شب

منوچهر مطیعی تهرانی

شب باید تاریک باشد اما هر تاریکی در خواب‌های ما شب نیست. گاه اتفاق می‌افتد که خواب را درون ظلمت می‌یابیم. این تاریکی تعبیر دیگری دارد و تعبیر شب به آن اطلاق نمی‌شود ولی گاه نیز ‌هست که تاریکی را می‌بینیم و از ذهن ما می‌گذرد که شب است در این صورت باید دنبال تعبیر شب بگردیم. در رویاهای ما شب مجهول و راز است و هر چه تاریک‌تر و ظلمانی‌تر باشد این راز و مجهول بزرگ‌تر و پیچیده‌تر می‌باشد. چنانچه در خواب شب ببینیم و مشاهده کنیم که در ظلمت شب راه می‌رویم با مجهول درازی رو‌به‌رو می‌شویم که ما را به تکاپو و تلاش بر‌می‌انگیزد و کوشش‌هائی در جهت کشف راز و حل مجهول به عمل می‌آوریم ولی اگر شب مهتابی و روشن بود و به علت نور ماه یا چراغ روشن شده و ظلمت طبیعی آن شکسته بود خوابی است نیکو که خبر از فرج بعد از عسرت و تنگی می‌دهد. اگر وامداری در خواب چنین شبی را ببیند که نور ماه آن را شکسته یا ستاره درخشان بر آسمان آنست وام خود را می‌پردازد و همین‌طور بیمار اگر ببیند در شب تاریک چراغ دارد یا نور ماه بر او تابیده از بیماری شفا حاصل می‌کند.