پرده‌اول، صحنه عاشقانه (قسمت پایانی) (۲)

زیگلینده
موتیف والهالا،	آتش چشمانت، پیش از این نیز	Deines Auges Glut ergl?nzte
با هورن‌ها	شعله در جانم افکنده:	: mir Schon
و سپس با	آن پیرمرد نیز، هنگامی‌که تسلائی	,so blichte der Greis grüssend
زهی‌ها، PP.	بر غم و اندوهم آورد، چنین به من	auf mich als der Traurigen
	چشم دوخته بود.	. Trost er gab
	از آن نگاه فرزندش او را شناخت،	,An dem Blick erkannt´ihn sein Kind
	حتی می‌خواستم به‌نام صدایش زنم.	!Schon wollt´ ich beim Namen ihn nennen
سکوت
	آیا نامت به‌راستی محنت‌زده است؟	?Wehwalt heisst du fürwahr
زیگموند
	از زمانی‌که تو به من دل بسته‌ای	Nicht heiss ich so,
	دیگر نامم این نیست.	:seit du mich liebst
	حال، سرشار از ناب‌ترین وجدم.	!nun walt ich der hehrsten Wonnen
زیگلینده
	'آسوده' که شاید نه، شاد می‌شوی	Und Friedmund darfst du froh
	اگر نامی بر تو گذاشته شود؟	?dich nicht nennen
زیگموند
	نامی‌ را که دوست داری	Nanne mihc du, wie du liebst,
	بر من بگذار	dass ich heisse
	نامم را از تو می‌گیرم.	!Den Namen nehm ich von dir
زیگلینده
	اما آیا تو هم مثل پدرت گرگ	Doch nanntest du Wolfe
	نامیده می‌شدی؟	?den Vater
زیگموند
	او برای روباهان ترسو و پست گرگ بود!	!Ein Wolf war er feigen Füchsen
	اما آنکه چشمان پُرغرورش،	Doch dem so stolz strahlte das Auge
	چون چشمان تو درخششی پُرشکوه دارد،	Wie Herrliche,hehr dir es strahlt
	در شگفت می‌شوی که بدانی	der war:
	'والسا' نام داشت.	Wälse genannt
زیگلینده
	اگر 'والسا' پدرت باشد	War Wäles dein Vater,
	و تو یک 'والسونگ' باشی،	.und bist du ein Wälsung
	برای تو بوده که شمشیرش را در	Stiess er fur dich sein Schwert
	دوخت فرو برده -	in den Stamm
	پس بگذار تو را به نامی که	So lass mich dich heissen
	دوست دارم بخوانم:	:wie ich liebe
	زیگموند (پیروز): تو را چنین می‌نامم.	!Siegmund: so nenn ich dich
زیگموند
	زیگموند نامیده شدم و زیگموند هستم،	!Siegmund heiss ich und Siegmund bin ich
	بگذار این شمشیر، که بی‌هراس بر آن	!Bezeug es dies Schwert,
	دست نهاده‌ام، گواه باشد.	!das zaglos ich halte
	والسا در نهایت اندوه و پریشانی،	Wälse verhiess mir,in hِchster Not
	نویدم داد که روزی آن را خواهم یافت،	Fänd ´ich es eins:
	و اکنون در دست‌های من است.	ich fasss en nun
	ای مقدس‌ترین پریشانی ژرف عشق،	.Heiligster Minne höchste Not
	تمنای سوزان عشق،	Sehnender Liebe sehrende Not
	در سینه‌ام درخشان بگداز،	brennt mir hell in der Brust.
	برانگیز مرا به کردار و به مرگ.	:dr?ngt zu Tat und Tod
پرش های آوازی	تو را نوتونگ می‌نامم،	Notung! Notung! so nenn ich dich
و پایین رونده	ای شمشیر.	Schwert
به فاصله اکتاو	نوتونگ، نوتونگ ای تیغ گران‌بهاء	Notung! Notung! neidlicher Stahl
	بُرندگی خود را بنما:	Zeig deiner Sch?rfe Schneidenden Zahn
	از نیامت درآ، در دستانم بیا!	!heraus aus der Scheide zu mir
موتیف شمشیر،	(با تلاشی نیرومندانه، شمشیر را از درخت بیرون می‌کشد و به زیگلینده که مبهوت و شاد است نشان می‌دهد).
ترومپت‌ها، ff،

موتیف	بانو، زیگموند والسونگ	Siegmund,den Wälsung
والسونگ،	را می‌بینی!	!siehst du,Weib
ترومپت‌ها، PP،	این شمشیر را به‌عنوان هدیهٔ	:Als Brautgabe bringt er
	ازدواج می‌آورد؛	:dies Schwert
	و با زیباترین بانوان پیمان زناشوئی می‌بندد؛	:so freit er sich die seligste Frau
	او تو را از خانهٔ دشمن می‌برد.	.dem Feindeshaus Enführt er dich so
	اکنون در پی‌ام بیا به‌جائی دور از اینجا،	Fern von hier folge mir nun
موتیف بهار، آواز	به سرای خندان بهار	:fort in des Lenzes lachendes Haus

	برای ایمن بودن، نوتونگ را داری	dort schutzt dich Notung
	، شمشیر را	das Schwert
	حتی اگر زیگموند از عشق جان بسپارد.	!Wenn Siegmund dir liebend erlag
زیگلینده
	آیا زیگموند را اینجا می‌بینم؟	Bist du Siegmund den ich hier sehe
	من زیگلیندهٔ آرزومند توام:	:Sieglinde bin ich die dich ersehnt
	خواهرت، که او را	die eigne Schewster
	از آن خود کرده‌ای و شمشیر را نیز.	!Gewannst di zu eins mit dem Schwert
زیگموند
	همسر و خواهر خواهی بود،	Braut und Schwester bist du dem Bruder
	پس بگذار همخونان والسونگ فزونی یابند.	!So blühe denn W?lsungen - Blut
موتیف شمشیر،	(او را با اشتیاق و شور بسیار به خود می‌کشد).
بادی‌های برنجی،ff
پایان پُرشور ارکستری