مبارزه با گريه و فرياد

مادران و مادربزرگان وقتى طفل فرياد مى‌کشد معمولاً خود را به او مشغول مى‌کنند. فرياد بچهٔ شيرخوار براى والدينى که صاحب اولين فرزند شده‌اند و براى ساير افراد خانواده چيز تازه‌اى نيست. اين موضوع گاهى زوج جوان را مضطرب مى‌کند. آنها فکر مى‌کنند فرزند آنها از چيزى رنج مى‌برد. از طرفى اين فريادها استراحت شبانه آنها را مختل نموده، آنها گاه نيز همسايه‌ها را ناراحت مى‌کند، و چه بسا که والدين به‌خصوص مادر بسيار مشکل است. بيش از همه مادر است که از فرياد فرزند خود نگران مى‌شود و رنج مى‌برد. اما مادر بايد پس از زايمان سعى کند رفته رفته نيروى جسمانى و روانى سابق خود را باز يابد.

اول بايد علت فرياد کشيدن طفل را کشف کرد. در بين بچه‌هاى شيرخوار، اطفالى يافت مى‌شوند که استعداد زيادى براى فرياد کشيدن دارند و عده‌اى ديگر برعکس آرام هستند. بچهٔ شيرخوار شخصيت کوچکى است که خصلت خود را نيز همراه مى‌آورد از مادرانى که داراى فرزندان متعدد هستند، مى‌شنويم که چگونه فرد فرد آنها در زمان اوليهٔ زندگى خود رفتار متفاوتى داشته‌اند. معمولاً به‌نظر مى‌آيد که اولين فرزند بيش از فرزندان بعدى زحمت ايجاد کرده است. در اين جريان عدم اطمينان و بى‌تجربگى مادر مسلماً نقش داشته است. فرياد کشيدن تنها چيزى است که در ابتدا نوزاد قادر به انجام آن است. او با فرياد کشيدن، خود را مطرح مى‌کند. ناراحتى و اعتراضى خود را از شديد بودن نور يا تغيير هوا، احساس سرما و يا گرما اظهار مى‌دارد. نوع قنداق و تختخواب به همين جهت بايد با فصل مطابقت داشته باشد. نوزاد غالباً وقتى فرياد مى‌کشد که خود را خيس يا کثيف کرده باشد. البته اين کلى و هميشگى نيست. کودکان زيادى يافت مى‌شوند که در مقابل خيس و کثيف کردن خود بى‌تفاوت هستند و حساسيتى ندارند. گاهى عدم تعادل کيفيت بدنى او باعث فرياد و گريه‌ وى مى‌شود. يا او گرسنه و تشنه است. بسيارى از اطفال مدتى قبل از وعدهٔ غذاى خود شروع به فرياد کشيدن مى‌کنند. آگر آنها پس از صرف غذا نيز همچنان فرياد مى‌زنند، بايد از خود پرسيد آيا مقدار غذاى طفل کافى است؟

براى اطفالى که از طريق تغذيهٔ مصنوعى زندگى مى‌کنند بايد ديد آيا آنها صحيح تغذيه مى‌شوند؟ و آيا بيش از حد تغذيه نمى‌شوند؟ طبيعى است که طفل موقعى که درد و ناراحتى داشته باشد فرياد مى‌کشد که غالباً علت آن زخم شدن پوست بدن وى است؛ همچنين نفخ شکم قبل از آروغ زدن و اختلال در هضم، چيزى که براى کودکانِ با تغذيهٔ مصنوعى در هنگام باز گرفتن از شير اکثراً ظاهر مى‌شود و مى‌تواند نقشى داشته باشد. واضح است که نمى‌توان تعيين نمود که اين علل تا چه حد براى نوزاد ايجاد ناراحتى مى‌کنند.

ضمناً ممکن است ناراحتى طفل به‌علت اسهال يا يبوست هم باشد. اگر نوزاد داراى حالت مزاجى خوبى است و پيوسته نمو مى‌کند، اين فرياد کشيدن طفل را نبايد زياد مهم انگاشت.

مبارزه با گريه و فرياد

اگر براى جلوگيرى از فرياد کشيدن‌هاى بى‌سبب طفل گذارن پستانک به دهان طفل هم مؤثر واقع نشود، مادر ديگر خشن مى‌گردد! اما او نبايد در اين موقع طفل را از تختخواب بيرون کشيده و به بغل گيرد، يا داخل کالسکه بگذارد و براند، چون کودک به خوبى اين را درک مى‌کند، و هميشه براى اينکه احساس ترحم و شفقت مادر را براى بغل گرفتن او برانگيزد، فرياد مى‌کشيد. و پس از مدتى ديگر آرام نخواهد گرفت تا وقتى او را در بغل گرفته يا در کالسکه بگذارد و برانند.

اگر خانه داراى اطاق‌هاى متعددى است، مى‌توان طفل را در گوشه‌اى آرام و ساکت قرار داد و براى وعدهٔ غذا سراغ او آمد. در اين فاصله اگر فرياد بکشد اين ديگر بستگى به مقاومتى دارد که مادر برابر طفل نشان خواهد داد. اما معمولاً کودک مى‌آموزد که بايد مطيع شود، و فرياد وى سودى نمى‌بخشد.

اما زن و شوهرهاى جوان که هنوز جا و اطاق کافى ندارند، و ديوار به ديوار با مردم بيگانه زندگى مى‌کنند، در اين صورت مجبور هستند رعايت حال همسايگان را بنمايند. در اين موقعيت آن طور که لازم است نمى‌توان به هدف رسيد، چون به هر تقدير بايد از فرياد کشيدن طفل ممانعت شود.

حمام کردن در شب تأثيرى کلى در استراحت و خواب طفل دارد. قبلاً متذکّر شديم اگر طفل در ابتدا فاصلهٔ هشت ساعتى شب را نگاه نمى‌دارد و در شب نيز فرياد مى‌کشد، مى‌توان در اوايل، وعدهٔ آخرين غذاى شب را کوتاه‌تر نمود. در مورد نوزادان کوچک و نحيف، به‌خصوص وقتى که آنان وزنشان اضافه نمى‌شود و چاق نمى‌گردند و شب زياد فرياد مى‌کشند، فقط يک راه مى‌ماند و آن اينکه در شب نيز يک بار به او شير بدهيم. اين آسان‌تر است تا ساعت‌ها بيدار بودن و فرياد طفل را شنيدن. باز در اينجا هم خطر عادت وجود دارد، ولى نبايد زياد مهم انگاشت، زيرا وقتى طفل کاملاً قوى شد، به خودى خود، بيشتر به خواب مى‌رود. و کم کم و متدرجاً روى برنامهٔ فاصلهٔ هشت ساعتى قرار خواهد گرفت.