمان‌بندى فعاليت کشتى‌هاى مسافرى
|
|
| کمپانى‌هاى دريانورى مى‌کوشند تا حدّ امکان کشتى‌هاى خود را فعال و در حال کسب درآمد نگهدارى کنند. مثال زير دربارهٔ کشتى رويال پرنسز و مربوط به سال‌هال ۹۰-۱۹۸۹. اين کشتى را کمپانى پرنسز کرويز اداره مى‌کند.
|
|
| تاريخ |
|
|
|
|
|
|
|
بندرها |
| خروج |
|
|
|
ورود |
|
|
|
۵/۸ |
| ۸ نوابر |
|
|
|
۱۸ نوامبر |
|
|
|
بارسلون - بيرون از اقيانوس اطلس - سان‌خوان |
| ۱۸ نوامبر |
|
|
|
۲۹ نوامبر |
|
|
|
سان‌خوان - کارائيب - آکاپولکو |
| ۲۹ نوامبر |
|
|
|
۹ دسامبر |
|
|
|
آکاپولکو - کارائيب - سان‌خوان |
|
|
|
| رفت و برگشت کشتى در مسير سان‌خوان - آکاپولکو از ۹ دسامبر تا ۱۴ آوريل و بدون توقف ۶ بار انجام مى‌شود. سپس کشتى به مدت دو روز در بندر سان‌خوان پهلو مى‌گيرد.
|
|
| ۱۶ آوريل |
|
|
|
۲۶ آوريل |
|
|
|
سان‌خوان - بيرون از اقيانوس اطلس - بارسلون |
| ۲۶ آوريل |
|
|
|
۸ مه |
|
|
|
بارسلون - درياى مديترانه - ونيز |
| ۹ مه |
|
|
|
۲۰ مه |
|
|
|
ونيز - درياى مديترانه - بارسلون |
| ۲۰ مه |
|
|
|
۱ ژوئن |
|
|
|
بارسلون - درياى مديترانه - ليسبون - لندن |
| ۱ ژوئن |
|
|
|
۱۳ ژوئن |
|
|
|
لندن - اسکانديناوى - لندن |
|
|
|
| رفت و برگشت کشتى در مسير لندن - اسکانديناوى - لندن از ۱۳ ژوئن تا ۳۱ ژوئيه چهار بار انجام مى‌شود.
|
|
| ۳۱ ژوئيه |
|
|
|
۱۲ آگوست |
|
|
|
لندن - ليسبن - درياى مديترانه - بارسلون |
| ۱۲ آگوست |
|
|
|
۲۴ آگوست |
|
|
|
بارسلون - درياى مديترانه - ونيز |
| ۲۵ آگوست |
|
|
|
۵ سپتامبر |
|
|
|
ونيز - درياى مديترانه - ونيز |
| ۵ سپتامبر |
|
|
|
۱۷ سپتامبر |
|
|
|
بارسلون - درياى مديترانه - ونيز |
| ۱۸ سپتامبر |
|
|
|
۱ اکتبر |
|
|
|
ونيز - مديترانهٔ شرقى / درياى سياه - ناپل |
| ۱ اکتبر |
|
|
|
۱۵ اکتبر |
|
|
|
ناپل - درياى سياه / مديترانهٔ شرقى - ونيز |
| ۱۶ اکتبر |
|
|
|
۲۷ اکتبر |
|
|
|
ونيز - درياى مديترانه - بارسلو |
| ۲۷ اکتبر |
|
|
|
۶ نوامبر |
|
|
|
بارسلون - بيرون از اقتصاد اطلس - سان‌خوان |
|
|
|
| و سپس برنامهٔ کار دوباره آغاز مى‌شود. به اين ترتيب، اين کشتى در طول سال تنها ۶ روز در بندر توقف مى‌کند.
|
