|
|
|
|
دستور بافت براى يک شلوار کوتاه
|
|
| - لوازم مورد‌نیاز:
|
| نخ پنبه‌اى نمره ۲ ـ ۵/۲ تقريباً ۹۰ گرم. ميل کانوا: مطابق کلفتى نخ.
|
|
| - تکنيک
از زير و از رو:
|
| شلوار در دو قسمت بافته مى‌شود: شروع با ۷۰ دانه. يک لبه با ارتفاع ۲۰ رديف به طريق يک از زير و يک از رو مى‌بافيم. سپس ۸۰ رديف همه از زير مى‌بافيم. از اينجا به بعد، در هر رديف از هر طرف يک دانه کم مى‌کنيم. در حقيقت بدين ترتيب که ابتدا دانهٔ اولى، و دومى، و سومى، را مى‌بافيم. سپس کم مى‌نمائيم. اين عمل را آنقدر، ادامه مى‌دهيم تا ۲۰ دانه روى ميل باقى بماند. سپس همه را يکبار کم مى‌کنيم، و از ميل بيرون مى‌آوريم.
|
|
| قسمت ديگر را درست به همين طريق مى‌بافيم و درز پهلوها و پائين را با هم مى‌دوزيم. قمست‌هاى اريب جاى پا است، اکنون از لبه‌هاى آن دانه مى‌گيريم و با چهار ميل يک حاشيه به طريق يک از رو و يک از زير، به ارتفاع ۸ رديف مى‌بافيم و به‌طور شُل همه را يکبار کم مى‌کنيم. و از ميل بيرون مى‌آوريم. قسمت بالاى شلوار را با ميل تور بافى جهت عبور بند، قلاب مى‌زنيم، بدين ترتيب:
|
|
| يک پايهٔ بلند روى شلوار مى‌زنيم و با يک قلاب آن را در لبهٔ شلوار سفت مى‌نمائيم سپس دو زنجيره مى‌زنيم. اين عمل را به فاصله‌هاى منظم و در سرتاسر بالاى شلوار تکرار مى‌کنيم.
|
|
| مى‌توان در درزهاى طرفين و در وسط پشت و جلو، جاى دکمه گذاشت. براى اين کار بايد در نقاط مذکور به عوض دو زنجيره هشت زنجيره بزنيم و اين کمان را توسط يک يا دو بار قلاب زدن بايد روى آن کلفت نمود.
|
|
| از پايه‌هاى زده شده که بند از جنسى که قابل جوشاندن در آب باشد عبور مى‌دهيم، ديگر شلوار تمام است. طول اين شلوار ۳۰ سانتى‌متر و عرض آن ۲۳ سانتى‌متر است.
|
|
|
دستور بافت براى يک شلوار بلند
|
|
| - لوازم مورد‌نیاز:
|
| نخ پنبه‌اى تقريباً ۱۰۰ گرم. ميل کاموابافى: برابر کلفتى نخ.
|
|
| - تکنيک
از زير و از رو:
|
| شروع ۱۰۰ دانه. ۱۳۰ رديف از زير مى‌بافيم (براى کسى که در بافتنى ماهر نيست، بافتن يک رديف بعد به طريق ۲ از رير و ۲ از ور لزومى ندارد) سپس براى ساق‌ها کم مى‌کنيم. از هر طرف ميل يک دانه کم مى‌کنيم (دو تا را با هم مى‌بافيم، يا يکى را از روى ديگرى مى‌گذارنيم) سپس دو رديف مى‌بافيم. در اين وقت باز از هر طرف يک دانه کم مى‌کنيم، ولى چهار دريف مى‌بافيم بدون آنکه کم کنيم به همين ترتيب به بافتن ادامه مى‌دهيم تا وقتى که ۵۰ دانه ميل باقى بماند. سپس همه را يک بار کم مى‌کنيم. حالا يک ساق پا و نصف بخش شکم تمام است. ساق ديگر درست به همين ترتيب بافته مى‌شود و سپس درزها را مى‌دوزيم. اين شلوار، در بخش جلو، و در پشت داراى درز است.
