جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

گرفتگی صدا


ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:
۱. گرفتگی صدا بیش از دو هفته طول کشیده است.
۲. گرفتگی صدا بدون وجود سرما‌خوردگی، آلرژی یا آسیب روی داده است.
۳. همراه با گرفتگی صدا، برجستگی یا ورم کردگی در گردن، درد به هنگام حرف زدن یا ترشح سبز فام از بینی وجود دارد.
ـ گرفتگی صدا نشانهٔ چیست:
تارهای صوتی، که نوارهای کوچک ماهیچه‌ای در گلو هستند، با تنفس حرکت می‌کنند و هنگام حرف زدن دچار لرزش می‌شوند. وقتی صدا می‌گیرد، معلوم می‌شود که چیزی مانع انجام درست لرزش آنها شده است. این چیز معمولاً التهاب است، در اثر داد زدن برای تشویق تیم مورد علاقه در زمین فوتبال، حرف زدن زیاد با صدای بلند، فریاد زدن بر سر کودکانتان، یا حتی آواز خواندن با صدای بلند.
کسانی که استفاده (یا سوء استفاده) بیش از حد از صدایشان می‌کنند، گرهک‌های کوچکی بر روی تارهای صوتیشان پدیدار می‌شود که باعث گرفتگی صدا می‌گردند. البته این تنها علت گرفتگی صدا نیست. عفونت سینوس یا دستگاه فوقانی تنفس، مثل سرما خوردگی، نیز تارهای صوتی را ملتهب می‌کند، که به اصطلاح خروسک نامیده می‌شود. و هر حالتی که باعث سرفه‌های مکرر شود نیز ممکن است به گرفتگی صدا بیانجامد.
علت شایع دیگر گرفتگی صدا برگشت شبانهٔ اسید معده به مری و گلو در هنگام خواب است. اشکال این برگشت در این است که انسان متوجه آن نمی‌شود. یکی از نشانه‌های آن بدبوئی تنفس در صبح است. پس اگر گرفتگی بدون دلیل صدا همراه با بدبوئی تنفس صبحگاهی دارید، ممکن است برگشت شبانهٔ اسید معده علت آن باشد.
آلرژی‌ها هم می‌توانند عامل غیر مستقیم گرفتگی صدا باشند، چون باعث سرفه‌کردن، تنفس از دهان، و آبریزش پشت بینی به داخل حلق می‌شوند که التهاب تارهای صوتی را به‌دنبال دارد. چیزهائی مثل سیگار کشیدن و بخار مواد شیمیائی هم تارهای صوتی را تحریک کرده و گرفتگی صدا ایجاد کنند.
سیگاری‌ها از طریق دیگری هم دچار گرفتگی صدا می‌شوند: با به‌وجود آمدن تومور سرطانی یا رشد غیر عادی تارهای صوتی. این مورد در سیگاری‌ها بسیار بیشتر از سایرین دیده می‌شود. و در تمام موارد، خشکی هوا گرفتگی صدا را تشدید می‌کند.
ـ درمان گرفتگی صدا:
اگر عضو گروه هماوایان هستید، گرفتگی صدا دلیل خارج شدن از این دسته نمی‌شود. راه‌هائی برای بهبود آن و برگشت صدای طبیعی وجود دارد. به صدایتان استراحت بدهید. سکوت کامل بهترین راه بهبود گرفتگی صداست. لااقل از پچ‌پچ کردن و فریاد زدن بپرهیزید. پچ‌پچ کردن فشار زیادی بر تارها وارد می‌کند. اگر لازم است، با صدای آرام حرف بزنید.
گلو را مرطوب کنید. استنشاق بخار آب داغ از درمان‌های بسیار مؤثر است. از دوش آب گرم یا دستگاه بخور کمک بگیرید. گذاشتن دستگاه بخور در اتاق خواب از خشک شدن هوای آن جلوگیری می‌کند. در درون بدن هم نیاز به آب کافی دارید. خوردن آب را به قدری زیاد کنید تا ادرار بی‌درنگ شود. اگر ویتامین‌هائی مثل A یا B۱۲ یا داروهای تغییر رنگ دهندهٔ ادرار مصرف می‌کنید و ادرار بی‌رنگ نمی‌شود، خوردن روزانهٔ ۱۰ تا ۱۲ لیوان آب کافی است.
سوپ مرغ بخورید. اگر دچار گرفتگی صدا در اثر سرماخوردگی شده‌اید، سوپ مرغ با سیر بخورید. گرمای آن گلو را مرطوب می‌کند و سیر کم‌کنندهٔ ترشح مخاطی است. ترشحات مخاطی را کم کنید. داروهای کاهش دهندهٔ ترشحات مخاطی بخورید. اما از مصرف داروهای ضد‌حساسیت خودداری کنید، چون گلو را خشک می‌کنند. داروهای ضدّاحتقان هم در کاهش مخاط مؤثرند، ولی اگر ناراحتی قلبی دارید، قبل از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. بعضی داروهای ضدّاحتقان ممکن است فشار خون را بالا ببرند.
