کسب اعتبار

بزرگ‌ترين چالشى که يک شرکت خدماتى از يک کشور در حال توسعه با آن مواجه است، پذيرفته شدن به‌عنوان يک ارائه کننده معتبر خدمات است. از آنجا که اکثر خدمات تا زمانى که قرارداد خريد به امضاء نرسيده توليد نمى‌شود، خدمت واقعى زودتر از اين زمان و از طريق فزاينده اول مقايسه بعد خريد نمى‌تواند مورد بررسى قرار گيرد. در عوض خريداران بالقوه بايد به مقايسهٔ قابليت‌هاى شما بپردازند و آنها را با رقباى شما بسنجند و سپس اميدوار باشند خدمتى که امروز ارائه مى‌کنيد، دست‌کم به کيفيت خدمتى که ديروز ارائه کرده‌ايد، مى‌باشد.

بنابراين قبل از اينکه بتوانيد شروع به بازاريابى خدمت ويژه‌اى بنمائيد، لازم است قابليت‌هاى شرکت خود را بازاريابى کنيد. اگر براى يک لحظه تصور کنيد که خودتان چگونه يک عرضه‌کننده خدمات را انتخاب مى‌کنيد، در آن صورت است که خواهيد ديد احتمالاً اين کار را با پيشنهاد فردى که او را مى‌شناسيد و به او اطمينان داريد، انجام خواهيد داد. اين مسأله نشان‌دهندهٔ وضعيت دشوارى است که يک شرکت خدماتى تازه وارد در يک بازار صادراتى با آن مواجه است. راستى اگر کسى شما را به اندازهٔ کافى نشناسد که به ديگران سفارش کند چگونه اقبال عمومى پيدا خواهيد کرد؟

تجربه نشان مى‌دهد که سه راه براى کسب اعتبار وجود دارد: اثبات عينى قابليت‌هاى خود، تضمين عملکرد خود، معرفى خود به‌نحوى که ديگران اعتماد پيدا کنند که مى‌توانيد عمل کنيد. اگر بتوانيد هر سه روش را با هم انجام بدهيد بسيار بهتر خواهد بود.

انتخاب اولويت‌ها

با توجه به اين مسئله که کدام‌يک از روش‌هاى کسب اعتبار براى شرکت مورد نظر مؤثر است پايدار ماندن روش‌هاى ذيل جهت کسب اعتبار گزينش نمود.

اثبات عينى - حضور در انظار عمومي، سايت اينترنتي، مجوزها و گواهى‌نامه‌ها، استانداردهاى ISO 9000، جوايز انتشارات، فهرست‌هاى کتابچه‌هاى راهنما، پوشش رسانه‌اي، همکارى‌هاى استراتژيک، ضمانت‌هاى شخصي، ارجاعات توصيه‌نامه‌ها، عضويت در انجمن يا اتحاديه صنفي، عبارت حاوى منافع شرکت‌ براى مشتريان، ابزار تبليغات، حساسيت به فرهنگ.