نزدیک شدن (آداکشن)

اين مفصل از نوع کروى است بنابراين قادر است حول سه محور حرکت نمايد و موجب حرکات زير شود:

تا شدن (فلکشن)

بالا آوردن پا موازى با سطح ساجيتال که ميزان بسته به چگونگى حرکت (زانو در حالت فلکشن و يا اکستنشن باشد، يا با استفاده از کمک باشد يا بدون کمک) متغيّر و به شکل زير مى‌باشد. اين حرکت در صورتى‌که بخواهد با زانوى باز و همچنين دامنهٔ حرکتى زياد صورت گيرد، عضلات همسترينگ (عضلات پشت ران) کشيده مى‌شود (شکل زير). حرکت فلکشن کامل توسط ۱۰ عضله صورت مى‌گيرد که بعضى از آنها در مرحلهٔ اول فلکشن يا تا شدن پا از مفصل و بعضى ديگر تا مرحلهٔ آخر در حرکت فوق شرکت مى‌نمايند. حرکت فلکشن يا تا شدن پا از مفصل ران در حرکات ورزشى کارآيى زيادى دارد، از جمله در حرکت‌هاى راه رفتن، دويدن، شوت روى پا در فوتبال، شناى کرال سينه و پشت به خوبى مشاهده مى‌گردد.

سه حالت فلکشن (تا شدن) مفصل ران:

باز شدن (اکستنشن)

برگشت حرکت فلکشن که توسط شش عضله صورت مى‌گيرد و نمونهٔ اين عضلات سرينى بزرگ است که از قوى‌ترين عضلات بدن مى‌باشد. از شش عضله فوق سه تاى آن بر مفصل زانو دارند.

هايپراکستنشن

ادامهٔ حرکت اکستنشن، به‌طورى‌که از نقطهٔ شروع حرکت فلکشن فراتر رود (شکل زير). البته مقدار اين حرکت محدود و در بعضى افراد بسيار محدود است و معمولاً تا ۳۰ درجه و کمتر از آن مى‌باشد. (به‌استثناء بعضى از افراد مانند آکروبات‌بازها و افرادى که حرکات ريتميک انجام مى‌دهند). اگر اين حرکت بخواهد با دامنهٔ بيشترى انجام شود لازم است استخوان ران با چرخش خارجى همراه گردد، عامل بازدارندهٔ حرکت فوق ليگامنت خاصره‌اى است و چنانچه به شکل آن توجه شود معلوم مى‌سازد که چگونه جلوى حرکت را مى‌گيرد و چنانچه ران چرخش خارجى يابد چگونه محدوديت حرکتى کمتر مى‌شود.

دور شدن

حرکت جانبى پا درسطح فرونتال که چنانچه با چرخش خارجى پا همراه شود به بيشترين حد ممکن خود مى‌رسد.

نزديک شدن (آداکشن)

برگشت حرکت آبداکشن است (شکل زير) ادامهٔ حرکت آداکشن موقعى مقدور مى‌شود که پاى ديگر سر راهش نباشد و يا اينکه با کمى فلکشن و يا هايپراکستنشن همراه شود.