آسپیرین نخورید. در التهاب ناشی از سرما‌خوردگی تارهای صوتی، آسپیرین باعث آزرده شدن بیشتر آنها می‌شود و گرفتگی صدا را تشدید می‌کند. از مسکن‌های دیگر استفاده کنید. سرفه نکنید. برای جلوگیری از سرفه و آسیب بیشتر تارهای صوتی، از داروهای ضدّسرفه و خلط‌آور استفاده کنید.
غرغره نکنید. بر خلاف عقیدهٔ شایع، غرغره کردن با دهان‌شویه عملاً گرفتگی صدا را بدتر می‌کنند. بیشتر دهان‌شویه‌ها حاوی الکل هستند و تارهای صوتی را بی‌‌آب می‌کنند. محلول‌های غرغره اصلاً نزدیک به تارهای صوتی نمی‌شوند و خود عمل غرغره کردن مضر است، چون تارهای صوتی را به‌هم زده و تورم آنها را بیشتر می‌کند.
الکل نخورید. نوشیدن نوشابه‌های الکل‌دار هم همان اثر الکل دهان شویه‌ها را دارد. برای نرم‌کردن گلو از نوشابه‌های غیر الکلی استفاده کنید. کافئین نخورید. کافئین موجود در قهوه، کوکا و شکلات یک عامل خشک‌کنندهٔ گلو است و کمکی به تارهای صوتی نمی‌کند. درمان‌های طبی. اگر گرهک‌های روی تارهای صوتی یا بزرگ شدن آنها مشاهده شود، پزشک می‌تواند به درمان آنها کمک کند.
آوادرمانی کنید. اگر گرهک‌های تارهای صوتی با استراحت و روش‌های رفع‌گرفتگی صدا از بین نروند، پزشک شما را به متخصصی برای آموزش دوبارهٔ تارهای صوتی معرفی می‌کند. در موارد شدید، ممکن است عمل جراحی لازم شود. تومور را درمان کنید. اگر پزشک وجود توموری را تشخیص دهد، زیاد نگران نشوید. بیشتر تومورهای تارهای صوتی کوچکند و اگر در مراحل اولیه دیده شوند، به‌آسانی قابل درمانند.
ـ پیشگیری:
اگر بک بار دچار گرفتگی صدا شدید، می‌توانید از تکرار آن جلوگیری کنید. خود را گرم کنید. کسی که زیاد از صدایش استفاده می‌کند یک ورزشکار صوتی است و مانند هر ورزشکاری باید پیش از شروع مسابقه خود را گرم کند. شما هم قبل از سخنرانی یا آواز خواندن کمی گلویتان را تمرین بدهید.
ماهیچه‌های گردن را با دست‌هایتان به‌آرامی بمالید و به‌راحتی تنفس کنید و آرواره را آزاد بگذارید. شانه‌هایتان را در جهات مختلف بگردانید و آنها را به‌آرامی تکان دهید. چند جرعه آب بخورید. زبان را کمی در دهان حرکت دهید و بیرون بیاورید. چند خمیازه بکشید و با لب‌های بسته صداهای آرامی ادا کنید تا لرزش آنها را حس کنید. بعد از سخنرانی یا کنسرت هم همین کارها را تکرار کنید تا دچار گرفتگی صدا نشوید.
گلو را تحریک نکنید. دود سیگار، بخارهای شیمیائی و خاک‌ارّه باعث گرفتگی صدا می‌شوند. سیگار نکشید و با سیگاری‌ها همنشین نشوید. در جاهائی که مواد محرّک و خاک‌ارّه وجود دارد ماسک بزنید. صدا را صاف نکنید. صاف کردن صدا عادت بدی است که ترک آن سخت است. به‌جای آن آب دهان را قورت بدهید. یک عمل بلع را به آهستگی انجام دهید، انگار واقعاً لقمه‌ای غذا قورت می‌دهید. این کار احساس وجود چیزی در گلو را از بین می‌برد. (برای روش‌های ترک صاف کردن صدا به بخش صاف کردن صدا مراجعه کنید).
پیش از پرواز دوش بگیرید. اگر زیاد با هواپیما مسافرت می‌کنید، صدایتان دو دشمن پیدا می‌کند: هوای خیلی خشک و لزوم صحبت کردن در میان صدای موتور هواپیما. دوش گرفتن با آب گرم پیش از پرواز و خوردن مقادیر زیادی آب در حین پرواز مفید است. نزدیک به هم حرف بزنید. اگر در محیط‌ پر سروصدائی مجبور به صحبت با کسی هستید، در میدان شنوائی او حرف بزنید. بهترین روش صحبت رودررو است که در آن، شنونده حرکات لب‌ها را نیز می‌خواند.


همچنین مشاهده کنید