تجزیه و تحلیل حرکت‌های سادهٔ دست از مفصل شانه

حرکت‌هاى استخوان بازو يا به‌طور کلى دست، از مفصل شانه در يک همکارى مشترک عضلات مفصل شانه (عضلاتى که روى استخوان بازو اثر دارند) و کمربند شانه (عضلاتى که روى کتف اثر دارند) حاصل مى‌شود.

بالا آوردن دست از پهلو

عضلات شرکت‌کننده: دالى و فوق خارى که از عضلات مفصل شانه هستند و دندانه‌اى بزرگ و ذوزنقه قسمت دو و چهار که از عضلات کمربند شانه مى‌باشند.

سر دراز عضله دو سر بازويى نيز در دور کردن دست از مفصل شانه وارد عمل مى‌شود، منتها کمترين مقدار نيرو را اعمال مى‌نمايد. سهم نيروى هر يک از عضلات در بالا آوردن دست از بغل از مفصل شانه به ‌قرار زير است:

	دالى	N.m* ۱۱۵/۷۶
	تحت خارى	N.m ۳۳/۳۵
	فوق خارى	N.m ۲۰/۶۰
	سر دراز عضلهٔ دو سر بازويى	N.m ۱۹/۶۲

* مقياس N.m که توسط Wachsmuth, Lang, Vonlans و در سال ۱۹۷۲ بيان گرديده است. فقط بيانگر ميزان بازده قدرت عضلات از حالت استراحت مى‌باشد.

پايين آوردن دست از پهلو

عضلات شرکت‌کننده: پشتى بزرگ، گرد بزرگ، بخش جناغى سينه‌اى بزرگ و احتمالاً تارهاى عضلانى پايين بخش خلفى دلتوئيد.

اين حرکت وقتى در مقابل مقاومتى انجام شود با انقباض شديد پشتى بزرگ، گرد بزرگ، متوازى‌الاضلاع همراه خواهد بود.

اين حرکت قوى‌ترين حرکت دست از مفصل شانه است. نيرويى برابر N.m ۳۹۲/۵۴ توسط عضلات وارد مى‌شود و در حرکت صليب‌دار حلقه در ژيمناستيک ديده مى‌شود. در اين حرکت هم گروه عضلات قدامى قفسهٔ سينه و هم عضلات قفسهٔ سينه که به بازو متصل هستند وارد عمل مى‌شوند. استخوان کتف در اين حرکت بايستى ثابت شود. سهم نيروى وارده توسط هر يک از عضلات به شرح زير است:

	عضلهٔ سينه‌اى بزرگ	N.m ۱۱۵/۷۶
	عضلهٔ سه سر بازويى	N.m ۸۳/۳۹
	عضلهٔ گرد بزرگ	N.m ۵۶/۰۵
	عضلهٔ پشتى بزرگ	N.m ۵۳/۹۶
	عضله تحت کتفى	N.m ۹/۸۱
	عضلهٔ غرابى بازويى	N.m ۱۹/۶۲
	سر کوتاه عضلهٔ دو سر بازويى	N.m ۲۰/۶۰
	عضلهٔ دالى	N.m ۳۳/۳۵