يکى از مهمترين ويتامينها اسيدفوليک است. بهعلت افزايش حجم خون در دوران باردارى نياز به آن تقريباً بيشتر از دو برابر مىشود (حدود ۴۰۰ ميکروگرم در RDA). فولاسين را بهتر است که حدود ۸۰۰، ۴۰ ميکروگرم به شکل کپسول يا قطره (مکمل) توسط پزشک داده شود تا از عوارض کمبود آن جلوگيرى بهعمل آيد. ۶ هفته اول باردارى موقعيت و حالت بسيار حساسى است که بايستى ميزان اسيد فوليک طبيعى باشد و گرنه جنين دچار اختلالات عصبى مىشود (neural tube defects).
بهترين منابع اسيد فوليک عبارتند از: دل، قلوه، جگر، سبزيجات برگدار سبز تيره، لبو، کَلَم، گُل کلم، پرتغال، طالبي. منابع خوب هم مانند ذرت، باقلا، نخود سبز، جوانه گندم مىباشند.
بههر جهت براساس مطالعات و بررسىهاى متعدد، مرکز کنترل بيمارىها توصيه نموده که تمام زنان در سن بارورى دريافت اسيد فوليک خودشان را افزايش دهند، زيرا زمانى که لولههاى عصبى جنين بسته مىشوند تا ۲۸ روزگى باردارى است (قبل از اينکه بسيارى از زنان متوجه حاملگى خود شوند).
ويتامين B6
ميزان RDA براى ويتامين B6 در طى حاملگى ۲/۲ ميلىگرم روزانه مىباشد. ۶/۰ ميلىگرم اضافى به نسبت زنان بالغ توصيه مىشود. افزايش نياز بهخصوص براى سنتز اسيدهاى آمينه غيرضرورى (که براى رشد لازم هستند) و همچنين سنتز تريپتوفان از نياسين که وابسته به ويتامين B6 مىباشد، لازم و ضرورى بهنظر مىرسد.
ويتامين B6 با حالت تهوع و استفراغ شديد حاملگى ارتباط دارد. (سندرم قبل از قاعدگى بحثى از ويتامين B6 است).
اسيد آسکوربيک (ويتامين C)
افزايشى به ميزان ۱۰ ميلىگرم روزانه در زنان باردار توصيه شده است. بنابراين دريافت حداقل ۷۰ ميلىگرم در روز بهوسيله رژيم توصيه شده است. در حالىکه کمبود اسيد آسکوربيک را در بسيارى از مطالعات روى نتيجه باردارى مشاهده نکردهاند ولى تعداد کمى از بررسىها يک رابطهاى بين سطح پائين ويتامين C با (که احتمالاً جلوى افزايش فشار خون را مىگيرد) Preeclampsia به همان اندازه که نقص در سنتز غشاءهاى سلولى بهوجود مىآورد مشاهده شده است (کاسانيوا و همکاران در سال ۱۹۹۱ و ۹۳). کمبود ويتامين C ممکن است سبب افزايش فشار خون در ماههاى آخر باردارى شود.
ويتامينهاى محلول در چربى
ويتامين A
ميزان توصيه شده RDA براى زنان ۸۰۰ ميکروگرم رتينول مىباشد که براى دوران باردارى توصيه اضافى ندارد زيرا بدن ما خود ويتامين A را ذخيره مىکند مقادير زياد ويتامين A باعث ناقص شدن جنين مىشود. واحد ويتامين A رتينول است و براى تبديل به واحد بينالمللى (IU) بايد در ۳/۳ ضرب کرد.
ويتامين D
زنان باردار بايستى ۵ ميکروگرم در روز از ويتامين D اضافى نسبت به غيرباردارها مصرف کنند (۲۰۰ واحد بينالمللي). بنابراين نياز دوران حاملگى ۱۰ ميکروگرم در روز مىباشد (۱۰ ميکروگرم کلى کلسيفرول، معادل ۴۰۰ واحد بينالملى است).
ويتامين E
نيازهاى ويتامين E در طى حاملگى افزايش مىيابد. ولى کمبود آن در انسان بهندرت اتفاق مىافتد و باعث صدمه به نوزاد نمىشود. بههر حال RDA ۱۹۸۹، ميزان ۱۰ ميلىگرم آلفا توکوفرول که ۲ ميلىگرم افزايش براى جبران مقدار مصرفى جنين تعيين کرده است. نقش اين ويتامين بهعنوان جلوگيرىکننده از سقط جنين رد شده است.
ويتامين K
در طى باردارى ويتامين K اضافى پيشنهاد نشده است. بنابراين همان مقدار ۶۵ ميکروگرم در روز که براى زنان غيرباردار توصيه شده بود کافى است. رژيمهاى معمولى به ميزان کافى ويتامين K دارند.