اصول شیمیایی خاک

در هر طرح آبيارى بايد به اصول شيميايى خاک و کنش‌هايى که خاک با ترکيبات شيميايى موجود در آب آبيارى صورت مى‌دهد به همان اندازه خصوصيات فيزيکى خاک اهميت داد. اين موضوع به‌خصوص در وضعيت آب و هواى خشک و نيمه خشک، که معمولاً آب و خاک از کيفيت مطلوبى برخوردار نمى‌باشند، داراى اهميت خاصّى است. مسائل شيميايى خاک و آب به دو بخش تقسيم مى‌شود. بخش اول مربوط به تجمع نمک در خاک و اثرات آن بر رشد گياه و بخش دوم در ارتباط با اثرات ويژه عناصر شيميايى موجود در آب يا خاک بر گياه مى‌باشد.

مسائل شورى و سمّيت عناصر شيميايى ممکن است در برخى طرح‌هاى آبيارى به اندازه‌اى جدّى باشد که ساير بخش‌هاى طرح را تحت ‌تأثير قرار دهد. بطورى که اگر در مورد آن چاره‌انديشى نشود مى‌تواند طرح را از حّيز انتفاع خارج سازد. چنانچه در بررسى‌هاى مطالعاتى طرح مشاهده شود که چنين خطراتى در انتظار است، بايد تمهيدات لازم براى مقابله با آن در نظر گرفته شود. چنين تعمهيداتى ممکن است باعث تغييراتى در پارامترهاى طرح گردد، مثلاً تغيير دادن آب مورد نياز آبيارى و يا لحاظ نمودن تأسيسات زه‌کشى در طرح که اين امر هزينه‌ها و بازدهى طرح را تغيير خواهد داد. بنابراين لازم مى‌شود که از همان ابتداى طرح به مسئلهٔ کيفيت آب و خاک توجه گردد.