برنج

برنج از گياهان زراعى مهم قارهٔ آسيا است. دانه برنج و فرآورده‌هاى حاصل از آن نزديک به ۴۰ درصد غذاى مورد نياز نصف مردم جهان را تشکيل مى‌دهد و از لحاظ توليد جهانى نيز مى‌تواند با گندم برابرى کند.

برنج شامل دو دوره زراعى آسيائى و آفريقائى است؛ در برنج‌هاى گروه آسيائى برنج معمولى با اوريزاساتيوا (Oryza sativa) وجود دارد که بومى آسيا است. در گروه برنج آفريقايى اوريزا گلابريما (O. glaberrima) را مى‌توان نام برد که بومى آفريقا است. حدس زده مى‌شود که زراعت برنج تقريباً ۳۰۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح در کشورهاى هندوستان و چين متداول بوده است. گونهٔ ساتيوا از لحاظ سطح زير کشت، توليد و تغذيه اهميت جهانى دارد ولى زراعت و مصرف برنج گونهٔ گلابريما بسيار کم است و عمدتاً به‌نقاط پراکنده‌اى در آفريقا محدود مى‌شود.

سطح زيرکشت برنج پس از گندم از ساير غلات بيشتر است. نزديک به ۹۰درصد سطح زيرکشت و توليد برنج به کشورهاى خاوردور اختصاص دارد؛ بيش از نصف محصول سالانهٔ برنج در جهان نيز در دو کشور هندوستان و چين توليد مى‌شود.