پنجشنبه, ۳۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 18 April, 2024
مجله ویستا

اضطراب‌ ـ anxiety


اضطراب‌ عبارت‌ است‌ از یك‌ احساس‌ ناراحت‌كننده‌ و مبهم‌ ترس‌، وحشت‌، یا خطر با منشای‌ ناشناخته‌ كه‌ بر فرد مستولی‌ می‌گردد. برای‌ بعضی‌ از افراد این‌ حالت‌ ممكن‌ است‌ ناگهانی‌ روی‌ دهد و بر طرف‌ شود، اما برای‌ بعضی‌ دیگر این‌ حالت‌ به‌ صورت‌ مزمن‌ در می‌آید.
اضطراب‌ از نظر علمی‌ چندین‌ نوع‌ دارد: اضطراب‌ حاد ناشی‌ از موقعیتی‌ خاص‌، اختلال‌ در تطابق‌ یافتن‌ با شرایط‌ تازه‌، اختلال‌ اضطرابی‌ عمومی‌ شده‌، اختلال‌ هراس‌، اختلال‌ تنش‌زای‌ پس‌ از حادثه‌، ترس‌ مرض‌گونه‌ و اختلال‌ وسواسی‌ ـ جبری‌.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. احساس‌ اینكه‌ یك‌ اتفاق‌ نامطلوب‌ یا زیانبار به‌ زودی‌ رخ‌ خواهد داد.
۲. خشك‌ شدن‌ دهان‌، مشكل‌ در بلع‌، یا خشونت‌ صدا
۳. تندشدن‌ تنفس‌ و ضربان‌ قلب‌، تپش‌ قلب‌
۴. حالت‌ لرزش‌ یا پرش‌ عضلات‌
۵. انقباض‌ عضلات‌، سردرد، كمردرد
۶. عرق‌ كردن‌
۷. مشكل‌ در تمركز
۸. منگی‌ یا غش‌
۹. تهوع‌، اسهال‌، كاهش‌ وزن‌
۱۰. خواب‌آلودگی‌
۱۱. تحریك‌پذیری‌
۱۲. خستگی‌
۱۳. كابوس‌
۱۴. مشكل‌ در حافظه‌
۱۵. ناتوانی‌ جنسی‌
ـ علل‌ بیماری:
فعال‌ شدن‌ مكانیسم‌های‌ دفاعی‌ بدن‌ برای‌ مبارزه‌ یا فرار. ترشح‌ آدرنالین‌ از غدد فوق‌كلیوی‌ افزایش‌ می‌یابد، و موادی‌ كه‌ از تجزیه‌ آدرنالین‌ در بدن‌ جمع‌ می‌شوند (كاتكول‌ آمین‌ها) نهایتاً بخش‌های‌ مختلف‌ بدن‌ را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. تلاش‌ برای‌ پرهیز از اضطراب‌ خود موجب‌ اضطراب‌ بیشتر می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. ترك‌ اعتیاد یا الكل‌
۲. بیماری‌ جسمانی‌
۳. خستگی‌ یا كار زیاد
۴. سابقه‌ خانوادگی‌ اضطراب‌
۵. تكامل‌طلبی‌ غیرمنطقی‌
۶. استرس‌ با هر منشاء (مثلاً مشكلات‌ اجتماعی‌ یا مالی‌)
۷. وقوع‌ مجدد موقعیت‌هایی‌ كه‌ قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی‌ آنها به‌ فرد آسیب‌ رسیده‌ است‌.
ـ پیشگیری‌:
از روش‌های‌ كسب‌ آرامش‌ یا مراقبه‌ برای‌ كاهش‌ استرس‌ بهره‌ بگیرید. به‌ فكر تغییر شیوه‌ زندگی‌ خود باشید تا استرس‌ كاهش‌ یابد.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
اضطراب‌ عمومی‌ شده‌ را می‌توان‌ با درمان‌ كنترل‌ كرد. غلبه‌ كردن‌ بر اضطراب‌ اغلب‌ موجبات‌ زندگی‌ بهتر و رضایت‌ بخش‌تری‌ را فراهم‌ می‌آورد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. وابستگی‌ به‌ داروها
۲. نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌
۳. بروز اختلال‌ در روابط‌ اجتماعی‌ و شغلی‌
۴. افزایش‌ ناگهانی‌ میزان‌ اضطراب‌ ممكن‌ است‌ موجب‌ بروز حمله‌ هراس‌ و فرار از موقعیت‌ شود.
ـ درمان‌:
۱. به‌ ورزش‌ هوازی‌ (آئروبیك‌) به‌ طور منظم‌ بپردازید تا روح‌ و جسمی‌ آماده‌ داشته‌ باشید.
۲. به‌ فراگیری‌ روش‌های‌ كاهش‌ انقباض‌ ناخودآگاه‌ عضلانی‌ مثل‌ بازخورد زیستی‌ و روش‌های‌ كسب‌ آرامش‌ بپردازید.
۳. بهتر است‌ تحت‌ بررسی‌ و درمان‌ از نظر موارد خاص‌ تهدیدكننده‌ یا منشاء استرس‌ كه‌ در ناخودآگاه‌ شما است‌ ولی‌ وجود دارد، قرار بگیرید.
ـ داروها:
۱. امكان‌ دارد از داروهای‌ ضدافسردگی‌ برای‌ اختلال‌ هراس‌ استفاده‌ شود.
۲. امكان‌ دارد داروهای‌ ضداضطراب‌ مثل‌ بنزودیازپین‌ها برای‌ مدتی‌ كوتاه‌ تجویز شوند.
ـ فعالیت‌:
فعالیت‌ خود را حفظ‌ كنید. فعالیت‌ بدنی‌ به‌ كاهش‌ اضطراب‌ كمك‌ می‌كند.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
هیچ‌ نوع‌ رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. تنها باید از كافئین‌ و سایر مواد تحریك‌كننده‌، و نیز الكل‌ پرهیز كرد.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما دچار احساس‌ ناگهانی‌ هراس‌ بیش‌ از حد شده‌اید.
۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ اضطراب‌ را دارید و خوددرمانی‌ نتیجه‌ای‌ نداده‌ است‌.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید و بدون‌ توجیه‌. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید