پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

افسردگی‌ ـ depression


افسردگی‌ عبارت‌ است‌ از احساس‌ غم‌، دلسردی‌، یا ناامیدی‌ به‌ مدت‌ حداقل‌ 2 هفته‌ در اغلب‌ روزها و اغلب‌ ساعات‌ روز، به‌ علاوه‌ علایم‌ همراه‌.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. از دست‌ دادن‌ علاقه‌؛ بی‌حوصلگی‌ و دل‌زدگی‌؛ ناتوانی‌ از لذت‌ بردن‌
۲. احساس‌ ناامیدی‌؛ بی‌حالی‌ و خستگی‌
۳. بی‌خوابی‌؛ خواب‌ زیاد یا ناراحت‌
۴. گوشه‌گیری‌ اجتماعی‌؛ احساس‌ بی‌ارزش‌ بودن‌ ومورد نیاز نبودن‌
۵. بی‌اشتهایی‌ یا پرخوری‌؛ یبوست‌
۶. از دست‌ دادن‌ میل‌ جنسی‌
۷. مشكل‌ داشتن‌ در تصمیم‌گیری‌؛ مشكل‌ داشتن‌ در تمركز
۸. یكباره‌ به‌ گریه‌ افتادن‌ بدون‌ توضیح‌ مشخص‌
۹. احساس‌ گناه‌ شدید به‌ خاطر وقایع‌ بی‌اهمیت‌ یا خیالی‌
۱۰. تحریك‌پذیری‌؛ بی‌قراری‌؛ افكار خودكشی‌
۱۱. دردهای‌ مختلف‌، مثل‌ سردرد، درد قفسه‌ سینه‌ بدون‌ شواهدی‌ از بیماری‌ جسمی‌
ـ علل‌ بیماری:
۱. اختلالات‌ ارثی‌ نیز می‌توانند مؤثر باشند.
۲. عوامل‌ اجتماعی‌ و روانی‌ نیز می‌توانند نقش‌ داشته‌ باشند.
۳. بروز این‌ حالت‌ ممكن‌ است‌ با تعداد وقایع‌ ناراحت‌كننده‌ زندگی‌ فرد ارتباط‌ داشته‌ باشد.
۴. برای‌ بیماری‌ افسردگی‌ واقعی‌ هیچ‌ علت‌ یگانه‌ و روشنی‌ نمی‌توان‌ متصور بود. بعضی‌ از عوامل‌ زیست‌شناختی‌ مثل‌ بیماری‌های‌ جسمی‌، اختلالات‌ هورمونی‌، یا بعضی‌ داروها می‌توانند نقش‌ داشته‌ باشند.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. عصبانیت‌ یا احساس‌ دیگری‌ كه‌ فرو خورده‌ شده‌ باشد.
۲. داشتن‌ شخصیتی‌ وسواسی‌، منظم‌ و جدی‌، تكامل‌گرا، یا شدیداً وابسته‌
۳. سابقه‌ خانوادگی‌ افسردگی‌
۴. وابستگی‌ به‌ الكل‌
۵. شكست‌ در كار، ازدواج‌، یا روابط‌ با دیگران‌
۶. مرگ‌ یا فقدان‌ یكی‌ از عزیزان‌
۷. از دست‌ دادن‌ یك‌ چیز مهم‌ (شغل‌، خانه‌، سرمایه‌)
۸. تغییر شغل‌ یا نقل‌ مكان‌ به‌ یك‌ جای‌ جدید
۹. انجام‌ بعضی‌ از اعمال‌ جراحی‌ مثل‌ برداشتن‌ پستان‌ به‌ علت‌ سرطان‌
۱۰. وجود یك‌ بیماری‌ یا معلولیت‌ عمده‌
۱۱. گذر از یك‌ مرحله‌ از زندگی‌ به‌ مرحله‌ای‌ دیگر، مثلاً یائسگی‌ یا بازنشستگی‌
۱۲. بعضی‌ از بیماری‌ها مثل‌ دیابت‌، سرطان‌ لوزالمعده‌، و اختلالات‌ هورمونی‌
۱۳. محرومیت‌ از داروها و مواد محرك‌ مثل‌ كوكائین‌، آمفتامین‌ها، یا كافئین‌
۱۴. استفاده‌ از بعضی‌ از داروها مثل‌ رزرپین‌، داروهای‌ مسدودكننده‌ بتا آدرنرژیك‌، یا بنزودیازپین‌ها
ـ پیشگیری‌:
۱. حتی‌الامكان‌ از عوامل‌ خطر پرهیز كنید.
