شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

پنومونی‌ پنوموسیستیس‌ كارینی‌ ـ pneumonia pneumocystis carinii


پنومونی‌ پنوموسیستیس‌ كارینی‌ التهاب‌ ریه‌ها ناشی‌ از یك‌ تك‌ یاخته‌ (یك‌ موجود میكروسكوپی‌ تك‌ سلولی‌). این‌ تك‌ یاخته‌ موجودی‌ فرصت‌طلب‌ است‌ كه‌ در شرایط‌ طبیعی‌، بدن‌ مانع‌ تهاجم‌ آن‌ می‌گردد ولی‌ در شرایط‌ ضعف‌ یا نارسایی‌ ایمنی‌ مثلاً در جریان‌ بیماری‌ ایدز، هوجكین‌ و سایر بیماری‌های‌ تضعیف‌ كننده‌ دستگاه‌ ایمنی‌ به‌ بدن‌ تهاجم‌ كرده‌ و عفونت‌ ایجاد می‌كنند.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. بروز تدریجی‌ سرفه‌ خشك‌ بدون‌ خلط‌
۲. تب‌
۳. احساس‌ كمبود هوا
۴. كوتاهی‌ نفس‌
۵. تندی‌ ضربان‌ قلب‌
۶. اضطراب‌
۷. ارغوانی‌ شدن‌ لب‌ها و انگشتان‌ دست‌
ـ علل‌ بیماری:
تك‌یاخته‌ پنوموسیتیس‌ كارینی‌ از فرد به‌ فرد منتقل‌ می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
۱. ایدز
۲. بیماری‌ هوچكین‌
۳. شیمی‌ درمانی‌ برای‌ سرطان‌ها
۴. مصرف‌ كورتیزون‌ یا داروهای‌ كورتیكواستروییدی‌
۵. تزریق‌ خون‌
۶. اشعه‌درمانی‌
ـ پیشگیری‌:
پیشگیری‌ آن‌ به‌ عوامل‌ خطر ساز این‌ عفونت‌ و سابقه‌ قلبی‌ پنومونی‌ پنوموسیستیس‌ كارینی‌ بستگی‌ دارد (به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كنید).
ـ عواقب مورد انتظار:
درمان موفقیت آمیز پلورزی بستگی به درمان موفق اختلال ایجاد كننده آن دارد، اغلب علائم بدون ایجاد عارضه ای به صورت كامل و خود به خودی در طی 2 هفته فروكش می كند.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
مزمن‌ شدن‌ بیماری‌ كه‌ گاهی‌ كشنده‌ است‌. عوارض‌ جانبی‌ داروهای‌ تجویز شده‌ برای‌ این‌ عفونت‌، به‌ خصوص‌ بثورات‌ پوستی‌ و پایین‌ بودن‌ تعداد گویچه‌های‌ سفید خون.‌
ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ بررسی‌ گازهای‌ خونی‌ شریانی‌، عكس‌ ساده‌ قفسه‌ سینه‌ و بررسی‌ آزمایشگاهی‌ نمونه‌ خلط‌ (به‌ دست‌ آمده‌ از برونكوسكوپی‌ یا نمونه‌برداری‌ ریه‌) جهت‌ شناسایی‌ عامل‌ عفونت‌ باشد. در موارد خفیف‌ ممكن‌ است‌ درمان‌ در منزل‌ انجام‌ گیرد ولی‌ موارد متوسط‌ تا شدید در بیمارستان‌ بستری‌ می‌گردند. ممكن‌ است‌ حیات‌ تنفسی‌ با دستگاه‌ تهویه‌ مكانیكی‌ ضرورت‌ یابد.
ـ داروها:
۱. كورتیكو استروییدها ممكن‌ است‌ تجویز شوند
۲. داروهای‌ ضد سرفه‌ جهت‌ مهار سرفه‌
۳. داروهای‌ جدید در این‌ زمینه‌ در حال‌ حاضر تحت‌ بررسی‌ قرار دارند.
۴. آنتی‌بیوتیك‌ها، نظیرتری‌متوپریم، سولفامتوكسازول‌، یا پنتامیدین‌ (به‌ شكل‌ خوراكی‌ یا بخور)
۵. داروهای‌ ضد احتقان‌ به‌ اشكال‌ قطره‌ بینی‌، اسپری‌ خوراكی‌ برای‌ كاهش‌ احتقان‌ در دستگاه‌ تنفسی‌ فوقانی‌
ـ فعالیت‌:
تا هنگام‌ فروكش‌ تب‌ استراحت‌ در بستر ضروری‌ است‌. پس‌ از آن‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ را می‌توان‌ به‌ تدریج‌ از سر رفت‌.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌. مصرف‌ مایعات‌ را تا مقدار حداقل‌ یك‌ لیوان‌ آب‌ یا آشامیدنی‌های‌ دیگر در هر ساعت‌ افزایش‌ دهید. افزایش‌ مصرف‌ مایعات‌ به‌ رقیق‌تر شدن‌ ترشحات‌ ریوی‌ و در نتیجه‌ آسانتر شدن‌ تخلیه‌ آنها با سرفه‌ كمك‌ می‌كند.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. تب‌
۲. درد غیرقابل‌ تسكین‌ با گرم‌ كردن‌ یا داروهای‌ تجویز شده‌
۳. تشدید كوتاهی‌ نفس‌
۴. تیرگی‌ یا كبودی‌ ناخن‌های‌ دست‌ و پا یا پوست‌
۵. خلط‌ خونی‌
۶. تهوع‌، استفراغ‌ یا اسهال‌
۷. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید‌. داروهای‌ تجویزی‌ ممكن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید