ريبوفلاوين از نظر رنگ زرد - سبز فلورسانت بىنظير است. اين نوع رنگدانهها فلاوين نام دارند. برخلاف بعضى ويتامينها، نسبت به حرارت مقاوم است. در حقيقت، به همين دليل از تيامين تشخيص داده شد. ريبوفلاوين اولين ويتامينى بود که مشخص گرديد بهعنوان يک کوانزيم عمل مىکند.
در مواد غذائى با واحد ميلىگرم اندازهگيرى مىشود.
اعمال
ريبوفلاوين بخشى از چند آنزيم بهويژه ريبوفلاوين مونوفسفات (FMN) و فلاوين آدنيندىنوکلئوتيد (FAD) مىباشد. ريبوفلاوين نه تنها در رها کردن انرژى از مواد مغذى زياد مقدار شرکت دارد، بلکه کوانزيم تعدادى از مسيرهاى تبديل آنها مىباشد و به فعاليت ويتامينهاى ديگر کمک مىنمايد.
فرآيندهاى متابوليکى
در مواد غذائى و در متابوليسم بدن به حالت آزاد يا همراه با ترکيبات ديگر بهخصوص پروتئين و فسفات مىباشد. فرآيند هضم ريبوفلاوين را آزاد مىکند که با انتقال فعال جذب شده و توسط گردش خون حمل مىشود. در هيچ محل خاصى ذخيره نمىگردد. ريبوفلاوين و متابوليتهاى آن با ادرار دفع مىشوند و رنگ زرد - نارنجى به آن مىبخشند.
ميزان مورد نياز
ميزان توصيه شده غذائى به دريافت انرژى و نياز بدن در طى تعادل مثبت پروتئين بستگى دارد. و بهطور کلى ميزان مورد نياز آن براساس RDA برابر با ۶/۰ ميلىگرم در برابر هر ۱۰۰۰ کيلوکالرى معرفى است.
منابع
اگرچه ريبوفلاوين در گياهان وجود دارد اما مواد غذائى حيواني، بهخصوص شير بهترين منبع آن هستند. رنگ سبز کمرنگى که در شير بدون چربى مشاهده مىکنيد، مربوط به ريبوفلاوين مىباشد. ريبوفلاوين به غلات غنى شده اضافه مىشود.
ريبوفلاوين در مواد غذائى ماندگارى خوبى دارد. در آب کم حل مىشود و بنابراين در طى عمل پختن و در حضور هوا و اسيد پايدار مىماند. اما در مقابل قليا (مثل جوششيرين) و توسط اشعه ماوراءبنفش و نور از بين مىرود. به همين جهت توليدکنندگان شير، آن را به جاى بطرى در بستههاى مقوائى بستهبندى مىکنند.
کمبود (عدم دريافت کافي)
کمبود ريبوفلاوين بيمارى خاصى ايجاد نمىکند. نشانههاى کمبود شامل ترکخوردگى پوست در گوشه لبها (کيلوز)، سرخى و تورم (گلوسيت)، پوستهپوسته شدن پوست اطراف بينى و گوش مىباشد. چشمها نيز تحت تأثير کمبود قرار مىگيرند. افزايش مويرگهاى خونى در قرنيه، که ظاهر خون گرفته به چشم مىدهد، سوزش، خارش و آبريزش چشم و حساس بودن شديد به نور از علائم چشمى هستند. کاهش رشد نشانهٔ تئوريک کمبود است. کمبود ريبوفلاوين در بعضى از بيماران که داروى کلرامفنيکل مصرف مىکنند، گزارش شده است. معمولاً کمبود ريبوفلاوين با کمبود ساير مواد مغذى همراه است.
مسموميت (دريافت بيش از اندازه)
مسموميت با ريبوفلاوين، احتمالاً به دليل محدود بودن جذب آن گزارش نشده است.