جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

مانده شده‌ست گوش من از پی انتظار آن


مانده شده‌ست گوش من از پی انتظار آن    کز طرفی صدای خوش دررسدی ز ناگهان
خوی شده‌ست گوش را گوش ترانه نوش را    کو شنود سماع خوش هم ز زمین هم آسمان
فرع سماع آسمان هست سماع این زمین    و آنک سماع تن بود فرع سماع عقل و جان
نعره رعد را نگر چه اثر است در شجر    چند شکوفه و ثمر سر زده اندر آن فغان
بانگ رسید در عدم گفت عدم بلی نعم    می نهم آن طرف قدم تازه و سبز و شادمان
مستمع الست شد پای دوان و مست شد    نیست بد او و هست شد لاله و بید و ضیمران


همچنین مشاهده کنید