پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

بیماری‌ حركت‌ ـ motion sickness


بیماری‌ حركت‌ یك‌ عارضه‌ ناخوشایند موقتی‌ كه‌ در طی‌ مسافرت‌ بروز می‌كند و مشخصه‌ آن‌ منگی‌ و دل‌آشوبه‌ است‌. این‌ اختلال‌ مجاری‌ نیم‌دایره‌ گوش‌ داخلی‌ را درگیر می‌سازد. این‌ مجاری‌ پر از مایع‌ مسؤول‌ حفظ‌ تعادل‌ هستند.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. بی‌اشتهایی‌
۲. تهوع‌ و استفراغ‌
۳. احساس‌ حركت‌ دورانی‌
۴. ضعف‌ و بی‌تعادلی‌
۵. گیجی‌
۶. خمیازه‌
ـ علل‌ بیماری:
مسافرت‌ به‌ ویژه‌ سفر با هواپیما، قایق‌ یا اتومبیل‌؛ سواری‌ تفریحی‌ و تاب‌ سوار شدن‌ در پارك‌ها، حركت‌ نامنظم‌ سبب‌ تغییراتی‌ در مایع‌ مجاری‌ نیم‌دایره‌ گوش‌ داخلی‌ می‌شود كه‌ پیام‌هایی‌ به‌ مركز استفراغ‌ در مغز مخابره‌ می‌كند.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. مسافرت‌
۲. استرس
۳. مصرف‌ الكل‌
۴. محیط‌ دودآلود یا تهویه‌ ناكافی‌ محیط‌
۵. تحریكات‌ بینایی‌ (جابه‌جا شدن‌ افقی‌)
ـ پیشگیری‌:
۱. قبل‌ یا در طی‌ سفر از خوردن‌ غذای‌ حجیم‌ یا مصرف‌ الكل‌ خودداری‌ كنید.
۲. در نواحی‌ با حداقل‌ حركت‌ در هواپیما (معمولاً بر روی‌ بال‌ها) و قایق‌ بنشینید.
۳. در صورت‌ امكان‌ بر روی‌ صندلی‌ خود تكیه‌ دهید.
۴. نفس‌های‌ عمیق‌ و آهسته‌ بكشید.
۵. در صورت‌ امكان‌ از مكان‌هایی‌ كه‌ در آن‌ سیگار كشیده‌ می‌شود دوری‌ كنید.
۶. در هواپیما یا اتوبوس‌ دستگاه‌ تهویه‌ بالای‌ سر را روشن‌ كنید تا هوا بهتر جریان‌ پیدا كند.
۷. از مطالعه‌ كردن‌ خودداری‌ كنید.
۸. قبل‌ از مسافرت‌ از داروهای‌ پیشگیری‌كننده‌ از بیماری‌ مسافرت‌ استفاده‌ كنید.
۹. در بعضی‌ خطوط‌ هوایی‌ روش‌های‌ اصلاح‌ رفتاری‌ برای‌ افرادی‌ كه‌ دچار ترس‌ از پرواز بوده‌ یا بیماری‌ مسافرت‌ دارند ارایه‌ می‌گردد. برای‌ دریافت‌ اطلاعات‌ در این‌ زمینه‌ با خط‌ هوایی‌ مربوطه‌ یا دفتر مسافرتی‌ خود تماس‌ بگیرید.
۱۰. عوامل‌ روانی‌ نیز در بیماری‌ مسافرت‌ دخیل‌اند. سعی‌ نمایید قبل‌ از عازم‌ شدن‌ به‌ سفر نگرانی‌های‌ خود را برطرف‌ نمایید. در این‌ باره‌ خوش‌بین‌ باشید. در صورتی‌ كه‌ شغل‌ یا شیوه‌ زندگی‌ شما ایجاب‌ می‌كند كه‌ مرتب‌ در سفر باشید و شما معمولاً دچار بیماری‌ مسافرت‌ می‌شوید برای‌ دریافت‌ روان‌درمانی‌ یا مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ اقدام‌ نمایید.
۱۱. یك‌ روش‌ درمانی‌ پیشگیری‌كننده‌ عبارتست‌ از حساسیت‌زدایی‌ (تمرین‌های‌ خاص‌ برای‌ استفاده‌ از چشم‌ها كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ جلوگیری‌ از بروز علایم‌ بیماری‌ مسافرت‌ كمك‌ كند).
ـ عواقب‌ موردانتظار:
در صورت‌ تداوم‌ علایم‌، پس‌ از پایان‌ سفر یا مدت‌ كوتاهی‌ پس‌ از آن‌ رفع‌ می‌شوند.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. از دست‌ دادن‌ آب‌ بدن‌ در اثر استفراغ‌
۲. افتادن‌ و آسیب‌های‌ ناشی‌ از بی‌تعادلی‌
ـ درمان‌:
به‌ محض‌ بروز علایم‌، سعی‌ كنید در یك‌ اتاق‌ تاریك‌ استراحت‌ كرده‌ و یك‌ دستمال‌ خیس‌ شده‌ با آب‌ خنك‌ را بر روی‌ چشم‌ها و پیشانی‌ خود بگذارید. جلوی‌ استفراغ‌ خود را نگیرید چرا كه‌ به‌ تخفیف‌ تهوع‌ كمك‌ می‌كند ولی‌ خود را مجبور به‌ استفراغ‌ نكنید.
ـ داروها:
برای‌ موارد خفیف‌، مسفر داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر دیمن‌هیدرینات‌ (درامامین‌) یا مكلزین‌ (بونین‌) قبل‌ و در طی‌ سفر ممكن‌ است‌ كافی‌ باشد. برای‌ مسافرت‌ ممكن‌ است‌ برچسب‌های‌ پوستی‌ اسكوپولامین‌ تجویز گردد. پس‌ از پایان‌ سفر فوراً این‌ برچسب‌های‌ پوستی‌ را بردارید؛ مصرف‌ بلندمدت‌ آن‌ توصیه‌ نمی‌شود.
ـ فعالیت‌:
برای‌ به‌ حداقل‌ رساندن‌ علایم‌ در طی‌ سفر، در وضعیت‌ تكیه‌ داده‌ استراحت‌ كرده‌ و نگاه‌ خود را به‌ یك‌ جسم‌ دور متمركز كنید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
قبل‌ یا در طی‌ سفرهای‌ كوتاه‌ از غذاهای‌ سبك‌ استفاده‌ كرده‌ یا اصلاً غذا نخورید. برای‌ سفرهای‌ طولانی‌تر، از مصرف‌ مكرر مقادیر اندك‌ آشامیدنی‌ (چای‌ و آب‌میوه‌) برای‌ حفظ‌ مایعات‌ بدن‌ استفاده‌ كنید. از مصرف‌ الكل‌، نوشیدنی‌های‌ كربناته‌ و نوشیدنی‌های‌ بسیار سرد خودداری‌ كنید.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
اگر شما قصد سفر دارید و سابقه‌ بیماری‌ مسافرت‌ ناتوان‌كننده‌ در گذشته‌ داشته‌اید.


همچنین مشاهده کنید