ها، هت، هد

	هابيل قابيل را با ميل کشت يا با بيل؟
		نظير: مورچه‌اى که با حضرت سليمان حرف زد نر بود يا ماده؟
	هادى هادى، اسمت را روى ما نهادى؟ (عا).
		يعنى چرا عيوب و رسوائى‌هاى خود را به من نسبت مى‌دهى؟
		نظير: طعنه‌داران طعنه بر ما مى‌زنند ـ عيب خود بر من نهد هر مرد و زن
	هاريسم، واريسم، خواجه به دروازه رسيد کارم به‌جائى نرسيد
		مردى زنى بسيار کاهل و تن‌پرور داشت. روزى خواست به سفر برود قبل از عزيمت خود چند گلوله پنبه به زن خود داد و گفت تا بازگشت من از سفر اين پنبه‌ها را بريس و نخ آنها را آماده کن تا براى فرش به بازار برم. زن در مدت غيبت شوهر همچنان که عادت او بود روزها را به تنبلى و کاهلى گذراند. همين‌که بازگشت شوهر را نزديک ديد ناگهان به خود آمد، پنبه‌ها را برداشت و با شتاب شروع به ريسيدن آنها کرد و در همان حالت شتاب و اضطرابى که از عقب‌ماندگى کار خود داشت با خود مى‌گفت: هاريسم، واريسم،...
	هان تا سگِ نانِ کسى نباشى	يا گربهٔ خوان کس نباشى (نظامى)
		رک: نان خود را بر سفرهٔ مردم مخور
	هانى پاپاقِمْ، هانى چماقِم؟٭
		٭ يعنى کجاست کلاهم، کجاست چماقم. اين مَثَل از زبان ترکى وارد زبان فارسى شده است و به مزاح و تمسخر در مورد شخصى که گيج يا پريشان حواس است به‌کار مى‌رود.
	هاون روى خانه است
		رک: شتر ارزان است، خدلعنت که قلاّده را
	هاى هايش رفته، واى وايش مانده (عا).
		سخت پير و ناتوان شد و جز فغان و ناله چيزى از او باقى نمانده است. اين مثل در مورد ظروف و اثاث کهنه و فرسوده نيز به‌کار مى‌رود
	هائى شد و هوئى شد، کَلْ به نوائى رسيد (عا).
		رک: تغارى بشکند ماستى بريزد;	جهان گردد به کام کاسه‌ليسان
	هَتَلْ هَتَلْ هوتوله، بترس از آدم کوتوله! (عا).
		نظير: آدم کوتاه‌قد آنقدر که روى زمين است دو آنقدر زير زمين است
	هديهٔ شاعر چه باشد؟ شعر نو!