شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

آزبستوز ـ asbestosis


آزبستوز عبارت‌ است‌ از التهاب‌ ریه‌ها به‌ علت‌ استنشاق‌ ذرات‌ آزبست‌. این‌ یك‌ اختلال‌ مزمن‌ است‌ اما مسری‌ نیست‌. آزبستوز ممكن‌ است‌ منجر به‌ سرطان‌ ریه‌ شود (خطر بروز با سیگار كشیدن‌ بسیار بیشتر می‌شود). مردان‌ بالای‌ 40 سالی‌ كه‌ در معرض‌ ذرات‌ آزبست‌ بوده‌اند با احتمال‌ بیشتری‌ دچار این‌ بیماری‌ می‌شوند. آزبستوز شاید مهمترین‌ بیماری‌ ریوی‌ ناشی‌ از كار باشد.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تنگی‌ نفس‌
۲. سرفه‌ای‌ كه‌ یا بدون‌ خلط‌ است‌ یا خلط‌ كمی‌ دارد.
۳. احساس‌ كسالت‌ عمومی‌
۴. نامنظمی‌ خواب‌
۵. بی‌اشتهایی‌
۶. درد قفسه‌ سینه‌
۷. خشونت‌ صدا
۸. سرفه‌ خونی‌
۹. علایم‌ نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌
۱۰. آبی‌ شدن‌ ناخن‌ها
ـ علل‌ بیماری:
مواجهه‌ طولانی‌ مدت‌ با ذرات‌ ریر آزبست‌ به‌ هنگام‌ كار یا از منابع‌ دیگر. قسمت‌ محیطی‌ ریه‌ها در اثر فیبرهای‌ آزبست‌ دچار آزردگی‌ می‌شوند، كه‌ نهایتاً التهاب‌، ضخیم‌شدگی‌ و تشكیل‌ بافت‌ جوشگاهی‌ در بافت‌ ریوی‌ (فیبروز ریوی‌) را به‌ دنبال‌ خواهد داشت‌. امكان‌ دارد تا 20 سال‌ از زمان‌ مواجهه‌ با آزبست‌ بگذرد و سپس‌ علایم‌ بیماری‌ ظاهر شوند.
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
۱. مشاغلی‌ كه‌ در ارتباط‌ با آزبست‌ هستند.
۲. تغذیه‌ نامناسب‌
۳. سیگار كشیدن‌
۴. سوء در مصرف‌ الكل‌
ـ پیشگیری‌:
۱. به‌ هنگام‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ آزبست‌، از ماسك‌ حفاظتی‌ مناسب‌ یا هودی‌ كه‌ با هوای‌ آزاد ارتباط‌ دارد استفاده‌ كنید.
۲. اقدامات‌ توصیه‌ شده‌ در رابطه‌ با مهار غبارهای‌ آزبست‌ را به‌ كار بندید.
۳. سیگار نكشید.
۴. یك‌ برنامه‌ منظم‌ ورزشی‌ داشته‌ باشید تا سلامت‌ قلبی‌ ـ تنفسی‌ شما حفظ‌ شود.
۵. برای‌ كارگرانی‌ كه‌ در صنایع‌ آزبست‌ كار می‌كنند باید به‌ طور منظم‌ عكس‌برداری‌ با اشعه‌ ایكس‌ انجام‌ شود تا هرگونه‌ سایه‌ غیرطبیعی‌ در ریه‌ها شناسایی‌ شود. اگر در عكس‌ مشكلی‌ بود، فرد باید كار با آزبست‌ را رها كند حتی‌ اگر علامتی‌ وجود نداشته‌ باشد.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ علاج‌ است‌. اما علایم‌ را می‌توان‌ تخفیف‌ داد یا تحت‌ كنترل‌ در آورد. تحقیقات‌ علمی‌ درباره‌ علل‌ و درمان‌ این‌ بیماری‌ ادامه‌ دارد. بنابراین‌ امید می‌رود درمان‌های‌ رو به‌ روز مؤثری‌ ابداع‌ شوند و نهایتاً بتوان‌ این‌ بیماری‌ را معالجه‌ نمود.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. بیماری‌ سل‌
۲. نارسایی‌ قلبی‌ به‌ علت‌ بیماری‌ ریوی‌
۳. روی‌ هم‌ خوابیدن‌ بافت‌ ریوی‌
۴. جمع‌شدن‌ مایع‌ در فضای‌ جنب‌ (اطراف‌ ریه‌ها)
ـ درمان‌:
۱. سیگار كشیدن‌ را متوقف‌ كنید.
۲. در صورت‌ بروز هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌، حتی‌ سرماخوردگی‌، به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنید.
۳. اگر بیماری‌ پیشرفته‌ باشد، به‌ فكر نقل‌ مكان‌ به‌ یك‌ جای‌ گرم‌ و خشك‌ باشید.
۴. فیزیوتراپی‌ تنفسی‌ و یادگیری‌ روش‌های‌ آن‌
۵. روش‌های‌ تخلیه‌ نایژه‌ای‌ را فرا گیرید و به‌ كار بندید.
۶. از افرادی‌ كه‌ دچار عفونت‌ هستند دوری‌ كنید.
۷. واكسیناسیون‌ آنفلوانزا و پنوموكك‌ (ذات‌الریه‌) را به‌ روز نگاه‌ دارید.
۸. از دستگاه‌ بخور خنك‌ برای‌ نرم‌ كردن‌ ترشحات‌ نایژه‌ای‌ استفاده‌ كنید تا این‌ ترشحات‌ راحت‌تر تخلیه‌ شوند.
ـ داروها:
۱. آنتی‌بیوتیك‌ برای‌ عفونت‌
۲. امكان‌ دارد اكسیژن‌ ضروری‌ شود.
۳. برای‌ رفع‌ ناراحتی‌ خفیف‌ می‌توان‌ از داروهایی‌ مثل‌ استامینوفن‌ استفاده‌ نمود.
۴. گشادكننده‌ نایژه‌ (استنشاقی‌ یا خوراكی‌) همراه‌ با استنشاق‌ درمانی‌ برای‌ باز كردن‌ لوله‌های‌ نایژه‌ای‌ تا حداكثر ممكن‌.
ـ فعالیت‌:
۱. در صورت‌ وجود عفونت‌، در رختخواب‌ استراحت‌ كنید.
۲. پس‌ از آغاز درمان‌، با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علایم‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را از سر گیرید.
۳. برای‌ حفظ‌ ظرفیت‌ ریه‌ باید ورزش‌ منظم‌ به‌ هر شكلی‌ كه‌ قابل‌ تحمل‌ باشد انجام‌ داد.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آزبستوز را دارید.
۲. بالا رفتن‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ تا 3/38 درجه‌ سانتیگراد با بالاتر
۳. افزایش‌ درد قفسه‌ سینه‌ یا تنگی‌ نفس‌
۴. وجود خون‌ در خلط‌
۵. كاهش‌ فزاینده‌ وزن‌
۶. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل كنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید