پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

پركاری‌ تیرویید ـ hyperthyroidism


پركاری‌ تیرویید عبارت‌ است‌ از فعالیت‌ بیش‌ از حد طبیعی‌ غده‌ تیرویید، كه‌ هورمون‌های‌ مترشحه‌ از آن‌ در تنظیم‌ تمام‌ كارهای‌ بدن‌ نقش‌ دارند. در نتیجه‌ این‌ فعالیت‌ بیش‌ از حد، تولید هورمون‌های‌ تیرویید افزایش‌ می‌یابد. شایع‌ترین‌ نوع‌ پركاری‌ تیرویید، بیماری‌ گریوز نامیده‌ می‌شود. پركاری‌ تیرویید، بزرگسالان‌ 50-20 ساله‌ و عمدتاً زنان‌ را گرفتار می‌كند.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. فعالیت‌ بیش‌ از اندازه‌
۲. احساس‌ گرما یا داغی‌ در تمام‌ زمان‌ها
۳. لرزش‌
۴. تعریق‌
۵. خارش‌ پوست‌
۶. تند، نامنظم‌ و كوبنده‌ بودن‌ ضربان‌ قلب‌
۷. اضطراب‌ و بی‌قراری‌ قابل‌ توجه‌
۸. گاهی‌ بیرون‌زدگی‌ چشم‌ها و دو تا دیدن‌ گاهی‌ اسهال‌
۹. گاهی‌ ریزش‌ مو
۱۰. گاهی‌ گواتر (بزرگ‌ شدن‌ غده‌ تیرویید)
۱۱. كاهش‌ وزن‌ علی‌رغم‌ این‌ كه‌ فرد زیادتر از حد عادی‌ غذا می‌خورد. البته‌ در افراد مسن‌ ممكن‌ است‌ افزایش‌ وزن‌ دیده‌ شود.
ـ علل‌ بیماری:
۱. تیروییدیت‌ (التهاب‌ غده‌ تیرویید)
۲. گرهك‌ها یا تومورهای‌ تیرویید
۳. اختلالات‌ خودایمنی‌ (بدن‌ پادتن‌هایی‌ تولید می‌كند كه‌ باعث‌ تحریك‌ تولید مقادیر بیش‌ از حد طبیی‌ هورمون‌های‌ تیروییدی‌ می‌شود).
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. سابقه‌ خانوادگی‌ پركاری‌ تیرویید
۲. استرس‌
۳. جنس‌ زن‌
۴. سایر اختلالات‌ ایمنی‌
ـ پیشگیری‌:
راه‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
معمولاً با دارو یا جراحی‌ قابل‌ معالجه‌ است‌. شش‌ ماه‌ فرصت‌ دهید تا بیماری‌ خوب‌ شود. برخی‌ از انواع‌ پركاری‌ تیرویید ممكن‌ است‌ بدون‌ درمان‌ هم‌ خوب‌ شوند.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌
۲. تشخیص‌ اشتباه‌ به‌ عنوان‌ یك‌ واكنش‌ اضطرابی‌ روانی‌
۳. «طوفان‌ تیرویید» كه‌ عبارت‌ است‌ از بدتر شدن‌ ناگهانی‌ تمام‌ علایم‌. این‌ یك‌ اورژانس‌ تهدیدكننده‌ زندگی‌ است‌.
ـ درمان‌:
۱. پركاری‌ تیرویید را در اكثر بیماران‌ می‌توان‌ با دارو كنترل‌ نمود.
۲. عمل‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ قسمتی‌ از تیرویید در بعضی‌ از بیماران‌ توصیه‌ می‌شود.
۳. بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ خون‌ و بررسی‌های‌ رادیواكتیو مثل‌ اندازه‌گیری‌ برداشت‌ ید 131 توسط‌ تیرویید باشد.
۴. درمان‌ مناسب‌ به‌ اندازه‌ گواتر، علل‌، سن‌، و مدت‌ زمانی‌ كه‌ جراحی‌ می‌تواند به‌ تأخیر افتد (در صورتی‌ كه‌ كاندید عمل‌ جراحی‌ باشید) بستگی‌ دارد.
ـ داروها:
۱. داروهای‌ ضد تیرویید برای‌ مهار فعالیت‌ تیرویید
۲. مسدودكننده‌های‌ بتا آدرنرژیك‌ برای‌ كم‌كردن‌ تعداد ضربان‌ قلب‌ افزایش‌ یافته‌
۳. ید رادیواكتیو، كه‌ سلول‌های‌ تیرویید را به‌طور انتخابی‌ نابود می‌سازد.
ـ فعالیت‌:
حتی‌المقدور فعالیت‌ خود را محدود نمایید تا این‌ كه‌ بیماری‌ تحت‌ كنترل‌ درآید. فعالیت‌های‌ خود را برحسب‌ شدت‌ بیماری‌ تنظیم‌ كنید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذایی‌ حاوی‌ پروتئین‌ زیاد داشته‌ باشید تا بافت‌های‌ از دست‌ رفته‌ در اثر فعالیت‌ بیش‌ از حد تیرویید بازسازی‌ شوند. اگر اضافه‌ وزن‌ دارید، یك‌ رژیم‌ لاغری‌ مناسب‌ بگیرید.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر علایم‌ به‌طور ناگهانی‌ بدتر شوند، خصوساً پس‌ از جراحی‌
۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ پركاری‌ تیرویید را دارید.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید