کلرمدین (نیتروژن موستارت) - CHLORMETHINE HCL (Nitrogen Mustard)

	نام فارسى		کلرمدين (نيتروژن موستارت)
	نام انگليسى		CHLORMETHINE HCL (Nitrogen Mustard)
	نام تجارى دارو		Mustargen
	گروه دارويى		آنتي‌نئوپلاستيک
	گروه شيميايى دارو		تركيب آلكيله‌كننده
	مكانيسم اثر		با ايجاد پيوند متقاطع بين رشته‌هاى DNA و RNA باعث مهار سنتز پروتئين مي‌شود (عامل غيراختصاصى فاز چرخه سلولي).
	موارد مصرف		به ‌تنهائى يا همراه ديگر داروها در درمان هوچگين، لمفوساركوم، پلي‌ستيمى ورا، سرطان برونش، CLI،CML و مايكوزيس فونگوئيدوس همچنين در Effusion ناشى از متاستازها به‌صورت داخل پلور، داخل پريكارد و يا داخل صفاق.
	ميزان مصرف		هوچكين (مراحل III و IV) بالغين: 6mg/m به‌صورت وريدى در اول و هشتم يك دوره 28 روزه. ديگر سرطان‌ها: بالغين و كودكان: 0/4mg/kg به‌صورت وريدى در يك دوز يا به‌صورت منقسم، در صورت لزوم بعد از 6-3 هفته تكرار شود. موارد منع مصرف: ساپرس مغز استخوان، عفونت، هرپس زوستر، گرانولوم عفوني، شيردهي، حاملگى (گروه D، حداقل تا سه‌ماهه سوم).
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: گوارشي: تهوع، استفراغ، خشكى دهان، استوماتيت، زخم پپتيك، زردى و اسهال. خوني: لكوپني، ترومبوسيتوپني، لمفوسيتوپني، آنمي، آگرانولوسيتوز. دستگاه عصبي: سردرد، گيجي، خواب‌آلودگي، كاهش شنوائي، وزوز گوش، سرگيجه، نوروپاتى محيطي، پارستزي، كوما. ادرارى تناسلي: آزواسپرمي، اسپرماتوژنز، آمنوره، اوليگو آمنوره، اختلالات قاعدگي، ناهنجارى کروموزومي. پوست: لکه‌هاى هيپرپيگمانته، خارش، بثورات پوستي، آلوپسي، هرپس زوستر، نکروز و التهاب و ترومبوز و ترومبوفلبيت (در محل نشست‌ دارو به زير پوست). ديگر موارد: تب، هيپراوريسمي، آنافيلاکسي. احتياطات: CLL، افراد در سنين باروري، ارتشاح مغز استخوان با سلول‌هاى بدخيم. فارماکوکينتيک: متابوليسم: سريع. دفع: طى چند دقيقه از خون محو مي‌شود. تداخلات داروئي: با ايجاد هيپراوريسمى باعث کاهش اثر داروهاى ضدنقرس مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ I&O؛ و گزارش روزانه نتايج آن. ـ CBC و بررسى نحوه کارکرد مغز استخوان، تعيين تعداد پلاکت‌ها. ـ از نظر علائم وجود عفونت‌هاى ويروسى يا ميکروبي. ـ دهان از نظر هيدراتاسيون مخاط، وضعيت لثه، دندان‌ها، زبان، مخاط و لپ‌ها، رفع مشکلات قابل دفع دهانى و در صورت لزوم مشاوره با دندان‌پزشک. ـ Cr, BUN، اسيد اوريک خون، و تحقيق در مورد سابقه سنگ‌هاى اوراتي. توصيه‌ها: ـ هنگام تهيه و تزريق دارو از تماس آن با چشم و پوست (با پوشيدن دستکش) اجتناب کنيد. در صورت تماس دارو ناحيه آلوده شده را به‌مدت ۱۵ دقيقه با آب و سپس با محلول تيوسولفات سديم ۲% شستشو دهيد. ـ محلول دارو را قبل از تجويز ۱۰ ميلي‌ليتر آب مقطر رقيق کنيد. ـ در صورت نشت دارو، از تزريق فورى زير جلدى يا داخل جلدى با محلول تيوسولفات سديم ايزوتونيک (۶/۱ مولار) و کمپرس يخ به‌طور منظم در يک دوره ۱۲ـ۶ ساعت استفاده کنيد. ـ به‌منظور عدم تداخل با خواب بيمار دارو را در ابتداى روز تجويز کنيد. ارزيابى باليني: تهوع و استفراغ: معمولاً ۳ـ۱ ساعت بعد از تزريق دارو به اوج مي‌رسد. بهتر است برنامه غذائى بيمار به چنين مواقعى تداخل نکند. سرکوب مغز استخوان: از روز چهارم شروع شده تا روز دهم به حداکثر مي‌رسد. پتشي، اکيموز (خونريزي‌هاى غيرطبيعي) بلافاصله گزارش شود. تب، لرز، گلودرد و زخم‌هاى مخاطى و علائم شروع آگرانولوسيتوز) به‌سرعت گزارش شود. ـ Hb و Hct از نظر آنمى در فواصل منظم ارزيابى شود. اسيد اوريک: در صورت افزايش اسيد اوريک خون مي‌توان با افزايش دريافت مايعات، مصرف آلوپورينول و قليائي‌کردن ادرار با آن مقابله کرد. هرپس زوستر: که تحت درمان با اين دارو بروز مي‌کند. در اين‌صورت مصرف دارو را قطع کنيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ جهت کاهش خطر تشکيل سنگ کليوى به بيمار توصيه کنيد تا ۳ ليتر در روز آب بنوشد. ـ توضيح دهيد که آمنوره و آزواسپبمى پس از دوره درمان ممکن است برگشت‌ناپذى باشد. ـ در صورت کاهش تعداد پلاکت‌ها به کمتر از ۰۰۰/۱۵ ـ ۰۰۰/۱۰۷ به بيمار توصيه کنيد از مسواک‌کردن خوددارى کرده و از دهان‌شويه‌هاى طبى استفاده کنند. ـ بيمار را تشويق کنيد حتي‌الامکان بهداشت دندان را به‌نحو احسن رعايت کند. ـ بيمار را از علائم سميت گوشى (افت شنوائى و وزوز گوش) مطلع دهيد تا نشانه‌ها را فوراً گزارش کند.