جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی


من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی    ای جان و جهان برجه از بهر دل مستی
ای مست مکش محشر بازآی ز شور و شر    آن دست بر آن دل نه ای کاش دلی هستی
ترک دل و جان کردم تا بی‌دل و جان گردم    یک دل چه محل دارد صد دلکده بایستی
بنگر به درخت ای جان در رقص و سراندازی    اشکوفه چرا کردی گر باده نخوردستی
آن باد بهاری بین آمیزش و یاری بین    گر نی همه لطفستی با خاک نپیوستی
از یار مکن افغان بی‌جور نیامد عشق    گر نی ره عشق این است او کی دل ما خستی
صد لطف و عطا دارد صد مهر و وفا دارد    گر غیرت بگذارد دل بر دل ما بستی
با جمله جفاکاری پشتی کند و یاری    گر پشتی او نبود پشت همه بشکستی
دامی که در او عنقا بی‌پر شود و بی‌پا    بی‌رحمت او صعوه زین دام کجا خستی
خامش کن و ساکن شو ای باد سخن گر چه    در جنبش باد دل صد مروحه بایستی
شمس الحق تبریزی ماییم و شب وحشت    گر شمس نبودی شب از خویش کجا رستی


همچنین مشاهده کنید