دید رنگ

تمام نورها یکسان هستند مگر از نظر طول موج. دستگاه بینائی ما با طول موج، شگفتی می‌آفریند: طول موج را به رنگ تبدیل می‌کند و طول موج‌های مختلف را به‌ رنگ‌های گوناگون. برای مثال، نورهائی با طول موج کوتاه، یعنی طول موج‌های ۵۰۰-۴۵۰ نانومتر، آبی‌رنگ به‌‌نظر می‌رسند؛ نورهائی با طول موج متوسط، حدوداً ۵۷۰-۵۰۰ نانومتر، سبزرنگ به‌نظر می‌آیند؛ و نورهائی با طول موج بلند، تقریباً ۷۰۰-۶۲۰ نانومتر، قرمزرنگ دیده می‌شوند (شکل طیف خورشیدی). بقیهٔ مطالب به بحث از طول موج اختصاص دارد. در مواردی‌که منبع احساس رنگ چیزی مانند خورشید و لامپ است که خود، نور منتشر می‌کند، می‌توان فقط به‌طول موج توجه داشت. اما معمولاً منبع احساس رنگ چیزی است که نور را باز می‌تاباند. در این موارد، بخشی از ادراک ما از رنگ شیء را طول موج‌هائی تعیین می‌کنند که آن شیء باز می‌تاباند، و بخشی از آن نیز به عوامل دیگر بستگی دارد. یکی از این عوامل رنگ خاص خود شیء است. بنابراین، ما معمولاً گل سرخ را سرخ می‌بینیم. اگرچه با نور زرد مایل به سبز، روشن شده باشد. اما اگر شیء ناآشنائی با این نور روشن شده باشد آن را زرد مایل به سبز می‌بینیم. به‌علت اثر رنگ خاص اشیاء است که کت آبی‌رنگ مورد علاقه خود را، به‌رغم تغییر نور، همیشه آبی می‌بینیم.