مینوکسیدیل (موضعی) - MINOXIDIL (Topical)

	نام فارسى		مينوکسيديل (موضعي)
	نام انگليسى		MINOXIDIL (Topical)
	گروه دارويى		محرک رشد مو
	گروه شيميايى دارو		آنتى هيپرتانسيو (وازوديلاتور)
	مكانيسم اثر		ضمن افزايش جريان خون پوستى باعث تحريک سلول‌هاى فوليکول مو مي‌شود.
	موارد مصرف		آلوپسى منطقه‌اى و آلوپسى آندروژنيک.
	ميزان مصرف		بالغين: ۱ml از محلول روزى دوبار بر روى محل مورد نظر ماليده شود. موارد منع مصرف: فئوکروموسايتوما
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبى عروقي: تاکي‌کاردي، آنژين صدري، تغييرات EKG، تجمع مايع و تامپونادپريکارد هيپرتانسيون رفلکسي، ادم، هيپرتانسيون ريوي، ادم ريوي، CHF. پوست: هيرپيگمانتاسيون، خارش گذرا، بثورات آلرژيک، برافروختگي، درماتيت و فوليکوليت. ديگر موارد: تهوع، سردرد، خستگي، درد و حساسيت پستان، ژينکوماستي، پلي‌منوره، ترومبوسيتوپني. احتياطات: نارسائى کليوي، اختلالات شريان کرونر، نارسائى مزمن قلبي، سابقه MI اخير (طى يک‌ماه پيش). فارماکوکينتيک: شروع اثر: موضعى ۴ ماه. مدت اثر: ۴ـ۳ ماه بعد از قطع مصرف دارو. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوي. تداخلات داروئي: مصرف گوانيتيدين باعث افت فشارخون وضعيتى مي‌شود؛ آدرنالين و نورآدرنالين باعث تشديد عوارض قلبى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ قلبى عروقي: گرفت شرح حال کامل، معاينه قلبى و EKG قبل از مصرف دارو توصيه مي‌شود. آموزش به بيمار و خانواده: ـ به بيمار توصيه کنيد در صورت مشاهده عوارض پوستى پزشک را در جريان قرار دهيد. ـ به بيمار توضيح دهيد مصرف منظم دارو احتمال رويش مجدد موها را به حداکثر مي‌رساند.