اریترومایسین اتیل‌سوکسینات/ استولات/ ستیرات/ لاکتوبیونات - ERYTHYROMYCIN ETHYLSUCCINATE/ESTOLATE/STERATE/ LACTOBIONATE

	نام فارسى		اريترومايسين اتيل‌سوکسينات/ استولات/ ستيرات/ لاکتوبيونات
	نام انگليسى		ERYTHYROMYCIN ETHYLSUCCINATE/ESTOLATE/STERATE/ LACTOBIONATE
	نام تجارى دارو		Akne-Mycin, Ery-Tab, Novorythro Robimycin, Erythrocin, Staticin
	گروه دارويى		آنتى‌بيوتيک
	گروه شيميايى دارو		آنتي‌بيوتيك ماكروليد
	مكانيسم اثر		با اتصال به زير واحد 50S ريبوزوم سنتر پروتئين باكترى را مهار مي‌كند.
	موارد مصرف		عفونت ناشى از نيسر يا گنوره، عفونت‌هاى خفيف تا متوسط مجارى تنفسي، پوست و بافت نرم دراثر ديپلوكوكوس پنومونيه، ميكوپلاسما پنومونيه، كورينه باكتريوم ديفتريه، بوردتلاپرتوسيس، لژيونلا مونوسيتوژنز، سيفيليس، بيمارى لژيونر، كلاميدياتراكوماتيس، هموفيلوس و آنفلوانزا.
	ميزان مصرف		بالغين: ۵۰۰ـ250 mg خوراكى هر 6 ساعت (stearate,estolate, base)؛ 400ـ۸۰۰ mg خوراكى هر 6 ساعت (ethylsuccinate)؛ تزريق وريدى ۲۰ـ15 mg/kg در روز (lactobionate). بچه‌ها: 30ـ۵۰ mg/kg در روز، خوراكى به‌طور منقسم هر 6 ساعت (salts)، تزريق وريدى ۲۰ـ15 mg/kg در دوزهاى منقسم هر 4 تا 6 ساعت (lactobionate). نيسرياگنوره/PID: بالغين: تزريق وريدى 500mg هر 6 ساعت به‌مدت 3 روز (lactobionate, gluceptate)، سپس 250mg خوراكي، (stearate, base, estolate) يا 400mg خوراكى (ethylsuccinate) هر 6 ساعت به‌مدت 1 هفته. سيفيليس: بالغين: 20g خوراكى در دوزهاى منقسم در مدت 15 روز (sterate, estolate, base). كلاميديا: بالغين: 500mg خوراكى هر 6 ساعت به‌مدت 1 هفته يا 250mg چهار بار در روز به‌مدت 2 هفته. شيرخواران: 50mg/kg در روز، خوراكى در 4 دوز منقسم به‌مدت 3 هفته يا بيشتر. نوزادان: 50mg/kg خوراكى در روز در 4 دوز منقسم به‌مدت 2 هفته يا بيشتر. آميبياز روده‌اي: بالغين: 250mg خوراكى هر 6 ساعت به‌مدت 10 تا 14 روز (stearate,estolate, base). بچه‌ها: خوراكى 30 تا 50mg/kg در روز و دوزهاى منقسم هر 6 ساعت به‌مدت 10 تا 14 روز. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: (stearate,estolate,base) پوستي: راش، كهير، خارش. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، مسموميت كبدي، سوزش سردل، استوماتيت، سوزش سردل، بي‌اشتهائي، خارش مقعد. ادرارى تناسلي: واژينيت، مونيلياز. چشم، گوش، حلق و بيني: از دست‌دادن شنوائي، وزوز گوش. احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيمارى کبدي، شيردهى با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۲ ساعت. انتشار: در کبد تغليظ مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: صفراوى (نيمه عمر ۵ـ۲ ساعت)، دارو توسط همودياليز از خون پاک نمي‌شود. تداخلات داروئي: باعث تشديد اثر وارفارين مي‌شود؛ باعث افزايش سطح سرمى و سميت کاربامازپين، سيکلوسپورين و تئوفيلين مي‌شود با مصرف همزمان ارگوتامين باعث تشديد وازواسپاسم وايسکمى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ نسبت I&O؛ گزارش کردن هماچوري، و اليگورى در بيمارى کليوي. ـ آزمايشات کبدي: ALT, AST. ـ آزمايشات کليوي: U/A، پروتئين و خون در ادرار ـ C&S قبل از درمان داروئي؛ دارو را مي‌توان بلافاصله بعد از انجام کشت شروع کرد، C&S ممکن است بعد از درمان تکرار شود. توصيه‌ها: ـ تزريق وريدى بعد از تزريق ۵۰۰mg يا کم‌تر در ۱۰ml آب مقطر بدون ترکيبات محافظ؛ و بعد از رقيق کردن بيشتر آن در ۲۵۰ـ۸۰ ml محلول قابل استفاده را مي‌توان بازهم تا حد ۱mg/ml رقيق کرده و براى تزريق مداوم به‌کار برد، تزريق پيوسته ۱g يا کمتر در ۱۰۰ml در مدت نيم‌ساعت تا ۱ ساعت و در طى ۶ ساعت صورت مي‌گيرد. ـ قرص‌هاى که در روده باز مي‌شوند (EC) را با غذا مصرف کنيد. روش تهيه / تجويز: ـ در دماى اتاق نگهدارى شود. ـ مصرف مايعات کافى (۲۰۰0ml) در دوره‌هاى اسهال. ارزيابى باليني: الگوى فعاليت روده‌اى قبل و در زمان درمان. بثورات پوستي، خارش. وضعيت تنفسي: تعداد، ويژگي، احساس فشار در قفسه سينه، خس‌خس، در صورت بروز مصرف دارو بايد قطع شود. آلرژى قبل از درمان، واکنش نسبت به هر داروئي: اين موارد را با رنگ قرمز مشخص کرده و به همه افرادى که داروى مورد نظر را به بيمار مي‌دهند، اطلاع دهيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ دارو را با يک ليوان پر از آب مصرف کند و در صورت بروز علائم گوارشى همراه با غذا مصرف کند. ـ به‌همراه دارو آب‌ميوه مصرف کنيد. ـ موارد زير را گزارش کند: گلودرد، تب، خستگي، که مي‌تواند دليل اضافه شدن عفونت باشد. ـ در صورت ايجاد مدفوع اسهالي، ادرار تيره‌رنگ، مدفوع کم‌رنگ، زردشدن پوست و چشم‌ها و درد شديد شکمي، به پرستار گزارش کند. ـ فاصله بين دو مرتبه مصرف دارو را رعايت و رژيم درمانى را کامل کند. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش کاذب: ۱۷ هيدروکسى کورتيکواستروئيدها / ۱۷ کتواستروئيدها، ALT, AST. کاهش: سنجش فولات. درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، بازنگه‌داشتن راه هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيدهاى وريدي.