گواهی دهد چهره‌ی زرد من

گواهی دهد چهره‌ی زرد من		که دردی بود بی‌دوا درد من
شدم خاک اگر از جفایش مباد		نشیند به دامان او گرد من
به گلزاری من ای صبا چون رسی		بگو با گل ناز پرورد من
که گر یک نظر روی من بنگری		ترحم کنی بر رخ زرد من
وگر یک نفس آه من بشنوی		جگر سوزدت از دم سرد من