متوکاربامول - METHOCARBAMOL

	نام فارسى		متوکاربامول
	نام انگليسى		METHOCARBAMOL
	نام تجارى دارو		Delaxin, Marbaxin, Robaxin
	گروه دارويى		شل‌كننده عضلات اسكلتى
	گروه شيميايى دارو		مشتق کاربامات.
	مكانيسم اثر		تضعيف راه‌هاى چند سيناپسى در طناب نخاعى
	موارد مصرف		درمان کمکى براى تسکين اسپاسم و درد در بيماري‌هاى عصبى ـ عضلاني، کنترل کزار.
	ميزان مصرف		درد: بالغين: ۵/۱ g خوراکى چهار بار در روز براى ۲ تا ۳ روز، سپس ۱g چهار بار در روز؛ تزريق عضلانى ۵۰۰mg در هر سرين، مي‌تواند هر ۸ ساعت تکرار شود؛ تزريق وريدى ۳ـ۱ g بولوس در روز به‌صورت ۳ml در دقيقه؛ انفوزيون وريدى ۱gm در ۲۵۰ml محلول قندى ۵% يا سالين نرمال، نبايد از ۳g در روز تجاوز کند. کزاز: بالغين: انفوزيون وريدى ۳ـ۱ g در ليتر هر ۶ ساعت؛ تزريق وريدى بولوس ۲ـ۱ g که از راه مسير وريدى تزريق مي‌شود. کودکان: تزريق وريدى ۱۵mg/kg هر ۶ ساعت. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بچه‌هاى کوچکتر از ۱۲ سال (به‌جز در مورد کزاز)، پورفيزى متناوب، اسيدوز، اغماء، نارسائى کليه اپلي‌اتيلن گليکول موجود در دارو باعث احتباس دوره و مشکلات اسيدى مي‌شود).
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، ضعف، خواب‌آلودگي، سردرد، ترمور، افسردگي، بي‌خوابي، تشنج. خوني: هموليز، افزايش هموگلوبين (فقط در تزريق وريدي). چشم، گوش، حلق و بيني: دوبيني، از دست رفتن بينائى به‌طور موقت، تارى ديد، نيستاگموس. قلبى عروقي: کاهش فشارخون وضعيتي، براديکاردي. گوارشي: تهوع، استفراغ، سکسکه، بي‌اشتهائي، احساس طعم فلزي. ادرارى تناسلي: ادرار تيره رنگ، قهوه‌اى يا سبز. پوستي: راش، خارش، تب، برافروختگى صورت، کهير. احتياطات: در بيمارى کليوي، کبدي، شخصيت معتاد، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، مياستنى گراويس، تشنج با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: عضلاني/ وريدى سريع، خوراکي: ۳۰ دقيقه. اوج اثر: خوراکى ۲ ساعت، تزريقى بلافاصله. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۲ـ۱ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف داروهاى مخدر، خواب‌آور و الکل باعث ازدياد تضعيف CNS مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ آزمايشات خوني: WBC, CBC, افتراق گلبولي؛ ديسکرازى خونى ممکن است ايجاد شود. ـ بعد و در زمان تزريق: اثرات دستگاه عصبى مرکزي، راش، کونژنکتيويت و احتقان بينى ممکن است ايجاد شود. ـ آزمايشات عملکرد کبدي: ALT, AST, آلکالن فسفاتاز؛ هپاتيت ممکن است ايجاد شود. ـ ECG در بيماران صرعي، کنترل نامناسب تشنج در بيمارانى که اين دارو را دريافت کرده‌اند، ديده شده است. توصيه‌ها: ـ براى کاهش علائم گوارشى دارو با غذا مصرف کنيد. ـ تزريق وريدى فرم رقيق نشده در مدت ۱ دقيقه يا بيشتر صورت گيرد؛ در طى ۱ دقيقه يا بيشتر ۳۰۰mg يا کمتر از دارو را تجويز کنيد. ـ مي‌توان دارو را در ۲۵۰ml يا کمتر از يک محلول سازگار رقيق کرد. ـ براى جلوگيرى از فلبيت تزريق وريدى به‌طور آهسته صورت گيرد؛ براى جلوگيرى از کاهش فشارخون، به‌مدت ۱۵ دقيقه در وضعيت خوابيده به پهلو باقى بماند، نشت عروقى را کنترل کنيد. ـ تزريق عضلانى را در عضلات حجيم با تغيير نقاط تزريق انجام دهيد. روش تهيه / تجويز: ـ در ظروف محکم و در دماى اطاق نگهدارى کنيد. ـ در صورت بروز سرگيجه و خواب‌آلودگى در مواقع حرکت به بيمار کمک کنيد. ارزيابى باليني: پاسخ درماني: کاهش درد، انقباض عضلاني. واکنش‌هاى آلرژيک: راش، تب، ديسترس تنفسي. ضعف شديد، کرختى در اندام‌ها. وابستگى رواني: افزايش نياز به دارو، تکرار بيشتر مصرف دارو، افزايش درد. تضعيف دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، علائم رواني. آموزش به بيمار و خانواده: ـ مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکند؛ بي‌خوابي، تهوع، سردرد، اسپاسيتسيتى و تاکيکاردى ايجاد خواهدشد. ـ دارو بايد در مدت ۱ تا ۲ هفته و به‌تدريج قطع شود. ـ رنگ ادرار ممکن است به سبز، سياه يا قهوه‌اى تغيير کند. ـ همراه الکل و ديگر مضعف‌هاى دستگاه عصبى مرکزى مصرف نشود. ـ از فعاليت‌هاى که در جهات مختلف صورت مي‌گيرند در زمان مصرف دارو اجتناب شود. ـ از فعاليت‌هاى مخاطره‌آميز در صورت بروز خواب‌آلودگى و سرگيجه اجتناب شود. ـ از مصرف داروهاى OTC نظير ترکيبات ضدسرفه، آنتي‌هيستامين مگر با نظر پزشک امتناع شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهى: افزايش کاذب: HIAA, VMAـ۵ ادراري. درمان مصرف بيش از حد دارو: تحريک استفراغ در بيمار هوشيار، لاواژ، دياليز؛ در دسترس بودن آنتي‌هيستامين‌ها و کورتيکواستروئيدها.