یوگسلاوی سابق

کشور یوگسلاوی تا پس از جنگ جهانی دوم در حقیقت سینمای ملی نداشت و آنچه داشت هم در خارج از کشور توجهی را جلب نکرده بود، تا آنکه پانزده سال پس از جنگ نقاشی متحرک‌های 'مدرسهٔ زاگرب' شروع به جمع‌آوری جوایز جهانی کردند. این کشور که در اول دسامبر ۱۹۱۸ به‌نام 'پادشاهیِ صربستان، کُرواسی و اسلُوِنی' رسمیت یافته بود، تحت فرمان آلکساندر اول از صرب‌ها به‌صورت مشروطه‌ٔ سلطتی اداره می‌شد؛ اما شاه آلکساندر در سال ۱۹۲۹ جنبهٔ مشروطهٔ آن را لغو کرد و تمامیت‌خواهانه نام یوگسلاوی (به معنای تحت‌اللفظی 'سرزمین اِسلاوهای جنوب' ) را بر آن نهاد. الکساندر در ۱۹۳۴ به‌دست ملی‌گرایان کرُوات به قتل رسید. اما برادرزاده‌اش، شاهزاده پُل، نائب‌السلطنهٔ پِتِر دوم یازده ساله، سیاست‌های او را ادامه داد. در ۲۵ مارس ۱۹۴۱، هنگامی‌که شاهزاده پل کوشید یوگسلاوی را با کشورهای محور متحد کند با یک کودتای نظامی خلع شد و کوتاه‌زمانی پتر دوم پادشاهِ یوگسلاوی شد. در ۶ آوریل همان سال نازی‌ها کشور را اشغال کردند و یازده روز آن را به‌طور نامشروط در محاصره گرفتند. پس از این حوادث بود که یوگسلاوی پاره‌ پاره شد و کشورهای محور آن را متناسب با مرزهای خود تقسیم کردند.

مبارزات یوگسلاو بر ضد نازی به‌اضافهٔ جنگ داخلی، که مجموعاً تحت‌عنوان جنگ‌های آزادی‌بخش ملی نامیده می‌شود، از شانزده میلیون جمعیت کشور ۹/۱ میلیون کشته داد و زیربنای اقتصادی کشور را نابود کرد. در اکتبر ۱۹۴۴، هنگامی‌که بلگراد توسط ارتش سرخ و پارتیزان‌های یوگسلاو آزاد شد، یوگسلاوی عملاً هیچ نوع امکان مادی برای تولید و پخش فیلم در اختیار نداشت و اکثر تالارهای نمایشِ آن که به رقم پانصد می‌رسید، به شدت آسیب دیده بودند.