۲. تغییرات‌ عمده‌ زندگی‌ را پیش‌بینی‌ و آمادگی‌ لازم‌ برای‌ مواجهه‌ شدن‌ با آنها را كسب‌ كنید.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
در بسیاری‌ از موارد، بیماری‌ خود به‌ خود خوب‌ می‌شود، اما با كمك‌ گرفتن‌ از پزشك‌ می‌توان‌ مدت‌ افسردگی‌ را كم‌ كرد و روش‌های‌ مقابله‌ با افسردگی‌ را فرا گرفت‌. عود افسردگی‌ شایع‌ است‌. درصد بهبودی‌ بالا است‌، حتی‌ اگر فرد به‌ هنگام‌ افسردگی‌، نسبت‌ به‌ بهبودی‌ خود دید منفی‌ داشته‌ باشد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
خودكشی‌. علایم‌ هشداردهنده‌ آن‌ عبارتند از: گوشه‌گیری‌ از خانواده‌ و دوستان‌، عدم‌ توجه‌ به‌ ظاهر خود، به‌ زبان‌ آوردن‌ این‌ كه‌ فرد می‌خواهد «همه‌ چیز را تمام‌ كند» یا اینكه‌ «زیادی‌ است‌ و مزاحم‌ دیگران‌.». شواهدی‌ از داشتن‌ نقشه‌ برای‌ خودكشی‌ (مثلاً نوشتن‌ وصیت‌نامه‌ یا توجه‌ به‌ یك‌ سلاح‌ قتاله‌)، خوشحالی‌ ناگهانی‌ پس‌ از احساس‌ نومیدی‌ طولانی‌ مدت‌، عدم‌ بهبود افسردگی‌.
ـ درمان‌:
۱. با دوستان‌ و خانواده‌ صحبت‌ كنید.
۲. به‌ طور منظم‌ ورزش‌ كنید.
۳. یك‌ رژیم‌ غذایی‌ متعادل‌ و كم‌چرب‌ داشته‌ باشید.
۴. الكل‌ مصرف‌ نكنید.
۵. كارهای‌ عادی‌ زندگی‌ خود را ادامه‌ دهید.
۶. فیلم‌های‌ خنده‌دار و شاد ببینید.
۷. در صورت‌ امكان‌ به‌ تعطیلات‌ بروید.
۸. احساسات‌ خود را در یك‌ دفتر خاطرات‌ روزانه‌ بنویسید.
۹. به‌ گروه‌های‌ حمایتی‌ در مورد افسردگی‌ بپیوندید.
۱۰. تا حدی‌ كه‌ می‌توانید فعالیت‌ خود را حفظ‌ كنید.
۱۱. مسؤولیت‌های‌ خود را تا زمان‌ بهبودی‌ به‌ فرد دیگری‌ واگذار كنید.
۱۲. سعی‌ كنید مشكلات‌ در روابط‌ با دیگران‌ را حل‌ كنید (البته‌ بهتر است‌ كه‌ در این‌ زمان‌ تصمیمات‌ عمده‌ نگیرید).
ـ داروها:
داروهای‌ ضدافسردگی‌ برای‌ بعضی‌ از افراد كه‌ افسردگی‌ طولانی‌مدت‌ یا نسبتاً شدید دارند. لیتیم‌ برای‌ مواردی‌ كه‌ دوره‌هایی‌ از سرخوشی‌ غیرطبیعی‌ و افسردگی‌ متناوباً رخ‌ می‌دهند.
ـ فعالیت‌:
محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد. فعالیت‌ها و علایق‌ روزانه‌ را حفظ‌ كنید حتی‌ اگر حوصله‌ آنها را ندارید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
یك‌ رژیم‌ عادی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشید حتی‌ اگر اشتها به‌ غذا ندارید.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر احساس‌ تمایل‌ به‌ خودكشی‌ یا ناامیدی‌ دارید.
۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان علایم‌ افسردگی‌ دارید.


همچنین مشاهده کنید