درخت ارس در قفقاز و آذربايجان و گرجستان انتشار دارد و در ايران هم مناطق استپى و ارتفاعات بختيارى و فارس و بلوچستان و خراسان و دامنههاى جنوبى البرز ديده مىشود و جامعهاى به اين نام تشکيل مىدهد و تصور مىرود در بعضى از مناطق با درخت اردوج مخلوط باشد. ارس درختى است روشنائىپسند و آهکجو که در مقابل خشکى بسيار مقاومت مىکند. رويش آن بسيار کند است. چوب ارس داراى چوب درون بسيار متراکم مىباشد، اين چوب در ايران به مصرف تيرهاى ساختمانى و يا سوخت مىرسد. بهعلت قطع بىرويه در نقاط مختلف کشور اين گونه، به صورت درختچه در آمده است ولى هنوز هم درختان قطور و کهن سال آن در جنوب کشور ديده مىشود.
يکى از جنگلهاى انبوه آن در گلستان بين مينودشت و بجنورد وجود دارد. درختى است دوپايه با قد متوسط و مخروطىشکل با برگهاى فلسى تخممرغى و مثلثى کشيده و نوکتيز در چهار رديف بر روى شاخهها تکيه نموده است. ميوهٔ آن گرد و نيلىرنگ متمايل به سياه است و بر سطح آن گرد سفيد رنگى ديده مىشود و تقريباً داراى چهار فلس و ۴ تا ۵ دانه تخممرغى شکل است.
پيرو - Juniperus communis
اين درخت در بالاى جنگلهاى شمال کشور و در حدفاصل جنگل و استپ مىرويد. اکثراً اين واريته به صورت درختچه و پشتهاى شکل ديده مىشود.
آردوج - Juniperus excelsa
اين درخت در شمال کشور تا ارسباران و همچنين شمال غرب و ارتفاعات البرز وجود دارد.
درختى است يک پايه با تاج تخممرغى و پوست قهوهاى رنگ و پوستهاي. انشعابات آن باريک و داراى برگهاى فلسى تخممرغى شکل مىباشد. ميوهٔ آن گرد و به قطر ۹ تا ۱۲ ميلىمتر مىباشد و داراى فلس و ۴ تا ۸ دانهٔ تخممرغى شکل و شاهبلوطى رنگ است.
ماىمرز - Juniperus sabina
در مرز فوقانى جنگل و حدفاصل جنگلهاى مرطوب با مناطق خشک استپى کوههاى البرز ديده مىشود. درختى است پشتهاى شکل و بر روى دانههاى کوهستانى مىخزد. داراى برگهاى فلسى شکل به رنگ سبز تيره و ميوهٔ گرد کوچک و سياه رنگ است.