جمعه, ۳۱ فروردین, ۱۴۰۳ / 19 April, 2024
مجله ویستا

پركاری‌ پاراتیرویید ـ hyperparathyroidism


پركاری‌ پاراتیرویید عبارت‌ است‌ از وجود مقادیر بیش‌ از حد طبیعی‌ هورمون‌ پاروتیرویید در خون‌. زیاد شدن‌ هورمون‌ پاروتیرویید در خون‌ باعث‌ افزایش‌ سطح‌ كلسیم‌ و كاهش‌ سطح‌ فسفر خون‌ می‌شود. این‌ اختلال‌ غدد پاراتیرویید كه‌ در گردن‌ در پشت‌ غده‌ تیرویید قرار دارند، دندان‌ها، رگ‌های‌ خونی‌، استخوان‌ها، كلیه‌ها، دستگاه‌ گوارش‌، و پوست‌ را متأثر می‌شوند. این‌ بیماری‌ در هر دو جنس‌ و تمام‌ سنین‌ رخ‌ می‌دهد اما در خانم‌های‌ 50-30 ساله‌ شایع‌تر است‌.
ـ علایم‌ شایع‌:
اكثراً علامتی‌ وجود ندارد و ممكن‌ است‌ در یك‌ آزمایش‌ خون‌ معمول‌ كشف‌ شود. اگر علایمی‌ وجود داشته‌ باشند عبارتند از:
۱. درد شدید پهلو در اثر سنگ‌ كلیه‌
۲. درد مزمن‌ قسمت‌ پایین‌ كمر در اثر نرمی‌ استخوان‌
۳. درد در قسمت‌ بالای‌ شكم‌ در اثر زخم‌ معده‌ یا دوازدهه‌، یا التهاب‌ لوزالعمده‌
۴. بروز شكستگی‌های‌ استخوانی‌ با صدمات‌ خفیف‌ به‌ علت‌ كم‌ شدن‌ كلسیم‌ استخوان‌ها
ـ علل‌ بیماری:
۱. تومورهای‌ خوش‌خیم‌ پاراتیرویید
۲. گاهی‌ در اثر بزرگ‌ شدن‌ غدد پاراتیرویید بدون‌ علت‌ مشخص‌
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. وجود یك‌ بیماری‌ اخیر، به‌ خصوص‌ اختلالات‌ غدد درون‌ریز
۲. سابقه‌ راشیتیسم‌ یا كمبود ویتامین‌ د
۳. نارسایی‌ كلیه‌
۴. مصرف‌ مسهل‌ها
۵. مصرف‌ داروی‌ دیژیتال‌
۶. زنان‌ بالای‌ 50 سال‌
ـ پیشگیری‌:
راه‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
با جراحی‌ قابل‌ معالجه‌ است‌.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. آب‌ مروارید
۲. آسیب‌ به‌ كلیه‌
۳. زخم‌ معده‌ یا دوازدهه‌
۴. التهاب‌ لوزالعمده‌
۵. روان‌پریشی‌
۶. كم‌كاری‌ پاراتیرویید در اثر در آوردن‌ مقدار زیادتر از حد لازم‌ از بافت‌ غده‌ پاراتیرویید به‌ هنگام‌ جراحی‌
۷. كم‌كاری‌ تیرویید در صورتی‌ كه‌ مقدار ناكافی‌ از غده‌ تیرویید پس‌ از جراحی‌ روی‌ غدد پاراتیرویید باقی‌ بماند.
ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ عبارتند از آزمایش‌ خون‌ و ادرار، عسكبرداری‌ از استخوان‌ها، سی‌تی‌ اسكن‌ یا ام‌. آر. آی‌، و سونوگرافی.‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ تمام‌ بافت‌ پاراتیرویید غیرطبیعی‌ معمولاً باعث‌ معالجه‌ بیماری‌ می‌شود. معمولاً باقیمانده‌ بافت‌ پاراتیرویید برای‌ تولید كافی‌ هورمون‌ پاراتیرویید كفایت‌ می‌كند. اگر احیاناً تولید هورمون‌ پاراتیرویید كافی‌ نبود، ممكن‌ است‌ نیاز به‌ درمان‌ برای‌ كم‌كاری‌ پاراتیرویید وجود داشته‌ باشد.
گاهی‌، در موارد خفیف‌، ممكن‌ است‌ روش‌های‌ درمانی‌ غیر از جراحی‌ توصیه‌ شوند. این‌ روش‌ها عبارتند از مصرف‌ مایعات‌ زیاد، محدود كردن‌ كلسیم‌ در رژیم‌ غذایی‌، یا زیادكردن‌ ادرار برای‌ دفع‌ كلسیم‌ زیادی.‌ در صورت‌ وجود هرگونه‌ علت‌ زمینه‌ساز پركاری‌ تیرویید، ممكن‌ است‌ درمان‌ آن‌ ضروری‌ باشد.
ـ داروها:
۱. امكان‌ دارد در خانم‌های‌ یائسه‌ استروژن‌ تجویز شود.
۲. داروهای‌ ضد اسیدی‌ كه‌ حاوی‌ كلسیم‌ هستند مصرف‌ نكنید.
۳. دیورتیك‌ها (داروهای‌ ادرارآور) برای‌ زیاد كردن‌ دفع‌ سدیم‌ و كلسیم‌
ـ فعالیت‌:
جهت‌ از سرگیری‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ به‌ دنبال‌ عمل‌ جراحی‌، توصیه‌های‌ پزشكتان‌ را رعایت‌ كنید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
۱. برای‌ پیشگیری‌ از بروز سنگ‌ كلیه‌، آب‌ بیشتر بنوشید.
۲. موادغذایی‌ حاوی‌ كلسیم‌، مثل‌ شیر و پنیر، كمتر بخورید.
۳. از خوردن‌ غذاهای‌ پر ادویه‌ خودداری‌ كنید، خصوصاً اگر زخم‌ معده‌ یا دوازدهه‌ دارید.
۴. امكان‌ دارد در چارچوب‌ اقداماتی‌ درمانی‌، رژیم‌ مخصوصی‌ برای‌ شما توصیه‌ شود.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ پركاری‌ پاراتیرویید را دارید.
۲. گرفتگی‌ عضلانی‌، كرختی‌ یا ضعف‌ ـ مشكلات‌ تنفسی‌
۳. سوزش‌ سردل‌ یا درد در قسمت‌ بالایی‌ شكم‌ به‌ صورت‌ پایدار
۴. تغییرات‌ قابل‌ توجه‌ در خلق‌ یا رفتار


همچنین مشاهده کنید