تب

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

۱. تب بیش از ۲۹ درجه سانتی‌گراد است.

۲. تب بیش از ۷۲ ساعت باقی مانده است.

۳. سردرد شدید یا سفتی گردن، سرفه‌کردن خلط رنگی، یا درد به هنگام دفع ادرار وجود دارد.

۴. سابقه بیماری قلبی، بیماری قند، یا هر بیماری مزمن دیگر وجود دارد.

۵. در کودکان کوچک‌تر از سه ماهه فوراً به مرکز درمانی مراجعه کنید.

ـ تب نشانه چیست:

باور کنید یا نکنید، تب از دوستان شماست. و مانند هر دوست خوب چیزهائی به شما می‌گوید که ممکن است خوشتان نیاید، اما باید بدانید. اول، تب از اولین علائم تهاجم عفونت باکتریائی یا ویروسی به بدن است. دوم، تب نشان می‌دهد که دستگاه دفاعی بدن به شدت با تهاجم مقابله می‌کند.

اما مهم‌تر از همه، خود تب ‌بخشی از مبارزه دفاعی است. وقتی عفونت ویروسی یا باکتریائی به بدن حمله کند، گویچه‌های سفیدم ماده‌ای به نام تب‌آور درونی آزاد می‌کنند که بخشی از مغز را که هیپوتالاموس نام دارد تحریک می‌کند. هیپوتالاموس دمای درون بدن را بالا می‌برد و تب عارض می‌شود. این تب ممکن است بهبود بدن را تسریع کند.

بدن با گرم‌شدن رشد سازواره‌های بیماری‌زا را کند می‌کند و کار دستگاه ایمنی در نابودی مهاجمان آسان می‌شود. در بیشتر موارد، تب ناشی از ناخوشی‌های خفیف مثل سرماخوردگی یا آنفلونزا است. اما هر عفونت و بسیاری از بیماری‌های دیگر هم ایجاد تب می‌کنند.

ـ درمان تب:

تب بالاتر از ۳۹ درجه سانتی‌گراد باید توسط پزشک ارزیابی شود. اما تب کمتر از آن زیاد ایجاد ناراحتی نمی‌کند و معمولاً بدون درمان هم خوب می‌شود. بیشتر تب‌های کمتر از ۳۹ درجه آسیبی به شما نمی‌رسانند. تب کمتر از ۳۸ درجه معمولاً درمانی نمی‌خواهد، مگر اینکه بخواهیم بیمار احساس راحتی بیشتر بکند. مایعات بنوشید. آب زیاد بخورید، اما خوردن چای، آب میوه، آب معدنی، و سوپ گوشت یا جوجه را هم فراموش نکنید. تب باعث بی‌آب شدن بدن می‌‌گردد و نوشیدن مایعات زیاد مانع بی‌آبی می‌شود، مخصوصاً آب معدنی که کانی‌های مورد نیاز بدن را نیز جایگزین می‌کند.

هنگام گرسنگی غذا بخورید. وقتی گرسنه هستید، غذا بخورید؛ اما اگر گرسنه نیستید، خود را وادار به خوردن نکنید، چون همه ما ذخیره کافی چربی برای گذراندن یک یا دو روز بدون غذا در بدن داریم. خوردن مایعات کافی لازم‌تر است. پاشویه کنید. خود را با آب ولرم و اسفنج خیس کنید. با تبخیر آب از روی بدن پوست و رگ‌های خونی زیر آن خنک می‌شود که تب را پائین می‌آورد. هر دو ساعت پاشویه را تکرار کنید.

آسپرین بخورید، ولی به بچه‌های ندهید. دو قرص آسپیرین در هر چهار ساعت تب بزرگسالان را پائین می‌آورد. اما هیچ‌گاه بدون تجویز پزشک به کودکان ندهید. چون ممکن است آنها را دچار نشانگان رای کند که بیماری تخریب‌کننده مغز و کبد است. به کودکان به‌جای آسپیرین، استامینوفن بدهید، آن هم به مقدار تجویز شده. داروهایتان را کنترل کنید. آلرژی‌های داروئی هم ممکن است باعث تب شوند. برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها، از جمله پنی سیلین، و داروهای فشار خون، مثل متیل دوپا، خود ایجاد تب می‌کنند. حتی ایبوپروفن و آسپیرین هم در برخی افراد تب می‌آورند. همه‌گیری تب در استفاده از داروها وجود ندارد، اما هر کسی ممکن است به چیزی حساسیت نشان ده. اگر متوجه شدید که داروئی در بدن شما ایجاد تب می‌کند، از پزشک بخواهید داروی دیگری برایتان تجویز کند.

طبیعت خود را بیابید. تشخیص وجود تب در بدن همه اشخاص کار کاملاً یکسانی نیست. برای مقابله با تب، باید اول دمای طبیعی بدنتان را بیابید. بالاتر بودن دمای بدن از ۳۷ درجه سانتی‌گراد همیشه به معنی داشتن تب نیست. در بررسی ۱۴۸ مرد و زن سالم بین ۱۸ تا ۴۰ ساله در دانشگاه مریلند، معلوم شد که دمای طبیعی بین ۵/۳۵ و ۷/ ۳۷ است. بنابراین گمان می‌رود تب بالاتر از ۷/۳۷ تب به حساب آید. ولی هر کس باید دمای طبیعی بدن خود را در نظر بگیرد. برای تعیین دمای طبیعی، به مدت سه روز هر چهار ساعت یک‌بار آن را اندازه‌ بگیرید. با این کار می‌توانید دامنه طبیعی دمای بدن خود را بیابید.