جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند


مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند    مرا جمال تو باید قمر چه سود کند
چو مست چشم تو نبود شراب را چه طرب    چو همرهم تو نباشی سفر چه سود کند
مرا زکات تو باید خزینه را چه کنم    مرا میان تو باید کمر چه سود کند
چو یوسفم تو نباشی مرا به مصر چه کار    چو رفت سایه سلطان حشر چه سود کند
چو آفتاب تو نبود ز آفتاب چه نور    چو منظرم تو نباشی نظر چه سود کند
لقای تو چو نباشد بقای عمر چه سود    پناه تو چو نباشد سپر چه سود کند
شبم چو روز قیامت دراز گشت ولی    دلم سحور تو خواهد سحر چه سود کند
شبی که ماه نباشد ستارگان چه زنند    چو مرغ را نبود سر دو پر چه سود کند
چو زور و زهره نباشد سلاح و اسب چه سود    چو دل دلی ننماید جگر چه سود کند
چو روح من تو نباشی ز روح ریح چه سود    بصیرتم چو نبخشی بصر چه سود کند
مرا بجز نظر تو نبود و نیست هنر    عنایتت چو نباشد هنر چه سود کند
جهان مثال درختست برگ و میوه ز توست    چو برگ و میوه نباشد شجر چه سود کند
گذر کن از بشریت فرشته باش دلا    فرشتگی چو نباشد بشر چه سود کند
خبر چو محرم او نیست بی‌خبر شو و مست    چو مخبرش تو نباشی خبر چه سود کند
ز شمس مفخر تبریز آنک نور نیافت    وجود تیره او را دگر چه سود کند


همچنین مشاهده کنید