آپومرفین - APOMORPHINE HCL

	نام فارسى		آپومرفين
	نام انگليسى		APOMORPHINE HCL
	گروه دارويى		استفراغ‌آور، آگونيست دوپامين
	گروه شيميايى دارو		نمك آلكالوئيد نيمه‌مصنوعى
	مكانيسم اثر		در ابتدا مركز كمورسپتور در CTZ را تحريك‌كرده و از آنجا بر مركز استفراغ اثر مي‌گذارد.
	موارد مصرف		در مسموميت، مصرف مقدار بيش از حد دارو كه فوراً نياز به ايجاد استفراغ وجود دارد (10-15) دقيقه تقريباً در 100 درصد موارد مؤثر است.
	ميزان مصرف		بالغين: عضلاني/ زيرجلدى 2 تا 10ml، سپس 200 تا 300ml از آب يا شير جوشيده داده مي‌شود و تكرار نكنيد. بچه‌هاى بيشتر از يك‌سال: عضلاني/ زيرجلدى 0/07mg/kg، سپس دو ليوان شير يا آب جوشيده. بچه‌هاى زير يك‌سال: عضلاني/ زيرجلدى 0/07mg/kg و سپس يك‌ليوان آب يا شير جوشيده. تكرار نكنيد. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به مخدرها، ضعف تنفسي، مسموميت با مواد خورنده، كوما، شوك، خواب‌آلودگى ناشى از مصرف تضعيف‌كننده‌هاى CNS (مثل الكل).
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مركزي: سرخوشي، افسردگي، بي‌قراري، ضعف عضلاني، ترمور. گوارشي: تهوع، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، اسهال، يبوست، كاهش وزن، احساس مزۀ فلزى در دهان، كرامپ، ترشح بزاق. قلبى عروقي: نارسائى گردش خون، تاكيكاردي، نبض سريع نامنظم، كاهش فشارخون. تنفسي: ضعف تنفسي. احتياطات: در کودکان، در شرايط عدم جبران قلبي، سالمندان و حاملگى (گروه C). فارماکوکينتيک: شروع اثر: بالغين ۱۵ـ۱۰ دقيقه، کودکان ۲ـ۱ دقيقه. مدت اثر: نامعلوم. متابوليسم: کبدي. دفع کليوي. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ علائم حياتي، فشارخون، را حداقل به‌مدت ۲ ساعت بعد از تجويز دارو بررسى کنيد، فقط براى بيماران هوشيار تجويز شود. توصيه‌ها: ـ از تجويز مجدد دارو به‌علت خطر تضعيف تنفسى و CNS خوددارى کنيد. ـ در دسترس بودن آنتاگونيست‌هاى دوپامين براى به تأخير انداختن اثر استفراغ‌آور دارو. ـ استفاده از ذغال فعال در صورت عمل نکردن دارو پس از ۱۵ـ۱۰ دقيقه لاواژ صورت گيرد. ـ نوشيدن مقدارى آب يا شير قبل از تزريق دارو ايجاد استفراغ مؤثرترى مي‌کند. ـ بيمار را براى جلوگيرى از آسپيراسيون مواد موجود در معده به پهلو بخوابانيد. روش تهيه / تجويز: ـ فقط از محلول شفاف آن استفاده کنيد. ـ در معرض نور و هوا قرار نگيرد. محلول آن سبز يا قهوه‌اى است، در صورت تغيير رنگ يا رسوب محلول از مصرف آن خوددارى کنيد. ارزيابى باليني: فرم مسموميت: در صورت بلغ فرآورده‌هاى نفتى و سوزاننده‌هاى شيميائى همچون نفت چراغ، بنزين و محلول‌هاى اسيدى و قليائي، از تجويز دارو خوددارى شود. وضعيت تنفسى در زمان و پس از درمان با داروى استفراغ‌آور را چک کنيد و به تعداد، آهنگ، ويژگي‌هاى آن دقت نمائيد. دپرسيون تنفسى در سالمندان و افراد ناتوان ممکن است به‌سرعت ايجاد شود. فشارخون، نبض، لباس‌ها و بوى نفس را از نظر مصرف الکل بررسى نمائيد. استفراغ: بعد از ۵ دقيقه روى مي‌دهد. با توقف اين حالت بيمار براى ۲ ساعت به خواب عميق فرو مي‌رود. ـ براى مقابله با عوارض خواب‌آلودگى و تضعيف تنفسى از نالوکسان و در صورت دپرسيون قلبى عروقى از آتروپين استفاده کنيد.