گندم

گندم از جملهٔ مهم‌ترين محصولات زراعى ايران به‌شمار مى‌رود و از زمان‌هاى ماقبل تاريخ در تأمين معاش و ادامهٔ حيات ساکنان اين کشور نقش مهمى به‌عهده داشته است؛ اين گياه نزديک ۱۵ تا ۱۰ هزار سال قبل از ميلاد مسيح در ناحيه‌اى واقع در غرب ايران و شرق عراق به تکامل رسيده و اهلى شده است.

گندم معمولى و همچنين گونه‌هاى ديگر تريتيکوم از لحاظ نيازهاى محيطى به دو تيپ عمده، گندم پائيزه، گندم بهاره، تقسيم مى‌شود. اين دو تيپ علاوه بر اينکه دانه‌هاى آنها از لحاظ رنگ، بافت، شکل و غيره مشخصات ويژه‌اى دارند براى رشد و نمو عادى خود به شرايط محيطى مختلفى نيازمند هستند که با توجه به آب و هواى متفاوت مناطق در مواقع مختلف سال کاشته مى‌شوند. با همه اختلافات موجود بين اين دو تيپ گندم نام علمى آنها تريتيکوم آئستيووم است.