کلونازپام - CLONAZEPAM

	نام فارسى		کلونازپام
	نام انگليسى		CLONAZEPAM
	نام تجارى دارو		Klonopin, Rivotril
	گروه دارويى		ضد تشنج
	گروه شيميايى دارو		از مشتقات بنزوديازپين‌ها
	مكانيسم اثر		از ايجاد امواج قله‌اى در صرع كوچك يا پتي‌مال جلوگيرى مي‌كند و شدت، دفعات و طول مدت انتشار تخليه الكتريكى در صرع‌هاى كوچك حركتى را مي‌كاهد.
	موارد مصرف		در صرع كوچك و غيرتيپيك، در صرع آكينتيك يا بدون حركت و در صرع‌هاى ميوكلونيك، سندرم Restless Legs،Lennox-Gastout، موارد تثبيت‌نشده مثل حمله پارشيال كمپلكس و صرع تونيك كلونيك.
	ميزان مصرف		بالغين: حداكثر مي‌توان تا 1/5 ميلي‌گرم در روز و در سه دوز منقسم به‌طور خوراكى مصرف‌كرد و مي‌توان هر 3 روز دوز آن را نيم الى يك ميلي‌گرم افزايش داد تا پاسخ مناسب درمانى گرفته شود و حداكثر مي‌توان تا 20 ميلي‌گرم در روز از دارو استفاده كرد. بچه‌هاى كم‌تر از ده سال يا با وزن كم‌تر از 30 كيلوگرم: مصرف خوراكى 0/03-0/01 ميلي‌گرم / كيلوگرم در روز و در دوزهاى منقسم به‌فاصله هر هشت ساعت حداكثر مي‌توان تا 0/05 ميلي‌گرم / كيلوگرم در روز مصرف كرد. و مي‌توان در هر 3 روز مقدار 0/25-0/5 ميلي‌گرم دوز دارو را افزود تا پاسخ مناسب درمانى ايجاد شود. و حداكثر مي‌توان تا 0/2-0/1 ميلي‌گرم/ كيلوگرم در روز استفاده كرد. موارد منع مصرف: در حساسيت مفرط نسبت به بنزوديازپين‌ها و حمله حاد گلوكوم با زاويه تنگ.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: خوني:‌ ترومبوسيتوپني، لكوسيتوز، ائوزينوفيلي. سيستم عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سرگيجه، اغماء، تغييرات رفتاري، ترمور، بي‌خوابي، سردرد، تمايل به خودكشي، مبهم‌شدن تكلم. گوارشي: تهوع، يبوست، پرخوري، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، اسهال، گاستريت، زخم لثه‌ها. پوست: راش، آلوپسي، هيرسوتيسم. چشم، گوش، حلق و بيني: افزايش بزاق، نيستاگموس، دوبيني، حرکات غيرطبيعى چشم. تنفسي: دپرسيون تنفسي، تنگي‌نفس، پرخوني. قلبى عروقي: طپش قلب، برادي‌کاردي. ادرارى تناسلي: سوزش ادرار، شب‌ادراري، احتباس ادرار. احتياطات: در گلوکوم با زاويه باز، بيماري‌هاى مزمن ريوي، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيماري‌هاى کليوى و کبدى سابقه اعتياد، کودکان و در سنين بالا با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: ۶۰ دقيقه. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. مدت اثر: بالغين ۱۲ ساعت کودکان ۸ـ۶ ساعت، متابوليسم: کبدي. دفع: کبدى و (نيمه عمر: ۴۰ـ۱۸ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان با داروهاى خواب‌آور و آرامبخش و ضد تشنج باعث تشديد تضعيف تنفسى مي‌شود؛ باعث افزايش سطح فنى توئين مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ تست‌هاى کليوي: تست کامل ادرار، BUN، کراتينين. ـ تست‌هاى کليوى خوني: RBC، هماتوکريت، هموگلوبين، شمارش رتيکولوست‌ها، به‌مدت ۴ هفته، هر هفته تکرار شود و سپس هرماه انجام گردد. ـ تست‌هاى کدى AST, ALT، بيلي‌روبين، کراتينين. ـ سطح پلاسمائى دارو در مراحل اوليه درمان. توصيه‌ها: ـ با غذا يا شير مصرف شود تا علائم گوارشى کاسته شود. روش تهيه / تجويز: ـ در دماى اتاق نگهدارى شود. ـ در صورت خشک‌شدن دهان از آب نبات، مزمزه کردن مکرر آب يا آدامس استفاده شود. ـ در مراحل اوليه درمان، فعاليت‌هاى بيمار به کمک يک همراه صورت گيرد، چرا که ممکن است بيمار سرگيجه داشته باشد. ارزيابى باليني: پاسخ به درمان: کاهش ميزان صرع با توجه به نسبت آن در جدولى که در اختيار بيمار است. وضعيت رواني: خلق، حواس، رفتار، افزايش خواب‌آلودگي، تغييرات رفتاري، در صورت بروز تغيير در وضعيت روانى مريض به پزشک اطلاع دهيد. مشکلات چشمي: قبل، حين و بعد از درمان با اين دارو معاينات چشمى ضرورى است (شامل slitlamp، فوندوسکوپى و تونومترى است). واکنش آلرژيک: راش‌هاى قرمز برجسته، که در صورت بروز اين علائم، مصرف دارو را متوقف کنيد. ديسکرازي‌هاى خوني: تب، گلودرد، راش، زردي. مسموميت: دپرسيون مغز استخوان، تهوع، استفراغ، اتاکسي، دوبيني، بي‌خوابي، اغتشاش شعور، تعريق، کرامپ عضلاني: کاهش رفلکس‌ها، اغماء، کلاپس قلبى عروقي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ که کارت شناسائى طبى خود را به‌همراه داشته باشند تا از نظر پزشکي، داروهائى که مصرف شده به‌صورت مچ‌بند ثبت شده باشد و شرايط بيمار، نام پزشک وى و تلفن او را داشته باشد. ـ از رانندگى و هم‌چنين ساير فعاليت‌هائى که نياز به هوشيارى دارد امتناع شود. ـ از مصرف الکل يا ساير مهارکننده‌هاى سيستم عصبى مرکزى خوددارى کنند چرا که ممکن است خواب‌آلودگى آنها تشديد گردد. ـ بعد از استفاده طولاني‌مدت، به‌طور ناگهانى دارو قطع نشود و طى مدت چندين هفته دوز دارو را به تدريج کم کنند زيرا باعث ايجاد وابستگى جسمى و روانى در بيمار مي‌شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: AST، آلکالن، فسفاتاز. درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، ذغال فعال، کنترل ميزان الکتروليت‌ها و علائم حياتى و تجويز منقبض‌کننده‌هاى عروقي.