|
|
| - اکنون نوبت کفش مى‌رسد:
|
| شروع ۵۰ دانه. ۲۰ رديف به طريق ۲ از زير ۱ از رو مى‌بافيم. (تا کفش روى مچ پا به خوبى قرار گيرد.) سپس همه را از زير مى‌بافيم، و در هر رديف از هر طرف يک دانه زياد مى‌کنيم. ۱۴۰ رديف بدين طريق بافته مى‌شود. سپس ۱۴ رديف مى‌بافيم، بدون آنکه زياد کنيم. بعد، همه را يکبار کم مى‌کنيم و از ميل بيرون مى‌آوريم. اکنون درزهاى کفش دوخته مى‌شود. حالا کفش را طورى به ساق شلوار مى‌دوزيم که نوک آن در جلو قرار گيرد. بالاى شلوار، بندى به طريق شلوار کوتاه، نصب مى‌شود.
|
|
| اين شلوارها در ابتدا کوتاه به نظر مى‌آيند ولى در هنگام پوشيدن کشيده مى‌شوند. اگر کودک با سرعت نمو کرده است و شلوار برايش کوتاه است، فقط درز کفش به ساق شلوار را باز مى‌کنيم و چند رديف، در زير ساق پا مجدداً مى‌بافيم تا بلند شود.
|
|
|
|
| خانم‌هائى که به خياطى بيش از بافتنى راغب مى‌باشند، طبيعى است که به خوبى مى‌توانند شلوار کوتاه قنداق را از پارچهٔ سفيد قابل جوشاندن بدوزند. آن را بايد طورى دوخت که داراى رکاب يا دکمه باشد. اکنون بايد کهنه‌ها را طورى قرار داد که به خوبى در شلوار جاى‌گير شوند. کهنهٔ داخلى را از طول چند بار روى هم تا مى‌کنيم تا نوارى به پهناى ۲۰ سانتى‌متر به‌دست آيد. اکنون آن را در وسط پاهاى طفل طورى قرار مى‌دهيم که دوسوم (۳/۲) آن طرف بالا به جهت شکم باشد که بعداً آن را يکبار ديگر تا مى‌کنيم تا کلفتى آن در جائى قرار بگيرد که هميشه خيس مى‌گردد. کهنهٔ دوم (کهنهٔ کوچک کرکى يا حوله‌اى) و مشمع را اگر هنوز به‌کار نبرده‌ايم مى‌شود با هم در طول روى هم قرار داد و از وسط پاهاى طفل روى شکم او کشيد. روى آنها اکنون شلوار را مى‌پوشانيم. اما به اين ترتيب کهنه وقتى محکم مى‌ماند که شلوار، را مى‌پوشانيم. اما به اين ترتيب کهنه وقتى محکم مى‌ماند که شلوار، کيپ و چسبان بدن و اندازه باشد. از اين زمان معمولاً مادران شلوار نايلونى براى بچه‌ها به‌کار مى‌برند که انواع آنها در ويترين مغازه‌ها به‌چشم مى‌خورند. اما، ما اين نوع شلوار نايلونى را براى هر سنى رد مى‌کنيم، زيرا آنها اگر محاسنى هم دارند از نظر بهداشتى مضر مى‌باشد، بچه در آن بو مى‌دهد و بدن بچه را براى ايجاد زخم مساعد مى‌سازد. ولى اگر نخواهيم مثلاً در يک مهمانى يا ضمن يک مسافرت غافلگير شويم، آن وقت شلوار کوچک نايلونى به‌کار مى‌آيد.
|
|
| بهتر است تعداد شلوارهاى طفل بيشتر باشد که در طول روز مادر مجبور نباشد يکى دوتاى آن را بشويد. بنابراين ۶ عدد شلوار کوتاه و ۶ عدد شلوار بلند لازم خواهد بود. استفاده از مشمع، واضح است که باعث ذخيرهٔ شلوار خواهد گرديد و گرنه بيش از اين تعداد بايد تهيه مى‌کرديم.
|
|
| هنگام بافتن شلوار، در بالاى آن، جاى دکمه قرار داديم. وجود دکمه براى محکم کردن شلوار روى شکم مدور طفل ضرورت دارد و به‌کار مى‌آيد که به‌زودى به آن بر خورد خواهيم کرد. براى نگاهداشتن شلوار طفل، دکمه از هر چيز ديگر بهتر خواهد بود. زيرا چون شلوار را از چهار جهت عقب و جلو و طرفين نگهدارى مى‌نمايد. در حاليکه رکاب فقط جلو و پشت را محکم نگهدارى مى‌کند، به‌علاوه مکرراً از روى شانه‌هاى طفل پائين مى‌افتد.
