يک تصوير در صورتى شکل مىگيرد که شناخت حداقلى در مورد يک کشور وجود داشته باشد. تصوير جهانگردي، که با افزايش تعدادى از تصاوير مجزا و مختص برخى اجتماعات و مکانها شکل مىگيرد، گوياى تصويرى کلى از يک کشور نيست. در عين حال، با واقعيات اين کشور تفاوت بسيار زيادى ندارد.
تقاضاى تصويرها(۱) به تقاضاى ويژهٔ مصرفکنندگان بستگى دارد. اين تقاضا از يک نياز به امنيت بخشى در زمينهٔ قابليت فرآوردهٔ جهانگردى زاده مىشود.
Recherche de l'image de marque du tourisme africain, par Georges Chetochine, Madrid, OMT, avril 1977.
(۱).
فرد، آميزهاى از جامعه و عقل است که طرح اشتغال ذهنى او بر حسب محيط اجتماعى و شغل، زمينهٔ اشتغال فکر و هوش و ذکاوت آن تدوين مىشود.
شکلگيرى تصوير جهانگردى، تصوير خيالى
پيش از سفر، مسافر از کشورى که مىخواهد ديدن کند، تصويرى خيالى در ذهن خود دارد. اين تصوير ذهنى و مثبت، نتيجهٔ مطالب خواندنى يا سخن دوستان است. بنابر اين، اين تصوير بهطور غيرمستقيم و با کمترين شناخت در ذهن مسافر موجوديت پيدا مىکند.
- تصوير واقعى:
پس از مسافرت تصويرى واقعى در خاطر جهانگرد نقش مىبنند. اين تصوير، پيش از هر چيز، تصويرى طبيعى و مستقيم است که بر عناصر حسى بنا نهاده شده است: با گوش و چشم، صدا را شنيده و وضعيت خيابان را ديده است. بنابراين، اين تصوير تغييرناپذير و غيرقابل تصرف است و .... تصوير خيالى بايد به تصوير واقعى نزديک باشد. بهعهدهٔ مسئولان جهانگردى است که فاصلهٔ ميان اين دو تصوير خيالى و واقعى را از ميان بردارند و به خواستها و تمايلات مشتريان بالقوه (مشتريان هدف ) (۲) پاسخ گويند. تصميم به خريد مکرر، دقيقاً ثمرهٔ انطباق پندار پيشين و تجربهٔ واقعى است.
(۲). به باور دانيلجِى. بورستن (Daniel J. Boorstin) يک جهانگرد وقتى کاملاً ارضاء مىشود که تصاويرى که در ذهن دارد در چند کشور دوردست مصداق پيدا مىکند. 'بهرهاى که از يک کشور بيگانه مىبريم، بيشتر اوقات چيزى جز کنجکاوى در مورد بررسى اين موضوع نيست که آيا برداشت ما با تصاويرى که در روزنامهها، فيلمها، برنامههاى تلويزيون و ... عرضه کردهاند، منطبق است يا نه ... ما تصوير را مقايسه نخواهيم کرد.' (L'image, Paris, 10/18 1971, p. 166-167).