گوآ(۲)

نتيجه‌گيرى

مطالعهٔ گوآ روشى منظم را براى تعيين ظرفيت پذيرش جهانگردى نشان مى‌دهد. چندين نوع ضابطهٔ مهم در اين مطالعه در نظر گرفته شده‌اند ـ ظرفيت محيطى براى توسعه و استفاده بدون ايجاد ازدحام جمعيت، زيربنا، در دسترس بودن کارگر به اندازهٔ کافي، و اثرات اجتماعى استانداردهاى ظرفيت محيطى براساس ارزيابى محيط طبيعى محلى و انواع جهانگردان مورد انتظار که در حال حاضر و در آينده از منطقه ديدن خواهند کرد تعيين شده‌اند. سپس اين استانداردها با استانداردهائى که در وضعيت‌هاى مشابه در ساير نقاط دنيا به‌کار برده مى‌شوند. مقايسه شده‌اند، تا مشخص شود که استانداردهاى مزبور منطقى هستند. ظرفيت محيطى بر ظرفيت سواحل در اداره کردن بازديدکنندگان متمرکز شده است. با آنکه در اين گزارش به اين موضوع به‌طور خاص اشاره نشده است، ولى ظرفيت سرزمين‌هاى مجاور براى توسعه تسهيلات نيز در نظر گرفته شده و در واقع براى توسعه پيشنهاد شده کفايت مى‌کند.

روشى جالب و سودمند در تعيين ظرفيت محيطى ساحلى ابتدا لحاظ نکردن آن ناحيه‌هاى ساحلى است که بايد براى انواع توسعه غيرجهانگردى حفظ شود. اين امر اطمينان بيشترى مى‌دهد که آنجاها عملاً براى استفاده‌هاى ديگر حفظ خواهند شد. اگر مقدارى کافى از ناحيه ساحلى براى جهانگردى مبتنى بر مطالعهٔ ظرفيت اختصاص يافته است، بنابراين فشارى بر گسترش توسعه جهانگردى به جاهائى که بايد براى مصارف غيرجهانگردى حفظ شوند وجود نخواهد داشت.

زيربنا با در نظر گرفتن کافى بودن آن در راه انداختن توسعه و عمران موجود، و نيز چگونگى خوب کار کردن آن در توسعه آينده مبتنى بر برنامه‌هاى محيطى پيشنهادشده مورد مطالعه قرار گرفته است. اين ارزيابى نشان مى‌دهد که هيچ مشکلى در شرايط منابع اوليه زيربنائى وجود ندارد. با وجود اين، اين مطالعه به حق، بر ضرورت ترميم کاستى‌هاى موجود و تعقيب برنامه‌هاى گسترش، همگام با رشد جهانگردي، تأکيد مى‌کند.

ارزيابى اثرات اجتماعى به درستى اين موضوع را در نظر دارد که اکثريت جهانگردان گردشگران داخلى با پيشينه‌هائى فرهنگى شبه پيشينه‌هاى ساکنان هستند و اين وضعيت در آينده نيز ادامه خواهد داشت. براساس آن عامل، نسبت پيش‌بينى‌شدهٔ اندک گردشگران به ساکنان، اين مطالعه، نتيجه مى‌گيرد که انتظار نمى‌رود هيچ‌گونه اثرات منفى اجتماعى ـ فرهنگى وجود داشته باشد. تحديد تراکم بازديدکننده در سواحل و تأمين پارک‌هاى عمومى ساحلى ترفندهائى مهم براى کاهش هرگونه آزردگى ممکن ساکنان از احساس ازدحام جمعيت و از دست دادن آسايش به خاطر جهانگردى است.

در تهيه طرح منطقه‌اى جهانگردى گوآ، لازم است سطح مطلوب منطقه‌اى توسعه که در مطالعه ظرفيت پذيرش تعيين شده است به درستى در ميان ناحيه‌هاى پيشنهادشدهٔ توسعه جهانگردى توزيع شود. ظرفيت‌هاى پذيرش هر ناحيه خاص توسعه بايد محاسبه شود تا تضمين کند که انواع توسعه پينشهادشده و گسترهٔ آنها از ظرفيت‌هاى محلى تجاوز نمى‌کند. علاوه بر مشخص کردن ناحيه‌هاى توسعه جهانگردى طبق ضوابط منطقي، طرح منطقه‌اى بايد يک روش منسجم اتخاذ کند. بايد به نگهدارى ناحيه‌هاى موجود روستاهاى ساحلي، توسعه ناحيه‌هاى شهرى ساحلي، محل ايجاد پارک‌هاى عمومى ساحلي، و ساير انواع کاربرى‌هاى غيرجهانگردى زمين توجه شود.

انتظار نمى‌رود که توسعه جهانگردى تأثير جدى منفى اجتماعى ـ فرهنگى داشته باشد. با وجود اين، طرح نهائى همواره بايد به کار بستن ضوابط نظارتى خاص محيطى و اجتماعى ـ فرهنگى را مدنظر داشته باشد. اين امر تضمينى بيشتر خواهد داد که توسعه آينده هيچ‌گونه مسئله‌اى به‌وجود نخواهد آورد.