گزگز

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

۱. گزگز با نشستن، سرفه‌کردن، یا عطسه‌کردن تشدید می‌شود.

۲. هر گزگز بی‌دلیل که تمام یک طرف بدن را گرفتار کند یا با ضعف ماهیچه‌ای همراه باشد باید فوراً تحت درمان قرار گیرد.

ـ گزگز نشانهٔ چیست:

در بیشتر موارد، گزگز چیز بی‌خطری است و معمولاً بعد از فشردن یک عصب یا سرخرگ و کاهش جریان خون در دست یا پا و در نتیجه، خواب رفتن آنها روی می‌‌دهد. با تغییر وضعیت بدن و برداشتن فشار گزگز رفع می‌شود. ولی گزگز می‌‌تواند نشانهٔ برخی گرفتاری‌های جدی هم باشد. از جملهٔ اینها اضطراب، فتق دیسک مهره‌ای، ضعف گردش خون، بیماری قند، سکتهٔ مغزی، التهاب مفصل، تصلب متعدد اعصاب (MS)، نشانگان تونل مچ دست، یا تومور است.

ـ درمان گزگز:

گزگز بدون دلیل را باید به پزشک نشان داد. اگر پزشک به‌وجود یک بیماری مشکوک شود، معاینات کامل عصبی و جسمانی انجام می‌دهد. شاید هم آزمایش خون برای بررسی امکان وجود بیماری قند توصیه کند. اما اگر گزگز فقط ناشی از خواب رفتن دست یا پا است خودتان هم می‌توانید آن را برطرف کنید. ماساژ دهید. ماساژ دادن ماهیچه‌های ناحیهٔ گزگز جریان خون را به آن زیاد کرده یا فشار روی عصب را بر‌می‌دارد.

حرکت کنید. حرکت دادن دست یا پای خواب رفته جریان خون را در آن تسریع کرده و گزگز را از بین می‌برد. اگر کمی راه بروید یا چند بار در ساعت وضع بدن را تغییر دهید از گزگز جلوگیری می‌شود. با حرکت‌کردن کمتر عصبی تحت فشار قرار می‌گیرد. لباس تنگ نپوشید. پوشیدن شلوار تنگ یا بستن سفت کمربند باعث گزگز پاها می‌شود. کمربند را شل کنید، بند شلوار ببندید، شلوار گشادتر بپوشید، و بهتر از همه، اگر لازم است، وزن کم کنید.

راست بنشینید. یکی از شایع‌ترین علل گزگز گرفتاری صفحات (دیسک) بین مهره‌ای است. با قوز کردن در هنگام نشستن اعصاب نزدیک این صفحات را تحریک می‌کنید. بنابراین، حفظ وضعیت درست نشستن و قوز نکردن بسیار مهم است. (رجوع کنید به: کرختی).