غزل

آمد هزار تیر تو بر جسم چاک چاک		یک تیر شد خطا و شدم باعث هلاک
گر یار یاورم بود از آسمان چه بیم		گر دوست مهربان بود از دشمنان چه باک
اشکم ز بیم هجر تو هر روز تا سمک		آهم ز دست خوی تو هر شام تا سماک
بازش مگر حیات دهد لطف شهریار		اکنون که گشت رشحه ز جور فلک هلاک
محمود پادشاه که در روزگار او		از نوک ناوکش شده خفتان چرخ چاک