پیشگیری

يکى از اهداف خدمات بهداشت مادر و کودک پيشگيرى از بيمارى‌هاى ناتوان‌کننده و چاره‌جوئى زودرس بيمارى‌ها به‌منظور جلوگيرى از عوارض فلج‌کننده است.

- پيشگيرى اوليه: از همه بهتر آن است که براى جلوگيرى از ناتوانى اقدامات پيشگيرى از بيمارى مربوطه به‌کار گرفته شود. در بعضى کشورها مانند هندوستان نزديک به چهل درصد معلوليت‌ها به علت ابتلاء به يک بيماري، يعنى بيمارى فلج کودکان است که خود کاملاً قابل پيشگيرى است. از سرخجه هم که منجر به نقائص مادرزادى بسيار مى‌شود مى‌توان جلوگيرى کرد. سوء تغذيه يکى ديگر از علل مهم ناتوانى است که قابل پيشگيرى است. حوادث رانندگى جاده‌ها، حوادث ناشى از بازى يا حوادث خانگى هم بسيارى از کودکان را ناتوان مى‌سازند. با بهبود استانداردهاى ممکن، رعايت احتياط و بهبود استاندارد در جاده‌ها و زمين‌هاى بازى و مسابقه‌ها مى‌توان اين خطرها را کاست.

- پيشگيرى ثانويه: در بيشتر موارد تشخيص زودرس و درمان به‌موقع لازم مى‌شود؛ مانند جراحات ناشى از حوادث، هم‌چنين در بيمارى‌هائى مانند پاى‌چماقى (Club-Foot)، لب‌شکري، شکاف کام دهان، تراخم و عقب‌افتادگى ذهنى مى‌توان به بيمار کمک‌هاى بيشترى کرد و حتى به نابينايان، ناشنوايان و گنگ‌ها هم مى‌توان کمک کرد تا مستقل باشند.