در اين منطقه بهدليل رطوبت فراوان امکان رويش گياه در تمام مدت سال موجود است. ميزان بارندگى بين ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ ميلىمتر است. اين منطقه را از نظر ارتفاع به سه ناحيه جنگلى تقسيم مىکنند:
کمربند دامنه پائين
شامل ارتفاعات ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ مترى است. اين ناحيه در نوار باريک ميانه داراى نباتات علوفهاى يکساله است و در بقيهٔ نقاط آن چراگاههاى وسيع ديده نمىشود. صرفنظر از درختان جنگلي، نباتات يکساله از تيرهٔ گندميان شامل نوعى چپ، علفباغ، نوعى ارزن و از تيرهٔ بقولات شبدرهاى يکساله و چندساله در اين نواحى ديده مىشود.
کمربند جنگلى بالائى
ارتفاعات بين ۲۰۰۰ تا ۲۷۰۰ مترى است. اين ناحيه خشک و سرد است و رستنىهاى علوفهاى فراوان و متنوع دارد از جمله علفباغ، علف پشمکى و نوعى چپ را از تيرهٔ گندميان و شبدر سفيد و قرمز، شبدرک، انواع گون و اسپرس را از تيرهٔ بقولات مىتوان نام برد. در اين مناطق انواع گون فراوان يافت مىشود.
بعضى از مناطق کوهستانى مرتفع مانند قلهٔ دماوند، علمکوه، کوه کلونبستک، قله زردکوه و سبلان را که بارندگى بيش از ۲۰۰۰ ميلىمتر دارند مىتوان از اين نظر جزء نواحى درياى خزر به حساب آورد.
کمربند جنگلى ميانه
شامل ارتفاعات ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ مترى است و داراى بارندگى زياد است. در مناطقى از جنگلهاى اين بخش که نور آفتاب به زمين مىرسد و جنگل تنک است گندميانى مانند علفباغ، نوعى اردو و از بقولات شبدر سفيد، شبدر قرمز، اسپرس و غيره يافت مىشود. در قسمت عمدهٔ آن بهدليل انبوه بودن جنگل گياهان مرتعى کمترى رشد و نمو مىکنند.