شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

جداشدگی‌ شبكیه‌ ـ retinal detachment


جداشدگی‌ شبكیه‌ جدا شدن‌ یا پاره‌ شدن‌ شبكیه‌ (بافت‌ گیرنده‌ نور در پشت‌ چشم‌) از سایر بافت‌های‌ چشم‌. این‌ عارضه‌ در همه‌ سنین‌ و هر دو جنس‌ دیده‌ می‌شود. جداشدگی‌ شبكیه‌ یك‌ اورژانس‌ است‌.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. جرقه‌های‌ نورانی‌ در میدان‌ بینایی‌
۲. نقاط‌ شناور در میدان‌ بینایی‌
۳. تاری‌ دید
۴. موج‌دار دیدن‌ تصاویر (گاهی‌)
۵. عدم‌ وجود درد.
۶. از دست‌ دادن‌ تدریجی‌ بینایی‌. از آنجا كه‌ این‌ حالت‌ بسیار آهسته‌ بروز می‌كند بیمار ممكن‌ است‌ متوجه‌ آن‌ نگردد.
ـ علل‌ بیماری:
۱. آسیب‌ چشم‌ (پارگی‌ شبكیه‌).
۲. استعداد ارثی‌ (احتمالاً).
۳. تحلیل‌ رفتن‌ بافتی‌ همراه‌ افزایش‌ سن‌.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. بالا رفتن‌ سن‌.
۲. دیابت‌ شیرین‌.
۳. بیماری‌های‌ عروقی‌.
۴. سابقه‌ قبلی‌ جداشدگی‌ شبكیه‌.
۵. سابقه‌ خانوادگی‌ جداشدگی‌ شبكیه‌.
۶. نزدیك‌بینی‌ (میوپی‌) شدید.
۷. عوارض‌ جراحی‌ چشم‌.
۸. تومورها یا التهاب‌ها.
ـ پیشگیری‌:
بیماران‌ در معرض‌ خطر باید به‌طور منظم‌ مورد معاینه‌ چشم‌ قرار گیرند. اگر بیمار دچار دیابت‌ شیرین‌ یا بیماری‌های‌ عروقی‌ باشد باید به‌ درمان‌ طبی‌ برای‌ كنترل‌ آنها اقدام‌ نماید.
ـ عواقب‌ موردانتظار:
اغلب‌ با درمان‌ جراحی‌ زودرس‌ با استفاده‌ از اشعه‌ لیزر قابل‌ درمان‌ است‌.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
بدون‌ درمان‌، كوری‌ كامل‌ یا نسبی‌ در چشم‌ مبتلا قابل‌ انتظار است‌. با درمان‌ تأخیری‌، در صورتی‌ كه‌ جداشدگی‌ به‌ ناحیه‌ ماكولا (ناحیه‌ مسؤول‌ بینایی‌ دقیق‌) گسترش‌یافته‌ باشد، بینایی‌ دقیق‌ (مركزی‌) بیمار دچار اختلال‌ دایمی‌ می‌گردد.
ـ درمان‌:
۱. تشخیص‌ براساس‌ معاینه‌ افتالموسكپی‌ چشم‌ مطرح‌ می‌گردد.
۲. درمان‌ به‌ موقعیت‌ و شدت‌ جداشدگی‌ بستگی‌ دارد.
۳. در صورت‌ ضربه‌ به‌ چشم‌ استفاده‌ از پوشش‌ محافظ‌ چشم‌ ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد.
۴. جراحی‌ جهت‌ برقراری‌ اتصال‌ مجدد شبكیه‌ به‌ بافت‌های‌ زیرین‌ با استفاده‌ از اشعه‌های‌ لیزر مخصوص‌ یا سرمادرمانی‌ (با استفاده‌ از درجه‌ حرارت‌ زیر نقطه‌ انجماد) یا با تغییر شكل‌ چشم‌ (گاهی‌) انجام‌ می‌گیرد.
۵. هر دو چشم‌ باید به‌طور همزمان‌ تا مدتی‌ با پوشش‌ مخصوص‌ بسته‌ شوند. در این‌ مدت‌ برای‌ انجام‌ كارها می‌توانید از دوستان‌ یا خانواده‌ كمك‌ بگیرید.
۶. پس‌ از برداشت‌ پوشش‌ چشم‌ها از عینك‌های‌ دارای‌ شیشه‌ تیره‌ استفاده‌ كنید.
۷. چشم‌های‌ خود را مالش‌ ندهید.
۸. از دولا شدن‌ اجتناب‌ كنید.
۹. از حالاتی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ افزایش‌ فشار داخل‌ چشم‌ شوند نظیر یبوست‌؛ بلند كردن‌ وزنه‌ سنگین‌ یا سرفه‌ شدید اجتناب‌ كنید.
ـ داروها:
قطره‌های‌ چشمی‌ گشادكننده‌ مردمك‌. گشاد شدن‌ مردمك‌ فعالیت‌ چشم‌ در طی‌ دوره‌ التیام‌ پس‌ از جراحی‌ را كاهش‌ می‌دهد. اگر شما نمی‌توانید خود قطره‌ داخل‌ چشمتان‌ بریزید، برای‌ این‌ منظور از دیگران‌ كمك‌ بگیرید. داروهای‌ آرامبخش‌ به‌منظور كاهش‌ اضطراب‌ در طی‌ دوره‌ نقاهت‌ توصیه‌ می‌شود.
ـ فعالیت‌:
پس‌ از جراحی‌ در حالت‌ خوابیده‌ به‌ پشت‌ در بستر استراحت‌ كنید و سر را كمی‌ بالاتر از سطح‌ بستر قرار دهید. برای‌ جلوگیری‌ از تشكیل‌ لخته‌ در وریدهای‌ عمقی‌، اندام‌های‌ تحتانی‌ را در طی‌ استراحت‌ مرتباً حركت‌ دهید. با صلاحدید چشم‌پزشك‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. بدتر شدن‌ وضعیت‌ بینایی‌ پس‌ از اتمام‌ دوره‌ نقاهت‌ بعد از جراحی‌
۲. بروز هرگونه‌ نشانه‌ عفونت‌ (خونریزی‌، قرمزی‌، درد، تورم‌ یا تب‌) پس‌ از جراحی‌
۳. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ در میدان‌ بینایی‌ خود نقاط‌ شناور یا جرقه‌های‌ نورانی‌ مشاهده‌ می‌كنید. در این‌ صورت‌ مراجعه‌ به‌ پزشك‌ را به‌ تأخیر نیندازید زیرا این‌ حالت‌ ممكن‌ است‌ نشانه‌ای‌ از یك‌ حالت‌ اورژانس‌ باشد.


همچنین مشاهده کنید