جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

دوبیتی‌ها ـ قسمت سوم(۳)


گلستان جای تو ای نازنیننم    مو در گلخن به خاکستر نشینم
چه در گلشن چه در گلخن چه صحرا    چو دیده واکرم جز ته نوینم
٭٭٭
کافرم گر منی آلاله کارم    کافرم گر منی آبش بدارم
کافرم گر منی نامش برم نام    دو صد داغ دل از آلاله دارم
٭٭٭
غم عالم همه کردی ببارم    مگر مو لوک مست سر قطارم
مهارم کردی و دادی به ناکس    فزودی هر زمان باری ببارم
٭٭٭
هزاران ملک دنیا گر بدارم    هزاران ملک عقبی گر بدارم
بوره ته دلبرم تا با ته واجم    که بی روی تو آنرا گر بدارم
٭٭٭
تو خود گفتی که مو ملاح مانم    به آب دیدکان کشتی برانم
همی ترسم که کشتی غرق وابو    درین دریای بی پایان بمانم
٭٭٭
فلک بر هم زدی آخر اساسم    زدی بر خمره‌ی نیلی لباسم
اگر داری برات از قصد جانم    بکن آخر ازین دنیا اساسم
٭٭٭
مو که مست از می انگور باشم    چرا از نازنینم دور باشم
مو که از آتشت گرمی نوینم    چرا از دود محنت کور باشم
٭٭٭
الهی دشمنت را خسته وینم    به سینه اش خنجری تا دسته وینم
سر شو آیم احوالش بپرسم    سحر آیم مزارش بسته وینم
٭٭٭
دلا خونی دلا خونی دلا خون    همه خونی همه خونی همه خون
ز بهر لیلی سیمین عذاری    چو مجنونی چو مجنونی چو مجنون
٭٭٭
خوشا آنان نه سر دارند نه سامان    نشینن هر دو پا پیچن به دامان
شو و روزان صبوری پیش گیرن    بیاد روی دلداران مدامان
٭٭٭
بعالم کس مبادا چون من آئین    مو آئین کس مبو در دین و آئین
هر آنکو حال موش باور نمیبو    مو آئین بی مو آئین بی مو آئین
٭٭٭
بوره ای دل بوره باری بشیمان    مکه کاری کز آن گردی پشیمان
یه دو روزی بناکامی سرآریم    باشه روزی که گل چینیم بدامان
٭٭٭
دلم از دست ته نالانه نالان    اندرون دلم خون کشته پالان
هزاران قول با ما بیش کردی    همه قولان ته بالان بالان
٭٭٭
ته سر ورزان مو سودای ته ورزان    گریبان بلرزان وا ته لرزان
کفن در کردنم صحرای محشر    هران وینان احوال ته پرسان
٭٭٭
ز یاد خود بیا پروا کریمان    ازو کو التجا وا که بریمان
کیه این تاب داره تا مو دارم    نداره تاب این سام نریمان
٭٭٭
بوره منت بریم ما از کریمان    بکشیم دست از خوان لیمان
کریمان دست در خوان کریمی    که بر خوانش نظر دارند کریمان
٭٭٭
زدست مو کشیدی باز دامان    ز کردارت نبی یک جو پشیمان
روم آخر بدامانی زنم دست    که تا از وی رسد کارم بسامان
٭٭٭
دلم تنگ ندانم صبر کردن    زدلتنگی بوم راضی بمردن
ز شرم روی ته مو در حجابم    ندانم عرض حالم واته کردن
٭٭٭
آنکه بی خان و بی مانه منم من    آنکه بر گشته سامانه منم من
آنکه شادمان به انده میکره روز    آنکه روزش چو شامانه منم و من
٭٭٭
پشیمانم پشیمانم پشیمان    کاروانی بوینم تا بشیمان
کهن دنیا بهیچ کسی نمانده    به هرزه کوله باری میکشیمان
٭٭٭
مو آن اسپید بازم سینه سوهان    چراگاه مو بی سر بشن کوهان
همه تیغی به سوهان میکرن تیز    مو آن تیغم که یزدان کرده سوهان
٭٭٭
برندم همچو یوسف گر بزندان    ویا نالم زغم چون مستمندان
اگر صد باغبان خصمی نماید    مدام آیم بگلزار تو خندان
٭٭٭
نوای ناله غم اندوته دونو    عیار قلب خالص بوته دونو
بوره سوته دلان واهم بنالیم    که قدر سوته دل دلسوته دونو
٭٭٭
سری دارم که سامانش نمیبو    غمی دارم که پایانش نمیبو
اگر باور نداری سوی من آی    بوین دردی که درمانش نمیبو
٭٭٭
به والله که جانانم تویی تو    بسلطان عرب جانم تویی تو
نمیدونم که چونم یا که چندم    همی دونم که درمانم تویی تو
٭٭٭
بهارم بی خزان ای گلبن مو    چه غم کنده ببو بیخ و بن مو
برس ای سوته دل یکدم به دردم    ته ای امروز دل تازه کن مو
٭٭٭
نیا مطلق بکارم این دل مو    بجز خونابه اش نه حاصل مو
داره در موسم گل جوش سودا    چه پروایی کره اینجا دل مو
٭٭٭
وای از روزی که قاضیمان خدا بو    سر پل صراطم ماجرا بو
بنوبت بگذرند پیر و جوانان    وای از آندم که نوبت زان ما بو
٭٭٭
چو مو یک سوته دل پروانه‌ای نه    بعالم همچو مو دیوانه‌ای نه
همه مارون و مورون لانه دیرن    من دیوانه را ویرانه‌ایی نه
٭٭٭
مو را ای دلبر مو با ته کاره    وگرنه در جهان بسیار یاره
کجا پروای چون مو سوته دیری    چو مو بلبل به گلزارت هزاره
٭٭٭
درین بوم و برانم پرورش نه    شوانم جا و روزانم خورش نه
سری دیرم که مغزی اندرو نه    تنی دیرم که پروای سرش نه
٭٭٭
مو را درد دلم خو کرده واته    ندونی درد دل ای بیوفا ته
بوره مو سوته دل واته سپارم    ته ذونی با دل و دل ذونه با ته
٭٭٭
بدنیا مو نوینم کام بی ته    بدس هرگز نگیرم جام بی ته
بلرزم روز و شو چون بید مجنون    ندارم یک نفس آرام بی ته
٭٭٭


همچنین مشاهده کنید