گلیبن‌سلامید - GLIBENCLAMIDE

	نام فارسى		گليبن‌سلاميد
	نام انگليسى		GLIBENCLAMIDE
	نام تجارى دارو		Daoinil. Euglucon
	گروه دارويى		ضد ديابت قندى
	گروه شيميايى دارو		سولفونیل اوره
	مكانيسم اثر		باعث تحریک ترشح انسولین از سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس می‌شود.
	موارد مصرف		پائین آوردن گلوکز خون در بیماران مبتلا به دیابت قندی تیپ II (غيروابسته به انسولين).
	ميزان مصرف		بالغین: روزانه 5-2/5 mg به‌صورت خوراكى (حداکثر 20 mg/day) مقادیر بیش از 10 mg در 3-2 دوز منقسم تجویز می‌شود. موارد منع مصرف: کتواسيدوز، سوختگى و عفونت‌هاى شديد، اسيدوز، ديابت کتونى وابسته به انسولين.
	توضيحات دارو		عوارض جانبی: گوارشی: تهوع، استفراغ، یرقان انسدادی، سوزش سردل، یبوست. خونی: لکوپنی، ترومبوسیتونی، آگرانولوسیتوز، آنمی خفیف. دستگاه عصبی: ضعف، سرگیجه، پارستزی. متابولیک: هیپوگلیسمی، هیپوناترمی (ناشی از رقیق شدن خون). پوست: خارش، کهیر، ضایعات ماکولوپاپولر، برافروختگى صورت. احتياطات: نارسائى کبد و کليه، حاملگى (گروه D). فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۴ ساعت. مدت اثر: ۲۴ ساعت. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى و صفراوى (نيمه عمر ۱۰ ساعت). تداخلات داروئي: ساليسيلات‌ها، سولفوناميدها، MAOI، گوانيتيدين، کلرامفنيکل داکسى تتراسيکلين باعث تشديد اثر هيپوگليسميک مي‌شوند. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ قلبى ـ عروقي: سابقه علائمى مانند آنژين صدرى يا لنگش متناوب. ـ آزمايش ادرار: وجود کتونورى و گلکوزورى نشان‌دهنده اين است که ممکن است نياز به درمان با انسولين باشد. توصيه‌ها: ـ دارو را مي‌توان يک‌بار در روز صبح‌ها همراه با اولين وعده غذائى صرف کرد. ـ بهتر است دارو را در دماى ۳۰ـ۱۵ درجه سانتي‌گراد دور از نور نگهدارى کنيد. ارزيابى باليني: درماني: انجام آزمايش گلوکوز ناشتا FBS، گلوکوز ادرار، هموگلوبين گليکوزيله، و کتون‌هاى ادرارى در فواصل منظم براى تعيين گلوکز خون و دوز داروئى مناسب ضرورى است. حساسيت به دارو: در صورت مشاهده بثورات پوستي، کهير و خارش پزشک را مطلع کنيد. هيپوگليسمي: در صورت بروز علائمى مانند سردرد، سرگيجه، تارى ديد و احساس سبکى در سر همراه با طپش قلب. بهتر است در بيمار سالمند يا آنهائى که بتابلوکر مصرف مي‌کنند بايد با احتياط مصرف شود. هيپرگليسمي: کاهش اثربخشى دارو در درازمدت ممکن است ناشى از عوامل ذيل باشد: ۱. عدم توجه به رژيم غذائي. ۲. کاهش حساسيت به دارو. ۳. تشديد بيمارى ديابت زمينه. آموزش به بيمار و خانواده: ـ علائم هيپوگليسمى را به بيمار آموزش دهيد و توصيه کنيد در صورت مشاهده علائم، ضمن نوشيدن يک ليوان شربت به پزشک مراجعه کند. ـ به بيمار توضيح دهيد که در صورت برخورد با شرايطى نظير تب، جراحي، تروما، عفونت و ديگر استرس‌ها ديابت از حالت کنترل خارج شود. در صورت مشاهده قند يا اجسام کتونى در ادرار ممکن است به‌طور موقت به انسولين نياز پيدا شود. ـ به بيمار توصيه کنيد جهت اطمينان از ثبات سطح قند خون آزمايش‌هائى را به‌طور منظم زير نظر پزشک انجام دهد.