ارزش‌های اقتصادی جنگل

از نظر اقتصادى نيز جنگل داراى مفوم بسيار بالائى مى‌باشد. اگر چه مقدار توليد و برداشت ساليانهٔ چوب از جنگل‌هاى کشور در مقابل نيازهاى روزافزون کشور ناچيز مى‌باشد ولى ساليانه مقدار زيادى چوب از جنگل‌هاى کشور استحصال و پس از انتقال به مراکز مصرف به صورت مختلف مورد استفاده قرار مى‌گيرند.

ورقه تعهد براى پرداخت مبلغ سهام آمار توليد گرده بينه، چوب‌هاى بريده‌شده و تراورس، تخته و لايه‌هاى چوبى در ايران

سال

۱۹۷۰

۱۹۷۲

۱۹۷۴

۱۹۷۶

۱۹۷۸

۱۹۸۰

گرده‌بينه

۷/۲

۶/۳

۶/۵

۶/۶

۶/۶

۶/۶

چوب‌هاى بريده‌شده و تراورس

۰/۱۸

۰/۱۵

۰/۱

۰/۱۴

۰/۱۶

۰/۱۶

تخته و لايه‌هاى چوبي

۰/۰۵

۰/۰۶

۰/۰۶

۰/۱

۰/۱۴

۰/۱۶

بديهى است بسيارى از کشورها از جمله اطريش را مى‌توان نام برد که يکى از مهمترين منابع کسب درآمد اين کشور چوب‌هاى استحصال شده از جنگل و صادرات آن مى‌باشد که در ازاء درآمدهاى حاصل از صادرات چوب دولت مهمترين مواد خام مورد نياز را وارد کشور مى‌نمايد.

جنگل يکى از مراکز مهمّ توليد کار در هر کشور از نظر دولت‌مردان بوده و در بسيارى از کشورها ده‌ها و بلکه صدها هزار نفر از افراد مملکت در اثر وجود جنگل و کارهاى مربوط به آن، به کار گمارده مى‌شوند (به عنوان مثال: کارهاى اصلى جنگل از قبيل بهره‌بردارى و جاده‌سازى و همچنين فعاليت‌هاى وابسته به جنگل مثل فعاليت در کاخانه‌هاى چوب‌بري، کاغذسازي، کارتن‌سازي، روکش‌سازى و غيره است.

بديهى است اين فعاليت‌ها و ده‌ها فعاليت ديگر که همگى در اثر وجود جنگل در يک کشور مى‌باشد، باعث کسب درآمد براى افراد و خانواده‌ها بوده و عامل مثبتى جهت فعاليت‌هاى روزمره و ممرّ حيات آنها مى‌باشد و در نتيجه بايد از اين موهبت الهى به‌نحو احسن استفاده نمود و هميشه شکرگزار بود و چه بهتر از آن که از دخالت‌هاى بى‌رويه و بيش‌ازحد در محدوده‌هاى جنگلى (منابع طبيعي) جلوگيرى شود.

جنگل نيز در ارتباط با ساير منابع (معادن) و صنعت يکى از مهمترين منابع اصلى هستى و ادامهٔ حيات کشور مى‌باشد. بالاخره جنگل به‌عنوان سرچشمه و منبعى جهت ايجاد تداوم سلامتى انسان‌ها بايد به حساب آيد زيرا هواى سرشار از اکسيژن آن براى افرادى که در پى به‌دست آوردن مکانى براى استراحت و آرامش و فرار از آلاينده‌هاى شهرها و مناطق صنعتى مى‌باشند بهترين هديه را به ارمغان خواهد آورد.

در خصوص ويژگى‌هاى بارز ديگر جنگل مى‌توان اضافه نمود که جنگل مستحفظ و نگه‌دارندهٔ کشاورزى مى‌باشد و در همين موضوع نه تنها باعث رفع نياز روستائيان از نظر انباشته نگه‌داشتن چوب به‌منظور سوخت، ساختمان، حصارکشى و غيره است بلکه ساليانه مقدار قابل‌توجهى چوب در اختيار معدن‌چيان قرار مى‌دهد و بديهى است از طريق فروش چوب‌هاى مذکور درآمد قابل‌توجهى عايد مى‌گردد.