آمرینون لاکتات - AMRINONE LACTATE

	نام فارسى		آمرينون لاکتات
	نام انگليسى		AMRINONE LACTATE
	نام تجارى دارو		Inicor
	گروه دارويى		اينوتروپيك، گشادكننده عروق
	گروه شيميايى دارو		از مشتقات بي‌پريدين
	مكانيسم اثر		با اثر گشادكنندگى برروى عروق محيطى باعث كاهش پيش‌بار (Preload) و پس‌بار (Afterload) قلبى مي‌شود. اثر اينوتروپيك آن (افزايش قدرت انقباضى قلب) ناشى از مهار فسفودى استراز است.
	موارد مصرف		درمان نارسائى احتقانى قلب در صورتى‌كه به درمان متداول با ديژيتال‌ها، ديورتيك‌ها، و گشادكننده‌هاى عروقى پاسخ مناسب نداده باشد. همچنين مي‌توان همراه اين داروها از آن استفاده كرد.
	ميزان مصرف		نارسائى احتقانى قلب (درمان كوتاه‌مدت): در بالغين: در شروع، 0/75mg/kg از راه وريدى طى 3-2 دقيقه تزريق مي‌شود. دوز نگهدارنده 5 تا 10mcg/kg/min است كه به‌صورت وريدى تزريق مي‌شود. درصورت لزوم مي‌توان 30 دقيقه پس از شروع درمان دوز 0/75mg/kg را تزريق كرد. حداكثر دوز روزانه 10mg/kg است. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به آمرينون يا بي‌سولفيت‌ها، اختلالات شديد دريچۀ آئورت يا پولمونر، آنفاركتوس حاد قلبي، هيپوكالمى يا دهيدراتاسيون درمان‌نشده.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبى - عروقي: هيپوتانسيون، آريتمي. غدد: ديابت بي‌مزه با منشاء كليوي. گوارشي: بي‌اشتهائي، تهوع، استفراغ، اختلالات كبدي، كرامپ‌هاى شكمي. خوني: ترومبوسيتوپنى خفيف. پرحساسيتي: پلورزي، پريكارديت، افزايش سرعت زايمان، واسكوليت با دانسيته‌هاى ندولر ريوي، هيپوکسمي، آسيت، يرقان احتياطات: افت عملکرد کليه و کبد، تنگى هيپرتروفيک ساب آئورتيک، دوران بهبودى پس از سکته قلبي، در بيماران بافلوتر يا فيبريلاسيون دهليزى بهتر است همزمان با گليکوزيدهاى قلبى استفاده شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: ۵ـ۳ دقيقه. اوج اثر: ۱۰ دقيقه. مدت اثر: ۲ ساعت. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۵/۷ـ۵/۳ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان با ديزوپيراميد منجر به هيپوتانسيون شديد مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ فشارخون، ضربان قلب و تنفس ضمن تزريق داخل وريدى مي‌بايست کنترل شود. ـ افزايش برون‌ده قلبى و ديورز (مخصوصاً در بيماران ديژيتاليزه) خطر هيپوکالمى و آريتمى را افزايش مي‌دهد و پتاسيم سرم بايد طى درمان کنترل شود. ـ براى اطلاع از عوارض ناخواسته دارو آزمايشات ذيل لازم به‌نظر مي‌رسد: شمارش پلاکت‌ها، آنزيم‌هاى کبدي، جذب و دفع مايعات و ميزان الکتروليت‌ها، بررسى عملکرد کليه. توصيه‌ها: ـ به‌علت تداخلات شيميائى از رقيق‌کردن آمرينون با محلول دکستروز خوددارى کنيد. ـ اين دارو را در دماى ۳۰ـ۱۵ درجه سانتي‌گراد نگهدارى کنيد. بهتر است آمپول آن در مقابل نور قرار نگيرد. روش تهيه / تجويز: ـ آمرينون را مي‌توان با محلول کلريد سديم ۹/۱% و ۴۵/۰% رقيق کرد. محلول رقيق شده بايد ظرف ۲۴ ساعت مصرف شود. ـ آمرينون را مي‌توان با اضافه کردن ۱ml نرمال سالين بر هر ۱ml از دارو (معادل ۵mg) رقيق کرد. محلول رقيق‌شده را مي‌توان با سرعت ۵mcg/kg در دقيقه تزريق کرد. ـ آمرينون داخل وريدى را مي‌توان به‌صورت رقيق نشده و به‌صورت وريدى طى ۳ـ۲ دقيقه تجويز کرد. ارزيابى باليني: ـ بهبود باليني: عوامل اساسى نشان‌دهنده بهبود بالينى شامل افزايش برون‌ده قلبى و کاهش PCWP. از ميزان فشار وريد مرکزى براى بررسى افت فشارخون و وضعيت ئيدراتاسيون استفاده مي‌شود. همچنين تخفيف علائم بالينى نارسائى احتقانى قلب يکى از بهترين معيارهاى سنجش ميزان کارآئى دارو است. ـ ترومبوسيتوپني: احتمال رخداد ترومبوسيتوپنى طى درمان با آمرينون مخصوصاً با دوز بالاى دارو بسيار زياد است. شمارش پلاکت‌ها قبل از شروع درمان و طى درمان با اين دارو به‌طور مکرر لازم است.