|
|
|
|
| زيرپيراهن کوچک طفل را از هر نوع پارچهٔ پنبه‌اى مى‌توان دوخت دو يا سه عدد زير پيراهن کافى خواهد بود. طفل در تابستانِ بسيار گرم فقط زير پيراهن و شلوار کوتاه مى‌پوشد. البته در وقت صبح و روزهاى خنک، شلوار بلند و پيراهن و ژاکت مناسب خواهد بود. جوراب در اين سنين با در بر نمودن شلوار بلند چيز کاملاً زائدى است. بهتر است در فصل گرم پاهاى طفل آزاد باشد. جهت جلوگيرى از اتلاف گرما، در اين سن مى‌توان پاى طفل را با پتو و لحاف محفوظ داشت. و در مورد اطفالِ پُر جست و خيز مى‌توان پتو يا لحاف را با يک بند به کنار تختخواب محکم کرد. اگر هوا زياد سرد، و بيرون بردن طفل در آن هنگام لازم و ضرورى باشد، پوشاندن يک جفت جوراب سفيد بسيار به‌جا خواهد بود. در هر حال دو يا سه جفت جوراب براى او کافى است.
|
|
| طفل ما کم‌کم دارد بزرگ مى‌شود؛ ديگر ژاکت و پيراهن که قبلاً برايش تهيه کرديم کوچک شده است. تهيهٔ ژاکت بزرگ‌تر بسيار ساده است. مى‌توان از دستور قبل استفاده نمود، منتهى تعداد دانه‌ها را در موقع بافتن اضافه مى‌نمائيم. علاوه بر اين آنقدر پيراهن‌هاى تريکو ارزان قيمت هستند که ارزش بافتن را ندارد. در مورد لباس‌هائى که براى طفل خريده يا شخصاً به‌دست خود تهيه کرده‌ايم، چند چيز بايد رعايت گردد: براى شلوارهائى که در کمر داراى بند هستند بايد توجه داشت که بند بايد پوشيده نبوده و در يک قوزک (ليفه) پهن قرار بگيرد، بلکه تا آنجائى که ممکن است بايد باز و در دسترس و تقريباً همانطور که براى شلوار کوتاه توصيف گرديد، تهيه شود. حسن اين دقت اين است که اگر وقتى بيرون لغزيد، فوراً بتوان آن را با کمک انگشتان و بدون سنجاق مجدداً بند نمود. اين طريقه را در مورد شلوارهاى خريده شده نيز مى‌توان به‌کار برد.
|
|
| بند شلوار نبايد زياد کوتاه باشد. شلوار طبعاً در اثر پوشيدن گشاد مى‌شود؛ بند کوتاه زود از (ليفه) قوزک شلوار خارج خواهد شد. البته بند شلوار نبايد زياد هم طويل باشد، چون اطفال آن را با اشتياقى تمام به دهان مى‌برند و مى‌جوند بلکه مى‌خورند و ممکن است در گلوى آنها رفته و باعث خفگى شود. اگر بند در پهلو باشد، در دسترس طفل قرار نخواهد داشت.
|
|
| اطفال عشق و اشتياق خاصى هم براى کندن و در دهان گذاردن دگمه دارند؛ از اين جهت بايد از نصب دگمه‌هاى غيرلازم خوددارى نمائيم و آنهائى که لازم است، آنچنان محکم دوخته شود که طفل نتواند آن را به چرخاند و بکند و فرو برد.
|
|
| بعد از شش ماهگى جست و خيز کودک زيادتر شده، خود را در رختخواب مانند استوانه‌اى از اين‌طرف به آن‌طرف مى‌گرداند، لحاف را کنار مى‌زند، آنچنان که به‌جاى اينکه رويش باشد در زيرش قرار مى‌گيرد. زيرپيراهن و شلوار که کماکان مى‌پوشد، او را در هنگام خواب از سرما محفوظ نمى‌دارد. پوشاندن لباس‌هاى کاموائى را توصيه نمى‌کنيم زيرا آنها به زودى کودک را بدعادت و تنبل مى‌سازند. بنابراين از کيسه خواب کمک مى‌گيريم. اگر آن را با پارچهٔ قابل شستن و جوشاندن که نه زياد قابل نفوذ و نه غيرقابل نفوذ باشد مثلاً فلانل تهيه مى‌نمائيم، بسيار مناسب است.
|
