پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

منابع


  ويژگى
در شروع قرن بيستم به مِس به‌خاطر نقش آن در تشکيل هموگلوبين، به‌عنوان يک عنصر ضرورى غذائى توجه شد. در تمام بدن وجود دارد. بيشترين غلظت آن در کبد، مغز، قلب و کليه‌ها قرار دارد.
  اعمال
مِس براى فعاليت درست بسيارى از سيستم‌هاى آنزيمى مانند سرولوپلاسمين (در انتقال آهن در خون شرکت دارد)، سيتوکروم C اکسيداز (لازم براى آزادسازى انرژى از مواد مغذى زياد مقدار)، سوپراکسيد دسموتاز (در سيستم آنتى‌اکسيدان بدن نقش دارد)، ضرورى است.
  فرآيندهاى متابوليکى
مِس در تمام طول لوله گوارش جذب مى‌شود اما بيشترين جذب در معده يا دئودنوم که pH اسيدى دارد و جذب تسهيل مى‌گردد، صورت مى‌گيرد. عوامل متعددى بر جذب مِس اثر مى‌گذارند. براى مثال مقادير زياد روي، کلسيم، منيزيُم يا ويتامين C مى‌توانند جذب مِس را کاهش داهند.
۹۵ درصد مِس در خون به‌صورت سرولوپلاسمين انتقال مى‌يابد. کبد محل اصلى ذخيره آن است. به‌طور عمده از طريق مدفوع دفع مى‌شود و شامل مِس جذب نشده و مِسى است که جذب شده اما مورد نياز بدن نمى‌باشد لذا وارد صفرا شده و با مدفوع دفع مى‌گردد.
  ميزان مورد نياز
مقدار مورد نياز مِس در دست بررسى است. به‌دليل دقيق‌ نبودن داده‌هاى در دسترس، هيئت غذا و تغذيه توصيه دريافت مسِ را در زمره دريافت بى‌خطر و کافى روزانه (ESADDI) قرار داده است.
  منابع
مقدار مِس مواد غذائى بستگى به مِس خاک دارد. بنابراين مقدار آن در هر مادهٔ غذائى متفاوت خواهد بود. گوشت‌هاى احشائي، صدف، غلات کامل، حبوبات، مغزها، قارچ و شکلات بالاترين مقدار مِس را دارند، اما شير منبع فقير آن است. آب اگر از لوله‌هاى مِسى عبور کند مى‌تواند منبع مِس باشد.
  کمبود (عدم دريافت کافي)
عدم کفايت مِس در افراد سالم معمولاً رخ نمى‌دهد. کسانى که مبتلا به سوء‌جذب مى‌باشند يا مقادير زياد روي، ويتامين C يا آنتى‌اسيد مصرف مى‌کنند، در خطر کمبود قرار دارند. نوزادان نارس (که ذخاير بدنى کافى ندارند) يا نوزادان مبتلا به اسهال مقاوم و کودکانى که فقط با شير تغذيه مى‌شوند، نيز در خطر کمبود مى‌باشند.
سطوح پائين پروتئين‌هاى حاوى مس، عقب‌ماندگى ذهنى شديد، موهاى کم‌پشت پيچ‌خورده از مشخصات يک اختلال ارثى نادر به‌نام بيمارى منکز هستند.
  مسموميت (دريافت بيش از اندازه)
مسموميت با مِس در افراد سالم غيرمعمول است. اما در کسانى که غذاها يا نوشيدنى‌هاى نگاهدارى شده در ظروف مسى يا برنجى مصرف مى‌کنند، يا آب اسيدى که از لوله‌ها و شيرهاى مسى عبور مى‌کند مى‌نوشند، مسموميت با مِس اتفاق افتاده است. استفراغ و اسهال نشانه‌هاى آن هستند. افزايش آهستهٔ مقدار مِس ذخيره شده در سراسر بدن، مثل کبد، مغز و چشم‌ها مشخصه يک اختلال ارثى کمياب به‌نام بيمارى ويلسون مى‌باشد. پوست، مو و چشم‌ها ته‌رنگ طلائى يا سبز - طلائى پيدا مى‌کنند.


همچنین مشاهده کنید